p.o.v Bèta Leo
De witte wolf ligt op de grond. Ze transformeert terug naar haar menselijke vorm. Het is een meisje. Ze ligt op haar buik. Op haar rug zitten ronde, rode wonden. Ik pak een rok uit een holle boom en trek die aan bij haar. En ik pak een sport bh of zo en trek die aan bij haar. Ik kijk om. De andere rogues zijn ontsnapt. De Alpha transformeert terug en loopt het roedelhuis in. Hij wil vast weten wat die twee kleine rogues hier deden. Ik mindlink hem. "Aal" zeg ik "wat moet ik doen met het roguemeisje?"
"Cellen."
Ik til haar op en breng haar naar de cel. Ik maak haar polsen vast met zilveren boeien. Ik bekijk de wonden. Dit zijn hele vreemde wonden. Alsof ze gemaakt zijn door iets van zilver. Maar ze is een rogue. Rogues doen elkaar geen pijn. Of wel? Rogues zijn moordlustige en zielige wolven. Ze zijn altijd uit op een gevecht.
"Leo" mindlinkt de Alpha me, "werkkamer."
Ik sluit het meisje op en loop weg. De andere gevangen die hier zitten zijn roedelleden van roedels die we hebben overgenomen en rogues die op onze grond kwamen. Ze grommen als ik langsloop. Ik grom dreigend. 'De Alpha en ik kunnen jullie nog meer pijn doen hoor' zeg ik dreigend.
Ze houden hun mond en ik loop naar de Alpha. Ik ga zo wel weer bij haar kijken.
p.o.v Isabella
Ik word wakker in een cel. Ik draag een rokje en een sport bh. Om mijn polsen zitten zilveren boeien. Ze doen pijn. Ik kijk naar mijn wonden rond mijn ribben. Die doen ook nog steeds heel veel pijn! Ik weet niet wie me heeft aangevallen maar hij heeft de wonden weer opengehaald!
Ik kijk om me heen. Er zijn veel meer cellen. Het is hier koud en vies. Ik zit in een hoekje. Wie heeft me hierheen gebracht eigenlijk? Waarschijnlijk die bruine wolf die me tegen een boom gooide zodat ik het bewustzijn verloor.
Ik hoor twee paar voetstappen. Ik sluit mijn ogen weer en doe alsof ik slaap. Ik hoor hoe mijn celdeur opengaat en hoor iemand zuchten. Iemand knielt bij me neer en legt een hand op mijn schouder. 'Hey' roept diegene 'wakker worden rogue!'
Ik trap zijn benen onder hem vandaan en spring op. Ik wil wegrennen maar word tegen de muur gesmeten door iemand voordat ik ook maar een stap richting de celdeur kan zetten. Degene houd me stevig tegen de muur geduwd en gromt: 'wie ben je?'
Mijn neus vult zich met een heerlijke geur. Dit kan niet! Dit kan mijn mate niet zijn! 'Kijk me aan' gromt degene die me vast heeft.
Ik kijk voorzichtig de man aan. Hij heeft ijskoude blauwe ogen. Zijn haar is zwart en niet lang niet kort. Zijn ogen worden donkerblauw. 'Mine' gromt hij
Ik probeer los te komen maar hij houd me stevig vast. 'Van mij' gromt hij, 'helemaal van mij.'
De andere man staat op. 'Alpha' zegt hij, 'zal ik haar losmaken?'
Alpha?! Alpha?! Nee, nee, nee! Dit kan niet!
'Sleutels' zegt de man. De ander geeft de sleutels en mijn mate maakt me los. Daarna duwt hij mijn polsen boven mijn hoofd tegen de muur. 'Van mij' gromt hij nog eens.
'Aal' zegt de man, 'de wonden?'
Mijn mate kijkt fronsend naar mijn wonden. 'Wat zijn dit' vraagt hij.
'Wonden' zeg ik, 'dat zegt hij toch net.'
Mijn mate kijkt me aan. 'Een brutale rogue ook nog eens' zegt hij.
Ik grom. 'Leo' zegt mijn mate, Leo zegt hij op de engelse manier alsof hij lieo zegt, 'houd haar armen vast.'
De man pakt mijn polsen beet en duwt ze tegen de muur. Mijn mate hurkt voor me neer en legt zijn hand op mijn ribbenkast. Net onder de wonden. 'Dit lijken op wonden gemaakt door zilver' zegt hij, 'wie deed dit?'
'M.M.'
'M.M' vraagt de man die me tegenhoud.
'Ik zei genoeg' zeg ik, 'laat me los! En laat me gaan!'
'Laten gaan' vraagt mijn mate terwijl hij opstaat, 'echt niet. Wat is je naam beautiful?'
'Bella' zeg ik.
'Het betekent ook nog eens mooi' zegt hij grijnzend.
'En de jouwe?'
'Alex' zegt mijn mate, 'dit is Leo. Mijn Bèta.'
'In welke roedel ben ik nu eigenlijk?'
'Blackmoon' zegt Leo.
Ik krijg de rillingen bij die naam. Deze roedel heeft iedereen in mijn roedel gedood. 'Laat haar maar los Leo' zegt Alex.
Leo laat me los en Alex pakt me snel beet. Hij gooit me over zijn schouder en draagt me de cel uit. 'Laat me los' roep ik kwaad, 'nu!'
JE LEEST
rogue maid
Werewolf'Moet jij niet iets zeggen' sist hij. 'Het spijt me meester' zeg ik zacht, 'ik zal het nooit meer doen. Ik zal altijd aan u gehoorzamen.' 'Braaf meisje' zegt hij terwijl hij me loslaat. Ik zak op mijn knieën en adem diep in en uit. ...