Devil Beside Me ✓

Chapter 23

CrazyMedusa Wattpad || Facebook Page

Give me your COMMENTS. Hit that VOTE. FOLLOW me miyamor aaaaand ask me for DEDICATION na minsan ay ako ang nag-kukusa kapag natutuwa ako sa mga message or comments.

🌹🌹🌹

Nicamaine's Point of View

Napatitig ako sakanya at para akong sinapok sa ulo dahil sa mga pinag-sasabi niya.

"Hindi kita maintindihan."- Patay malisya kong tanong. Parang isang clay, bibilugin ko siya.

 Pero ang totoo hindi ako mapakali, paano niyang nalaman ang lahat ng ito? Si Allen lang na pinagkakatiwalaan ko ang tanging nakakaalam kung ano ako. Hindi kaya katulad ko siya? Pakiramdam ko ay nanlamig dahil sa inisip ko, hindi maaari, hindi pwede at hindi dapat. 

"Jake? Ano ba ang pinag-sasabi mo? Hindi kita maintindihan!"-Malakas na sigaw ko. 

"Are you playing with me Nica? Just tell me the damn truth because I am damn curious!"-Malakas ring sabat niya sa akin. 

"Bakit ba nagkakaganyan ka?! Kung anu-ano ang pinagsasabi mo sa akin! Kung may problema ka huwag mo naman akong idamay at huwag mo akong paratangan ng kung anu-ano! Na-b-bwisit ako sa'yo!"- Malakas ring sigaw ko tska siya inirapan at iniwan. Pagkalabas ko ay agad akong napahilamos sa mukha. Nag-text ako kay Allen at inayang makipag-kita. 

"W-WHAT!? Saan naman niya iyon nakuha?"- Gulat na tanong sa akin ni Allen. Parehas kami, gulat na gulat at nagtataka.

"Kung alam ko kung saan niya nakuha ang mga iyon sa tingin mo lalapitan kita ngayon? Baka nga kapag nalaman ko kng saan niya iyon nakuha ay sasakay na ako sa motor at k-komprotahin ang sino mang nag-sabi nuon sakanya!"

"Sabagay."

"They shouldn't be talking about me, dahil hindi iyon pwede."-Usal ka, napatigil siya at napatitig sa akin.

"Nakakatakot ka, parang ang dami mong kapit."- Lumunok-lunok pa siya.

"Tss. Huwag kang matakot, hindi ako nananakit, tinitiis ko pa nga kung nag-iinit ako eh. Huwag kamg mag-alala dahil kaibigan kita at baka kapag may kumanti sa'yo ay maging kriminal pa ako para lang ipaglaban ka."- Napangisi ako ng sumingkit ang mga mata nito. "Joke! Tss! Don't worry my friend, I'll rather protect you."- Nakangiting dagdag at kinindatan pa siya habang umiinom, ngumiti na rin siya at kinindatan pa ako pabalik.

"Pero teka nga! Ano nang gagawin mo ngayon? Hindi ka dapat basta-basta magpapakilala sa ibang tao."- Allen.

"They trained me to be a liar, kaya yun ang gagawin ko at kahit ang mag-panggap para lamang tumigil siya ay kayang-kaya kong gawin. At sa ngayon. may na-realized ako."-Ibinaba ko ang coffee sa table at mapaklang ngumiti.  Tinignan ko siya sa mata.

"No matter how many times I tried to be an ordinary person, I can't. Dahil kung ano ako noon, hindi ko yun kayang baguhin ngayon dahil pinalaki akong ganun at sa paglaki ko ay ganun pa rin ako."-Makahulugan na sabi ko. Napa-kunot naman si Allen at hindi maintindihan ang ibig kong ipahiwatig, tumawa nalang ako at napailing. Tumayo na ako at nag-paalam sakanya.

"I have to go."- Pagpapaalam ko tska tuluyang umalis. 

PINAANDAR ko ang motor ko na ipinadala kani-kanina lang. Hindi ko ito pwedeng i-park sa garahe dahil sa plate number, may nabanggit si Jake tungkol sa motor diba? Tska delikado na rin sa ngayon dahil sa nangyari kay Stella. Hindi natin alam kung nasaan ang mga mata at kung sino ang tinututukan nila.