De Donees Academy

Hoofdstuk 17

Met een vastberaden uitdrukking op mijn gezicht liep ik zaal 2 van bijgebouw 4 binnen. Ik ging geen zwakte aan ze tonen. De Jagers, en dan met name Caden, waren net wolven: ze roken angst. Dat ging ik dus niet laten gebeuren.

In zaal 2 had je een schietbaan, een fitness gedeelte met apparaten, een boksring, een loopbaan en in het midden stond een simulator. Bij de simulator stond Christov met de Jagers te praten. Ze waren er allemaal al. Shit. Ik was niet te laat toch? Meteen na mijn laatste les had ik als een gek de sportkleding van de Donees Academy, een korte zwarte broek en blauw shirt, aangetrokken en was ik hier naartoe gegaan.

Op een drafje liep ik op het groepje af. 'Hoi,' begroette ik ze. Een paar antwoordden. Christov zag me staan en er verscheen heel kort een zweem van een glimlach op zijn gezicht.

Ik deed mijn best om niet al te geïntimideerd te zijn door de Jagers. Normaal zagen ze er al als modellen uit, maar in hun sportkleding waren ze buitengewoon knap. Xavier en Liam hadden zelfs geen shirt aan, waardoor je hun sixpack kon zien. Holy fuck.

'Fijn dat iedereen er is,' zei Christov. Ik verschoof mijn onverdeelde aandacht naar hem. Ik moest mezelf bewijzen. 'Ik ben in een gulle bui vandaag, dus ik laat jullie kiezen: vandaag in duo's tegen elkaar vechten of solo?'

'Solo,' zeiden een paar Jagers meteen.

'Duo vechten dus,' zei Christov met een brede grijns. Er klonk gekreun. 'Ik maak de duo's.' Hij leek zich iets te herinneren. 'Even een herhaling van de spelregels voor Rose. We gebruiken onze Gave niet, de winnaars blijven staan en gaan tegen het volgende duo, pas wanneer ik 'stop' roep, stop je en ik kies de winnaars. Duidelijk?'

Ik knikte. De bandages die ik had meegenomen, deed ik om toen ik de Jagers hetzelfde zag doen. Zenuwen gierden door me heen. Vechten met Christov was al zwaar en ik was benieuwd hoe ik het deed tegen de Jagers. Ik vocht het best met zelfvertrouwen, dus ik praatte mezelf in dat ik het makkelijk aankon.

'Caden en Rose tegen Alec en Dylan,' riep Christov. Ik volgde de drie de boksring in. Was ik blij met Caden als partner? Nee, zeker niet. Caden dacht blijkbaar hetzelfde, want hij keurde me amper een blik waardig en negeerde me volkomen. Alec en Dylan stonden tegenover ons met elkaar te praten.

'Nog enige tactieken, leider?' Ik kon het niet laten om het sarcastisch aan Caden te vragen. Hij haalde het bloed onder mijn nagels vandaag, klootzak.

'Probeer jezelf niet al te erg verwonden,' zei hij verwaand.

'Jij-'

'Begin!' blafte Christov.

Dylan en Alec stormden op ons af. Ik had ergens verwacht dat ze niet durfden te vechten tegen een meisje, maar dat was zeker niet het geval, want Alec cirkelde als een roofbeest om me heen.

Ik was snel, dus ik besloot zelf in de aanval te gaan. Ik maakte een schijnbeweging die Christov me laatst had geleerd, maar Alec doorzag me meteen en blokkeerde me.

Er verscheen een langzame grijns op Alec's gezicht. Pas toen ik een klap tegen mijn ribben aankreeg, begreep ik waarom hij grijnsde. Dylan had me vanuit mijn rug aangevallen. Hij glimlachte even verontschuldigend. Waar was Caden? Ik dacht dat het vanzelfsprekend was dat hij mijn rug dekte.

Caden stond nonchalant vanuit de hoek van de ring naar me te kijken. Ik wilde hem toeschreeuwen dat hij met zijn luie kont me moest helpen, maar Alec zorgde ervoor dat ik het niet deed.