De Donees Academy

Hoofdstuk 21

'Welkom, ik ben Irene,' zei Irene Botinus terwijl ze me stevig de hand schudde.

Ik glimlachte. 'Rose Adair.'

Irene Botinus was een vrouw in de eind dertig. Ze zag er iets mannelijk uit. Ik wist nu al dat je niet met haar moest sollen, vooral omdat ze waarschijnlijk een heel arsenaal aan wapens kon beheersen. Christov en Ivan stonden achter haar. We hadden vandaag training van hun allemaal. In bijgebouw 4 zaal 2, dus ik hoefde gelukkig niet in een auto te zitten met Liam en Xavier. Ik had ze vandaag niet de hele dag kunnen ontlopen en daardoor moest ik noodgedwongen drie jongens afwijzen voor het bal.

'Laten we beginnen. Genoeg lanterfanter!' bromde Ivan.

We liepen met z'n achten net zo lang rondjes op de loopbaan, totdat we mochten stoppen. Ik zweette, maar ik was trots dat ik de Jagers had bijgehouden. Met drie strenge trainers kon je niet rondes afsnijden. Ze hielden ons heel goed in de gaten en zorgden ervoor dat iedereen het maximale eruit haalde.

'Vandaag gaan we ons focussen op onze Gaven,' zei Irene. Meteen werd ik zenuwachtig. Hier was ik bang voor. Ik kende mijn Gave dan wel, maar toch was die zwak ontwikkeld vergeleken met de Gaven van de rest.

'Rose, weet je eigenlijk wel wat voor Gave iedereen heeft?' vroeg Irene aan me. Ik schudde mijn hoofd. 'Teamwerk is onmisbaar. Daarom moeten jullie niet alleen je eigen, maar ook elkaars Gaven kennen. Dus jongens, licht haar in.'

'Ik ben een lezer. Ik kan door iemands gedachten en herinneringen heen kijken,' zei Xavier. Ik herinnerde me nog dat hij dat ooit bij mij had gedaan.

'Mijn Gave lijkt in zekere zin op die van Xav. Ik ben een wisser en kan gedachten en herinneringen uit iemands geheugen laten verdwijnen,' zei Ethan.

'Voor mij heb je niet een bepaalde naam,' zei Zane. Hij grijnsde. 'Ik kan onderlinge relaties aanvoelen en verbeteren. Als ik echt m'n best doe kan ik relaties verbreken en mensen mijn wil opleggen.'

'Een heler,' zei Dylan alleen maar.

'Ik ben erg sterk. Hulk-achtig sterk,' zei Liam met een glimlach.

Alec krabde nerveus aan zijn kin. 'Ik kan geluid ombuigen en beheersen.' Ik wilde dolgraag zien hoe dat in werking ging.

Dan was alleen Caden nog over. 'Ik kan de vier basiselementen lucht, vuur, water en aarde beheersen.'

'Een levensechte avatar dus,' zei Zane. Ik schoot in de lach. Daar had ik inderdaad aan moeten denken.

Irene sloeg haar armen over elkaar. 'En jij bent een copycat. Welke Gaven heb je tot nu toe gekopieerd?'

'Vuur, water, aarde, hout en metaal. Allemaal elementen. Maar ik beheers alles niet goed. Het voelt aan alsof ik iemands Gave maar voor de helft kopieer.'

Christov verscheen naast haar en knikte. 'Dat komt, omdat je dat ook doet technisch gezien. In de kleine seconden die jij nodig hebt om iemands Gave te kopiëren, neem je alleen de basis van die Gave over, niet de jarenlange training die iemand heeft gehad om zijn Gave perfect te beheersen.'

Dat klonk logisch, maar het maakte me niet blij. Dit betekende dat ik eindeloos halfbakken Gaven moest beheersen.

'Oké,' Irene klapte in haar handen, 'laten we het zo doen: ik ga nu met Rose oefenen. De rest gaat verder met Christov en Ivan.' Ze gebaarde dat ik haar moet volgen en samen liepen we de boksring in.