De Donees Academy

Hoofdstuk 33

Na Noëls feest, had Caden gedaan alsof er niks gebeurd was tussen ons. Het was niet erg ongemakkelijk, maar ik wilde er eigenlijk ooit weleens over beginnen, want anders werd ik gillend gek. Ik had er serieus over nagedacht dat ik me het 'bijna zoen moment' alleen maar had ingebeeld.

Gisteren was Caden er niet geweest bij het DBI. Ik was gek geworden van bezorgdheid en Asher had me daardoor een uitbrander gegeven, want ik had amper opgelet. Caden was nooit ziek, maar Alec had me verteld dat Caden 'persoonlijke problemen' thuis had. Vandaag was Caden echter gewoon weer op school verschenen, alsof het een normale dinsdagochtend was. Ik kon echter zien dat hij in een slecht humeur was en wallen onder zijn ogen had.

Toen ik tijdens lunch naast hem ging zitten, begroette hij me geeneens. 'Caden, gaat het wel?'

'Ja, prima,' zei hij kortaf. Zijn zwarte haar zat door de war en stak verschillende kanten op. Ik had nooit gedacht dat het mogelijk kon zijn, maar hij zag er echt slecht uit.

'Wie hebben er nou eigenlijk nog geen date voor het bal?' vroeg Xavier aan iedereen.

Ik kende dit gesprek, want met het eindbal dat over twee weken was, kon Xavier nergens anders over praten. Hij was vastbesloten koning van het bal te worden. Liam en Xavier hadden hun oude dates subtiel afgezegd en hadden daarna Britanny en Rochelle gevraagd, die beiden ja hadden gezegd. Mason had zelfs het lef gehad om Zoey te vragen, en wonder boven wonder, had Zoey ja gezegd.

'Iedereen behalve Caden, Alec en ik,' zei ik voor de duizendste keer tegen Xavier.

Alsof God had besloten om daar iets tegen te doen, kwam er een vastbesloten platinablonde sle- ahum, Kayla, aanlopen. Ze stopte bij onze tafel en staarde Caden aan.

'Caden,' begon ze zoetsappig, 'ik weet dat je er nog niet over begonnen bent, maar het wordt tijd. Dus...'

'Dus...,' herhaalde Caden haar woorden toonloos.

Ik wist niet waarom, maar een vlaag van jaloezie overspoelde me. Als Caden serieus ja zou zeggen, dan zou ik Kayla's ogen uit haar gezicht krabben. O nee, volgens mij was ik echt hopeloos aan het vallen voor hem.

Kayla wiebelde heen en weer op haar hakken. 'Het eindbal. Daar moet je me iets over vragen.'

'Ja, ik moet een straatverbod aanvragen,' zei Caden kil.

Nerveus giechelde ze. 'Natuurlijk niet!'

'Kayla, voor de zoveelste keer: ik ga niet met je naar het bal.' Caden sprak elk woord langzaam articulerend uit, alsof hij het tegen een opstandig kind had.

Kayla raapte haar waardigheid bijeen en paradeerde toen weg, alsof ze net zojuist niet ruw was afgewezen. Dat kind had het serieus veel te hoog in haar bol zitten.

'Wat hebben jullie zo?' vroeg Zoey van onderwerp veranderd.

'We hebben training met Ivan,' zei ik kreunend.

Xavier rekte zich uit. 'Dat kan nog interessant worden.'

'Waarom?' vroeg ik.

'Jaxon en zijn team doen mee vandaag.'

Dylan staarde me verontrust aan toen er een langzame grijns op mijn gezicht was gekropen. 'Waarom doe je zo?'