De Donees Academy

Hoofdstuk 7

Mevrouw Emmens, de secretaresse van meneer Fisher, had me een map gegeven met alle informatie die ik nodig zou hebben. Ze had me begeleid naar mijn eigen kamer, kamer 205. Dezelfde kamer waarin ik ook wakker was geworden toen ik flauwgevallen was.

Ik had al mijn spullen uitgepakt. Er waren drie deuren in de kamer. Een leed naar de keuken, een naar de badkamer en een naar de wc. Die keuken was trouwens totaal overbodig, want je lunch, ontbijt en avondeten kon je gewoon halen in de kantine. Ik was ook niet van plan om zelf te gaan koken. Mijn kookkunsten waren niet zo fantastisch. Alles eindigde altijd afgebrand.

Mijn kamer leek net op een appartement. Volgens Mevrouw Emmens had elke leerling die naar de Donees High School en University ging een eigen kamer.

Toen ik haar schaapachtig had aankeken, had ze me verteld dat je de Donees Academy was opgedeeld in de Donees Elementary School, de Donees Junior High, de Donees High School en de Donees University. De scholen bevonden zich op verschillende plekken in New York en ik bevond me op de Donees High School.

Tot laat in de avond zat ik de brochure waarin alles stond over de Donees Academy door te lezen. Voor de leerlingen die hun Gave al vroeg hadden ontdekt, was er dus de Donees Elementary School. Dat betekende dat sommige leerlingen hier al vanaf hun zesde zaten. Die leerlingen konden hun Gave waarschijnlijk perfect beheersen, terwijl ik geen eens wist hoe ik vuur moest aanroepen.

Ik had het wel geprobeerd. Ik had in kleermakerszit op mijn bed gezeten, vastberaden om een vlam te laten verschijnen in mijn hand. Nadat ik tien minuten lang als een idioot voor me uit had gestaard, had ik het opgegeven. Volkomen kansloos.

Gelukkig begon ik morgen niet meteen met de lessen waarbij ik mijn Gave moest beheersen. Om kwart voor 8 was de kantine open en om kwart over 8 begon mijn eerste les, politicologie. Ik ging mijn senior jaar hier afmaken en daarna een universiteit kiezen, want de Donees University was niet verplicht.

Ik had mijn rooster uit mijn hoofd geleerd en toen was ik begonnen aan de plattegrond. Je had de campus en daar waren alle kamers. Alleen de campus was al een doolhof van gangen. Dan had je nog het hoofdgebouw waar les werd gegeven. Er waren echter ook nog 3 bijgebouwen waar les werd gegeven in het beheersen van je Gave. Het hoofdgebouw was reusachtig en een bijgebouw hier was even groot als mijn oude school.

Een vlaag van paniek overspoelde me. Morgen moest ik hier dus de weg gaan vinden.

Ik zette mijn wekker op zeven uur. Ik moest zeker een halfuur hebben om me klaar te maken en dan ook nog een kwartier om de weg te vinden. Voor de zekerheid maakte ik met mijn iPhone wat foto's van de plattegrond en mijn rooster. Ik ging dit nooit onthouden.

Hoe zat het eigenlijk met mijn boeken en schriften?

Ik had hier nergens boeken en schriften zien liggen. Nu ik erover nadacht, alle leerlingen hier liepen niet met een tas. Er waren geen kluisjes. Dat was ook overbodig, want je kamer was op loopafstand, maar alsnog...

Mijn hersenen werkten op volle toeren. Zuchtend legde ik de map naast mijn bed neer. Ik stond op en trok mijn pyjama aan. Die kater was nog steeds niet helemaal weg. Ik moest nu gaan slapen als ik er morgen niet uit wilde zien als een zombie.

=

Het uniform zat me als gegoten.

Ergens vond ik het best leuk staan. De donkerblauwe blazer, witte blouse en donkerblauwe rok. Alleen die donkerblauwe stropdas was minder. Mijn blik gleed naar mijn rechterborst waarop het logo van de Donees Academy was geborduurd. Het was een zwarte feniks die symbool stond voor wedergeboorte van een Gekozene. Gekozenen die net hun Gave hadden ontdekt, zouden zich herboren moesten voelen.