GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

23.bölüm HAYATIMIN MAVİSİ

Keyifli okumalar olsun..

..

SELİN'den..

Aklım tüm gün okulda olsam da Ali ve o sinir hemşiredeydi. Ali'ye yakın olmak için tüm fırsatları kullanacaktı büyük ihtimal. Yanlarında Savaş olabilirdi ama kız bunu takmayacaktı emindim ve bu yüzden bin türlü senaryo yazmıştım aklımda.

Ben Ali'ye güveniyordum ama yine de olsundu kadın fazlaca arsızdı sonuçta. Kızın kesin benim erkeğimde gözü vardı. Başka bir açıklaması olamazdı. Gerçi bunun için onu suçlayamazdım..

Nazlı ile okul dönüşü evdeki eksiklikleri tamamlamak için alışveriş yapmıştık. Benim içinde birkaç şey aldık, ihtiyacım olabilecek şeyler. Sonuçta artık sık sık Ali ile ikimizin evinde yaşayacaktım ve orada da ihtiyaç duyduğum şeylerin olması gerekiyordu. Ben de ne var ne yok kullandığım almıştım bulunsun diyerek.

Ali'nin bana verdiği anahtarı kullanarak hemen eve girdim. Elimdeki poşetleri girişte bıraktığım gibi hızlıca salona doğru adımladım. Ali'yi görmem lazımdı.

Onu salondaki yerinde yatarken gördüğümde derin bir nefes verdim sakinleşerek. Çünkü nedensizce korkmuştum o kızla Ali'yi beraber görmekten..

Gerçi Ali böyle bir samimiyet asla oluşturmazdı; en azından sabahki gibi gereksiz bir samimiyet! Neyse düşünmemeliydim sabahı..

Kıskandığımın fazlaca farkındaydı ben onu tanıyordum. Beni de sabah o güveni vermek için öpmüştü, sakinleşmem için öpmüştü.

Savaş'ta diğer koltukta uzanmıştı ve televizyon izliyorlardı, Cansu ise ortalarda görünmüyordu. Ali ve Savaş'ta kapı sesinden geldiğimizi anlamış hemen hareketlenmişlerdi.

Çatık kaşlarımı düzeltip yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirirken Ali'ye doğru yürüdüm. O sırada arkamdan Nazlı'da gelmiş Savaş'ın yanına gitmişti. İkisi de bizi görür görmez sırıtmaya başlamıştı.

''Hoş geldiniz güzellikler..'' dedi Savaş, Nazlı'sının dudaklarına kocaman bir öpücük kondururken. Ben onlara sırıtarak bakmadan kendimi alamadım. Çok mutluydular ve hiçbir sorunları yoktu, imreniyordum onların sakin ilişkilerine.

Bizimki ise belalarla doluydu resmen. Bir o bir bu sürekli bir şeyler çıkıyordu ortaya. Sanki tüm sorunlar sadece bizim için varlardı. Bizim başımızdan da gitmiyorlardı.

Ali'nin hemen yanına gidip oturdum ve sıkıca sarıldım. Çok özlemiştim kokusunu içime çektim derince.

''Hoş geldin güzelim..'' dedi o da yarasının izin verdiği kadar bana sıkıca sarılarak. Dudakları hemen kulağımın dibindeydi, elleri belimi yine hapsetmişti.

Başımı biraz geri çektim gözlerini, yüzünü görmek istiyordum. Boncuk boncuk bana bakıyordu yine mavileri aşkla.

''Mavişim..'' dedim fısıldayarak. Nasıl olduğunu deli gibi merak ediyordum. Bensiz ne yaptığını, ona iyi bakıp bakmadıklarını öğrenmek istiyordum. ''..iyi misin?'' dediğimde vücudumu biraz daha ondan uzaklaştırıp elimi ameliyat yerine götürdüm, hafifçe dokundum.

''İyiyim güzelim. Seni gördüm daha iyi oldum.'' derken sesi özlem dolu çıkmıştı.

Saçlarımı iki yandan omuzlarımdan geriye doğru attı yavaşça severek, okşayarak. Bu adamın saçlarımın her telini sevişine, özleyişine bile hayrandım ben. Bu hareketiyle gamzelerim iyice çıkmıştı.

''Ne yaptınız bugün?''

Asıl sorum Cansu'nun nerde olduğu ve bugün ne yaptığıydı ama açıkça soramazdım ki, zaten sevgilim anlamıştı bence.