GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

76.Bölüm UZUN BİR GECE..

Selam okuyucularım nasılsınız?

Bölümü yazdığım gibi atıyorum, beğenmeniz dileğimle..

Keyifli okumalar olsun..

..

SELİN'in ağzından..

Doğumdan Günler Sonra..

Günler yavaş yavaş akıyordu, zaman geçmek bilmiyordu.

Ellerimi soğuk cama dayadım bir kez daha..

Derin bir nefes aldım ve sıkıntıyla verdim. Alışmıştım artık burada olmaya, burada yaşamaya. Buranın kokusu dahi artık garip gelmiyordu.

"Bebeğim.. Lütfen artık iyileş annecim.." dedim fısıltıyla. Beni duyacağından emindim.

Hemen ardından da günler öncesine daldım..

..

Evde doğum yaptıktan sonra bayılmıştım ve uyandığımda hastane odasındaydım. Elimi karnıma götürdüğümde eskisi gibi şiş olmadığını anlamak zor olmamıştı ve ardından doğumum aklıma dolmuştu delice.

Ali yanımdan hemen hareketlendiğimi gördüğünde fırlamıştı aşkım diyerek..

"Ali bebeğim nerede?" dedim sesim berbat bir halde. Vücudumda anlamadığım bir ağrı da vardı.

"İyi güzelim.. Uyuyor.." dedi tebessümle, elime öpücükler bıraktı.

"Görmem lazım onu.." dedim yüzüm aydınlanırken. Bebeğimin iyi olmasına sevinmiştim, demek ki başarmıştım..

"Ahu'yu çağırayım ben eğer kalkmana izin verirse gidelim olur mu güzelim?" dedi ilgiyle..

"Peki.." dedim sadece. İzin vermese dahi onu dinleyecek halim yoktu.

Kendimi Ali'nin yardımıyla bebeğimizin olduğu odanın hemen büyük camının önünde buldum. Ellerimi cama dayadığımda ona dokunurmuş gibi, gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

Çok erken doğmuştu ve küçücüktü. Vücuduna çeşitli şeyler bağlıydı.

"Nesi var Ali? Neden burada?" dediğimde aslında biliyordum.

"Erken doğduğu için ciğerlerinin tam gelişmediğini söylediler. O yüzden bir süre burada kalması gerekiyormuş.." dedi açıklayarak..

Daha da ağlamaya başladım artık burası sonmuş gibi..

"Ağlama bebeğim.. İkiniz de Allah'a şükür iyisiniz.. Bebeğimizde bir süre sonra zaten tamamen iyileşecek.."

"Başaramadım.. Biraz daha benimle kalmasını sağlayamadım.." dedim hıçkırarak ağlamaya başlarken..

"Güzelim.. Şşşttt.." dediğinde Ali usulca beni çekti göğsüne, sıkıca sarıldım.

"Sen benim hayatımda gördüğüm en güçlü kadınsın.. Sakın kendini suçlama. Biri suçlanacaksa o benim, benim yüzümden oldu her şey.."

"Hayır.. Benim.. Ben çok korktum, bebeğim hissetti.."

"Düşünme bunları.. Bak ikiniz de iyisiniz.."

"Öyle.." dedim. Başımı kaldırıp gözlerimi sildirdi.

"Hadi şimdi gidelim odaya seninde dinlenmen lazım.. Hem bizimkiler gelicek seni görmeye.."

"Peki.." dediğimde gözlerim bebeğimdeydi..

"Ben yine gelicem annecim tamam mı?" dedim, kendi kendime gülümsedim burukça..