GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

53.Bölüm: SEZON FİNALİ, PART II..

Tekrar merhabalar sayın okuyucularım..🤗

Uzun bir bölüm yazdım sizler için..
Umarım artık kısa demezsiniz..🙈

İnşallah beğenirsiniz..🙏🏻
..

"Vazgeçmişimdir belki.. Belki de yorulmuşumdur.."

SELİN'in ağzından..

Üç gün sonra..

Eve geç geldiğimizden kendimi hemen odama attım.

Artık tüm hazırlıklar tamamdı, organizasyon şirketi istediğimiz her şeyi Savaş'ın soyadını öğrendiğinde, hızla halletmişti. Yarın sabah erkenden otelde olup, büyük salonu hazırlayacaklardı.

Bir soyadının neleri hemen yaptırabiliyor olduğunu görmek, aslında korkunç bir şeydi..

Bu geçen birkaç günde, şirkete gitmemiş ve sadece ikizimin işleriyle ilgilenmiştim. Her gün koşturmak insanı yorduğundan, eve geldiğim gibi de uyuyakalmıştım. Alimi ise, hiç görmemiştim..

Bu resmen bize haksızlıktı..

Ufak bir duş almadan önce, Mavi'yi arayıp rapor verdim. Yani rapor dediysem de, eve geldiğimi haber vermek istemiştim. Sık sık telefonla konuşmasak, hepten özleyecektim erkeğimi..

Üzerime ince bir şeyler giyip, ışıklarımı kapattığımda bir ses duydum. Bu patırtılar bildiğim patırtıydı. Komodinin üzerindeki abajuru yaktığımda, Mavi'de balkon kapısından içeri daldı.

Gözlerim günlerdir onu görmemenin verdiği özlemle ışıldarken, kollarımı ona doğru uzattım. Hemen bana sarılmalıydı, özlemiştim..

İstediğimi anlayarak; hemen ayakkabısını, üzerini çıkartıp kapıyı kilitledi ve yatağa girdi. Yanıma iliştiğinde, kollarının arasına aldı bedenimi ve dudaklarımı öpmeye başladı.

O da benim gibi özlem doluydu..

Nefesimiz tükendiğinde dudaklarımızı ayırdı. Alnı alnıma dayalıydı.

''Çok özledim be güzelim.. Şu nişan telaşesi hiç bitmeyecek sandım..'' dediğinde, sessizce fısıldadı.

''Ben de Mavi, ölüyorum sanırım yorgunluktan..'' dedim sitem edercesine..

Gerçekten bu kadar yorulma nedenim bedenen değildi. Aklım sürekli bu telaşeye odaklanmış, her şeyin eksiksiz olması için uğraşmıştım.

''Güzelim sen kilo mu verdin?'' dediğinde, başını benden çekti. Elleri vücudumda dolaştı arsızca. Olabilitesi en yüksek şeylerdendi. En son ne zaman yemek yediğimi dahi hatırlamıyordum..

Göğüslerimi bile elleyerek, kontrol etmişti..

''Yuh Ali..'' dediğimde uyarırcasına, gözlerime sertçe baktı.

''Ne bu hal Selin! Göğüslerin bile küçülmüş bebeğim ya, niye yoruyorsun kendini bu kadar..'' dediğinde, inanamamış gibi önce yüzüne baktım. Sonra bakışlarımı göğüslerime çevirdiğimde, hala aynı beden sütyen taktığımın bilincindeydim.

''Saçmalama aynılar işte Ali..'' dediğimde gözlerimi tekrar Mavi'ye çevirdim.

''Hiçte değiller..'' dediğinde, kararlıydı. İlla küçültecekti onları..

''Of Ali, yorgunum zaten.. Merak etme yine büyürler..'' dediğimde, ondan uzaklaşıp, yatağın kendi tarafına uzandım tekrar yüzüm ona dönük şekilde.