GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

49.Bölüm GECE'nin KARANLIĞI..

Heyecanla beklediğiniz uzun bir bölümle daha karşınızdayım. 🤗

Heyecanlı ve dinamiği bol bir bölüm oldu. Geçen ki bölüme göre çok çok daha uzun ve doyurucu bir bölüm,memnun kalacaksınız. Yani aynı eski bölümler tadında..😉

Bunun nedeni ise o eşsiz sayı olan 27k'ya ulaşmamız. Teşekkürler..🙏🏻

Umarım beğenirsiniz..

Daha fazla uzatmadan bölüme geçelim istiyorum. Keyifli okumalar olsun..
..

'Herkes aynı anda geceyi yaşar ama herkesin karanlığı farklıdır..'

Selin YILMAZ'ın ise bambaşkadır ve kimseninkine benzemez..

Yazarın ağzından, SELİN..

Selin saatler süren bir çaba sonucunda, istediğini başarmıştı. Koparttıpı 15-20 cm'lik eskimiş demir çubuğu zafer kazanmış bir edayla kaldırdığında, kendine olan güveni de kendine gelmişti.

Başaracaktı bu sağlıksız ve iğrenç yerden kurtulmayı. Ayrıca annesi ne derdi hep, 'Güçlü olun.. Erkeklerin sizi kurtarmasını beklerken zaman harcamaktansa, siz deneyin. Başaracaksınız..'

Annesi bunu farklı bir anlamda dese de, aslında şuan ki durumuna cuk diye oturan bir sözcüktü. Haklıydı da, başarabilirdi. Ne pahasına olursa olsun..

Oturduğu buz gibi, pis zeminden kalkarken ayaklarının uyuştuğunu yeni fark ediyordu. Kaç saat geçmişti emin değildi o çubuğu sökmeye çalışırken.

Ayağa kalktığında bacaklarını oynattı. Fark ediyordu ki, vücudu yer yer zaten yara almış ve morarmıştı. Bacaklarını görebiliyordu. Çizilip kanayan yerleri önemsemeyecek kadar alışmıştı canının acımasına ve artık hissetmiyordu bile..

Ayaklarının tabanının daha beter olduğuna ise emindi. Sızlıyorlardı ığıl ığıl. Gözlerini bu iğrenç yerde açtığından beri ayakkabıları yoktu, kimbilir neredeydiler..

Bir süre çubuğu nasıl kullanması gerektiği hakkında düşündü. Üzerine alması gerektiğinin farkındaydı, görünmemesi gerektiğinin de..

En sonunda sırtındaki dekoltesinden içeri koymaya karar verdi. Böylece hem sırtı duvara dönük olurdu görünmezdi hem de elini arkasına attığında hemen kavrayabilirdi.

Birkaç kez bunun denemesini yaptı.

Ve bu da tamamdı. Sırada sadece ve sadece adamın gelmesini beklemek kalmıştı. Gerçi öncesinde o adamla yalnız kalmayı sağlamalıydı.
..

Yazarın ağzından, Ali..

Ali gittikleri bilmem kaçıncı mekandan da, eli boş şekilde çıktığında artık sinirleri tamamen tepesindeydi. Her seferinde olumsuz sonuç almaktan bıkmıştı, yorulmuştu.

'Nereye kapattın onu şerefsiz!' diye, küfürler ederek tekmeler savurmaya başlamıştı. Eskimiş, yıkık, dökük tahta kapının hemen önündeki büyük kayaya.

Adamları içeriden her seferinde, sessizce çıkarken umutsuzluk bedenini kaplıyordu. Savaş'lar diğer gurupla başka yerlere bakıyordu ama nafileydi. Her bir sonuç hüsrandı..

''Abi burada da yoklar..'' dediğinde Hakan, silahını ceketini kaldırarak içine soktu. Karanlık gökyüzünde gece yarısının geçtiğini gösteren Ay'a baktı Ali başını kaldırarak..