GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

GELECEK BÖLÜMDEN..

Kararsız bir yazanım..

Ben sizinle ne yapıcam hiç bilmiyorum gizli okuyucular..  Nasıl 365 kişi gördü de 71'i yıldız bıraktı sadece anlamadım. Bir yıldıza dokunmak ne kadar zor olabilir? Bir de bu yıldız öyle böyle bir yıldız değil, AlSel yıldızı!

Kalan 294 kişi sanırım hikayeyi sevmiyor ve sonunu görmeyi istemiyor, anlıyorum..

Ben o gerçek 71 kişiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum, iyi ki varsınız. Çok değerlisiniz..🙏🏻

Şimdi gelelim gelecek bölümden ufacık bir alıntıya..

Keyifli olsun..

..

SELİN'in ağzından..

..

"İmam geldi nikah için.." dedi Ebru kapının hemen yanından.

"Tamam, ben üzerimi değiştireyim mi?" dedi Ali.

"Fazla ıslanmadın, rahatsız değilsen kal hava sıcak zaten.." dedi Fikret'te, karısının hemen yanındaydı. Sanki bizim sağ kolumuzdu ikisi de..

"Tamam o zaman kıyalım imam nikahımızı da.." dedi bana bakıp, göz kırparken.

Hoca geldi ve şahitlerimizle birlikte oturduk..

"Şimdi öncelikle mehri konuşalım.. Kızım ne kadar ne istersin sen bu delikanlıdan?" dediğinde hoca, ifadesizce baktım.

Mehir?

"O ne ki?"

"Erkeğin evlenirken kıza vermesi gereken değerli şeyler veya bir menfaattir. Sen ne istersin?" dedi bu sefer açıklayarak..

Ben hala sessiz kaldığımda, Ali araya girdi.

"Ev, şirket, araba falan olur mu hocam?"

"Olur.. Miktarı, değeri gelin kızımıza kalmış. O da olur derse olur.." dediğinde, aklımda deli sorular dolaştı.

"Ali hangi ev?" dedim direk..

"Sen hangisini istersen.." dedi açıkça..

"Bizim ilk evimizi istiyorum o zaman.." dedim.

"O zaman.. Şirketin tamamını, arabalardan ikisini, Nyx'i ve evi diyelim. Az olmasın.." dediğinde, herkes inanamayarak gözlerini dikti bize.

"Çok olmadı mı Ali?" dedim fısıldayarak ona doğru. Allah'tan yakın oturuyorduk.

"Yok canım, az olmasın da.. Gerçi her şeyim senin artık.." dediğinde sırıttım. O sırada aklıma başka bir şey geldi.

"Ayy bide altınlarım olsun Ali yaa, sevdim ben onları.." dediğimde, sırıttı başını sallayarak.

Tabi bu bizim için normaldi.

Biz bildiğin aramızda anlaşıyorduk şuan. Gerçi bundan sonra artık her şey bizimdi. Bu mallar dışında, biz birbirimize ait olacaktık. Diğer şeylerin hiç önemi yoktu ki..

"Öhöö öhöööm.. Gelin tamam dersen, nikaha geçelim.." dediğinde hoca öksürerek kabaca, o bile şaşkındı belli ki..

"Geçelim, anlaştık.." dedim.

Üç kere sorulan o güzel sorulara, birbirimize baka baka üç kere cevap verdik..

"... Haluk oğlu Ali'yi kocalığa aldın kabul ettin mi?"

Aldım, kabul ettim..
Aldım, kabul ettim..
Aldım, kabul ettim..

"... Zafer kızı Selin'i zevceliğe aldın kabul ettin mi?"

Aldım, kabul ettim..
Aldım, kabul ettim..
Aldım, kabul ettim..

Dualarımızın ardından, imam nikahımız kıyılmıştı..

..

Devam edecek..

Ama nerede, nasıl, ne zaman hiç bir fikrim yok. Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum henüz okuyucularım..

Sevgilerle..

Şimdilik hoşça kalın..