GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

GELECEK BÖLÜMDEN..

Gelecek bölümden heyecanlı bir alıntı sizlerle..
Keyifli okumalar olsun..🎈

SELİN'in ağzından..

..

Ali beni idrak edemediğim bir hızla çekiştirirken, sahnenin kenarındaki üç beş basamak merdivenden hızlıca inmemizi sağladı. Resmen korkudan küçülmüş, Ali'nin korumasına muhtaç bir kadın gibi kalakalmıştım kollarının altında..

''Hakan!'' diye gür bir sesle bağırdığında, korkarak irkildim. Bunu fark ettiğinde ise her şey çok geçti.

Korkmuştum. Korkuyordum..

Silah seslerinden korkarak kaçışan, sahnede az önce beni alkışlayan insanları düşündüm. Ölen var mıydı? Nazlı'yı da Savaş korur muydu?

Resmen beynim allak bullaktı ve kulaklarım çınlıyordu..

Ali'nin beni bir kapıdan içeri soktuğunu arkamızdan seslice kapanan demir kapıdan anlamıştım. Sesten irkilerek bir kez daha, gözlerimi açtım..

''Özür dilerim..'' derken fısıltıyla, etrafı hızlıca tarıyordu gözleriyle. Burada da birileri olabilirdi sonuçta..

''Ali noluyo?'' dedim, iyice korkudan incelen titrek sesimle..

''Bilmiyorum Selin.. Korkma sen..'' dediğinde, ellerini yanaklarıma dayadı okşarcasına. Gözlerini gözlerime sabitledi.

''Korkuyorum..'' dediğimde, başını sağa sola salladı.

''Sen benim kadınımsın, korkmazsın.. Aslanlar hiç korkar mı..'' dedi, tebessüm etmeye çalışarak burukça. Başımı salladım, haklıydı. Ama bu tebessümü endişeli olduğunu saklayamıyordu.

Sıkıca sarılırken bana sakinleşmem için, birkaç öpücük bıraktı saçlarımın arasına..

Ama onunda kalbi resmen korkudan delice atıyordu. Kalp atışlarımızı duyabiliyordum. İkimizin de vücutları gerilmişti..

Silah sesleri ve insanların yarattığı sesler hala kulakları sağır edercesine duyuluyordu kapının ardından. Ayrıca artık sanki camın kırılma sesini hatırlatan seslerde ortama karışmıştı ara ara. Resmen birileri barı dağıtıyordu..

Ali'nin arkada bulunan odasının demir merdivenlerinin başında durmuş beklerken biz, kapı aniden aralandı. Gözlerim panikle açılırken geleni görmek için, iyice Ali'ye sokuldum.

''Abi iyi misiniz?'' dediğinde Hakan, nefes nefese içeri girdi. Kapıyı sertçe kapatırken, elindeki silahı beline soktu.

''Bu orospu çocukları kim?'' dediğinde Ali gürlercesine, Hakan önce bana sonra Ali'ye baktı. Derin bir nefes alarak, sakinleşmeye çalıştım.

''Bora Arslan ve adamları abi..'' dedi Hakan tiksinircesine..

Başımı Ali'nin göğsünden kaldırırken duyduğum isimle, şaşkınca kaşlarımı çattım. ''O adamın derdi ne Ali, geçen bana da saldırdı!'' dediğimde sinirle, Ali gözlerime baktı.

''Uyuşturucu, silah, liderlik, sen.. Daha sayayım mı?'' dedi gergince, tüm bedeni kasılmıştı. Elini sertçe saçlarından geçirdi yolmak istercesine..

''Ben mi?'' dediğimde kocaman açtığım gözlerimle, şaşkındım.

''Sen evet! Derdi benim olan şeyleri elimden almak..'' dedi açıklama yaparcasına, iyice sinirlenmişti. Gözleri kocaman oldu ateş edercesine, sustum cevap veremedim.

''Napıcaz abi?'' dediğinde Hakan araya girercesine, Ali ellerini sertçe saçlarından geçirerek çekiştirdi bir kez daha..

Düşünüyordu..