13

2.7K 132 1
                                    

Pov Anabella
Geschrokken kijk ik hem aan. 'Sorry, sorry, maar wat is er gebeurd' vraagt hij geschrokken.

'Weet je, zeg mij dat straks. Nu ga jij met mij mee' zegt hij streng en begeleid me naar zijn auto.

Stilletjes ga ik in de auto zitten. Terwijl hij plankgas naar waarschijnlijk zijn huis rijd.

Daar aangekomen stapt hij uit en helpt mij mee. Hij ondersteund me naar binnen en laat me in een zetel zitten. Dani en glitterbloempje komen er ook bij zitten.

'Hoi Dani en glitterbloempje' zeg ik en forceer een lach. Ze grinniken. 'Goed hier heb je wat drinken, vertel wat er is gebeurd' zegt hij. Ik knik.

'Nou het begon toen ik op school aankwam' begin ik.

Flashback
Ongemakkelijk stap ik naar mijn kluisje. Zowat iedereen kijkt me aan. Vlug steek ik mijn boeken in mijn kluisje en ga zo snel mogelijk naar het lokaal.

Ondertussen is het middagpauze. Ik zit afgzonderd van de rest mijn brood op te eten.

Plots komen James, Brent en Arno naar me toe gestapt. Ze sleurden me letterlijk mee naar buiten.

Zoals altijd doet niemand iets en kijken ze me afkeurend aan.

Ze duwen me op de grond achter het muurtje. Daar schoppen ze me en schelden mij uit.

Net boven mijn gips schopt James me met de tip van zijn schoen. Brent haalt uit naar mijn gezicht en Arno maakt een diepe snee in mijn arm.

'Omdat Bram door jou van school is bitch. En dit word herhaald' zegt James dreigend.

De rest van de dag heb ik me in een oud lokaal verstopt.

Einde flasback

Met open mond kijken ze me aan. 'Toon je arm eens' zegt Wout. Twijfelend kijk ik hem aan.

'Kom op we willen je helpen' zegt Daniël. Ik knik en zucht. Ik trek de mouw van mijn sweater omhoog.

Door zie je op mijn onderarm een diepe snee. Er rond is allemaal opgedroogd bloed. Ook is het rood en opgezollen als teken dat het ontstoken is.

Ze happen naar adem. 'Ik haal een ontsmettings middel' zegt Nico. Hij rent vlug weg en komt even later terug.

'Dit kan prikken' zegt hij zachtjes. Ik knik en bal mijn vuisten.

Hij doet het erop en het prikt enorm. Ik hou mijn ogen stijf dicht en bijt hard op mijn lip.

'Wij halen ijs voor je oog en been' zegt Wout en trekt Daniël mee. 'Als iemand jou nog een keer aanraakt breek ik die' zegt hij dreigend.

Even schrik ik. Hij ziet het en herstelt zich. 'Sorry' mompelt hij.

'Maar ik meen het, morgen gaat er gewoon iemand mee. Ikzelf kan jammer genoeg niet maar Wout of Daniël wel' zegt hij.

Ik knik enkel. 'Hier ijs' zegt Wout. 'Dankje' mompel ik en leg het op mijn kaak en been.

'Kom we gaan naar je huis' zegt hij en helpt me omhoog. Ik zeg gedag tegen de rest en we stappen naar zijn auto.

Eenmaal in de auto rijden we naar huis. Hij legt zijn hand op mijn been en geeft een kneepje erin.

Ik glimlach. We zijn aangekomen. 'Sorry ik moet direct door. Ik heb nog veel werk' zegt hij schuldig.

'Is niets' zeg ik. We geven elkaar een kus en hij rijd dan weg.

Weer is mijn broer er niet. Ik zucht en eet een pizza. Vlug maak ik mijn boekentas en neem een lange douche.

Ik zet mijn wekker en val na een lange tijd in slaap.

--------
Heeft er iemand tips, want mijn inspiratie geraakt op. Anders blijft het saai. Laat alsjeblieft iets weten :)

VERBETERD

You're My Mate (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu