Pov Anabella
In stilte stappen we naar huis. Beide in gedachten verzonken.Enorm veek vragen galmen door mijn hoofd.
Wat gaat er precies gebeuren?
Zal ik veel pijn hebben?
Zal er iets veranderen?En zo nog veel meer vragen. We komen bij het roedelhuis aan en gaan naast elkaar op de zetel zitten.
'Dus' begin ik. 'Dus' zegt hij. 'Morgen is het al zo ver' zeg ik en bijt op mijn lip. Langzaam knikt hij.
'Ik zal op al je vragen een antwoord geven zegt hij. Ik knik.
'Wanneer precies gebeurt het?' Vraag ik want die vraag had ik het langst.
'Morgen ergens in de avond. Dat verschilt van persoon tot persoon' zegt hij. Ik knik.
'Doet het veel pijn' vraag ik zacht, bang voor het antwoord. Spijtig kijk hij me aan.
'Ja, maar het duurt niet heel lang en het beste is als je buiten bent en als je mate er bij is' zegt hij waarop ik weer knik.
'Wat gaat er zoal veranderen?' Vraag ik. 'Toch redelijk wat. We kunnen elkaars emotie voelen als we dat willen. We hebben een link in wolvenvorm en wij hebben het voordeel dat we met kleren terug veranderen behalve de eerste keer' zegt hij.
Phoe dat is toch wel wat. Nu ik eraan denk, het is een hele tijd geleden dat ik met Jens gesproken heb.
Ik besluit om er later pas weer over te denken. Ik heb momenteel wel genoeg aan mijn hoofd.
'Kom we gaan avondeten' zegt hij en trekt me zachtjes aan mijn hand mee.
Ik begroet zijn ouders, zusje en broertje.
Na het avond eten gaan ik en Nico naar boven.
We besluiten om nog een film te kijken. Nico ligt half aangeleund tegen de muur.
Ikzelf lig in zijn armen genesteld. Zijn armen zitten losjes om me heen en hij draait telkens een lok haar om zijn vinger heen.
Een genietend gevoel spreie zich doorheen mijn lichaam. Met mijn handen speel ik met de vingers van zijn vrije hand.
Samen kijken we naar de film Divergent, ik wou die altijd al eens zien.
Na een tijdje denk ik weer aan wat er morgen gaat gebeuren.
Inwendig zucht ik. Ik ben veel te nerveus en dat ik nooit goed.
Ik probeer het van me af te zetten en concentreer me op de film.
Mijn ogen beginnen zwaarder te worden maar ik probeer wakker te blijven.
Gulukkig heb ik mijn pyjama oftewel Nico zijn shirt met een shortje aan.
Na een tijdje laat ik de slaap van me winnen en met mijn gedachten bij morgen val ik langzaam in slaap.
JE LEEST
You're My Mate (Voltooid)
Werewolf~~Aan het herschrijven, dus ik haal fouten eruit. Als je nog steeds fouten ziet, mag je dat mij gerust laten weten~~ Hallo, ik ben Anabella en ik ben 16jaar. Ik ben op school niet zo populair, eerder het pispaaltje voor Bram. Ik heb ook een broer Je...