You're My Mate (Voltooid)

41

Pov Anabella
In stilte zitten de buiten alhoewel ik niet stil kan zitten. Ook begin ik langzaam aan pijn te voelen.

Ik kreun zachtjes van de pijn. Het is letterlijk overal!

Ik krijg echt meer en meer pijn. Ik voel hoe mijn botten zich verplaatsen. Ik schreeuw nog net niet. De pijn neemt wat af en ik stap op vier poten.

Ik kijk naar Nico en vol bewondering kijkt hij naar mij. Ik zie hoe ik scherper zie en ik kan ook beter ruiken.

Ik stap naar hem toe, dit is echt zo vreemd! Hij aait me en genieten sluit ik mijn ogen.

'Goed nu terug veranderen' zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Wacht eerst wat kleren' zegt hij en gaat naar binnen.

Ik huppel wat rond, het is echt een raar gevoel. Nico komt terug met een deken en wat kleren.

Hij legt het deken over me heen. Goed nu gewoon aan jezelf als mens denken.

Ik doe wat hij vraagt voel mijn botten weer verplaatsen ik zet mijn tanden op elkaar om niet te schreeuwen.

'Hoi ik ben Lynn' hoor ik in mijn hoofd. 'W-wat?' Zeg ik. Nico kijkt me verward aan en slaat het deken beter om me heen als er iemand passeert.

'Ik ben Lynn, ik ben je innerlijke wolf' zegt ze. Mijn mond vormt zich tot een 'o'. 'Wolf ontmoet' vraagt Nico geamuseerd.

Speels rol ik met mijn ogen. 'Kom we gaan binnen' zegt hij en kijkt met vernauwde ogen naar de mensen die passeren.

Ik pak het shirt en doe het aan maar zodat je niks ziet. Hetzelfde met de broek.

'Wij gaan het zo leuk hebben' roept Lynn enthousiast. In gedachten lach ik om haar.

'Ik ga je alles leren over weerwolven' ratelt ze. 'Is allemaal wel goed maar nu wil ik slapen. Ik ben doodmoe' zeg ik haar eerlijk.

Ze jammert een beetje maar stopt uiteindelijk toch. We gaan naar de slaapkamer en ik leg me op bed.

Bijna meteen val ik in slaap met de gedachte wat er vandaag allemaal gebeurd is.

---
Lees alsjeblieft dit! Danku.
Ik heb besloten om met het verhaal te stoppen. Ik maak wel nog een einde.

Als je echt wilt weten waarom ik stop met het boek moet je het mij maar vragen.

Ik hoop dat jullie het niet erg vinden.