You're My Mate (Voltooid)

18

Pov Anabella
Nicolas doet de deur open en twee vriendelijke gezichten kijken me aan.

'Hallo, jij moet vast Annabella zijn? Nicolas heeft veel over je verteld' zegt zijn moeder vrolijk.

Vlug werp ik een blik op Nico en zie zijn wangen lichtroze worden.

Dan kijk ik weer naar de vrouw 'dag mevrouw ik ben inderdaad Anabella' zeg ik vriendelijk.

'Och meisje toch zeg maar Vanessa' zegt ze nog steeds vrolijk. Ik knik.

'Ik ben Kurt, de vader van Nicolas' stelt hij zich voor 'Annabella' zeg ik beleefd terug en schud zijn hand.

'Kom laten we thee drinken' zegt Vanessa enthousiast. We knikken.

We stappen naar de woonkamer en gaan daar zitten.

'Hoe hebben jullie elkaar leren kennen' vraagt Vanessa.

'Uhm ik was op een feestje van Daniël en ik ben hem daar tegenkomen' lieg ik deels.

Hij kijkt me even verbaasd aan maar laat het dan achterwege.

We drinken en kletsen nog een beetje tot we gaan slapen.

Zuchtend sta ik in de badkamer. Mijn pyjama bestaat uit een groot shirt en een kort broekje.

Die dingen zitten geweldig. Make-up hoef ik er niet af te halen want ik draag dat niet.

Ik poets mijn tanden nog vlug even en ga dan naar de slaapkamer.

Nico bekijkt me van top tot teen waardoor ik me ongemakkelijk voel.

Hij trekt me in een knuffel en begeleid me naar bed.

We laten ons er languit op vallen.

'Morgen moet ik de roedel weer trainen' zeg hij. Ik knik. 'En misschien is het beter als jij ook wat traint voor als er een aanval is' zegt hij twijfelend.

Met grootte ogen draai ik me langzaam naar hem om. 'Ik en sporten' vraag ik.

Lachend knikt hij. Ik laat een gefrustreerd geluidje horen wat hem alleen maar meer laat lachen.

'Kom, kom zo erg is het niet. Oja over een paar dagen word je voorgesteld als Luna van deze roedel' zeg hij trots.

Ik glimlach zwakjes. 'Wat als ze me niet mogen' vraag ik zacht. Hij kijkt me aan.

'Iedereen gaat je mogen. En morgen maak je ook kennis met mijn broertje en zusje' zegt hij.

Ik knik 'gezellig' zeg ik. We blijven even stil.

'Filmpje?' Vragen we tegelijkertijd. We kijken elkaar aan en schieten in de lach.

'Ja dus' grinnikt hij. Lachend knik ik. 'Goed welke' vraagt hij en start Netflix op.

Ik denk na. 'The Maze Runner' zeg ik enthousiast.

Met een pruillipje kijkt hij mij aan.

'Sorry werkt niet bij mij' zeg ik schouderophalend.

'Gemenerik' mompelt hij. 'Nee dat noemen ze niet misleiden' zeg ik.

Hij zucht en rolt zijn ogen. Ik rol mijn ogen ook. Hij zucht en wilt het nog eens doen.

'Owee als je het doet' zeg ik en knijp mijn ogen tot spleetjes.

'Wat dan' vraagt hij speels. 'Dan... slaap ik niet bij jou deze week' zeg ik.

Zijn ogen worden groot en gaat meteen stil naast mij liggen.

Ik grinnik en start de film op. Maar ik ben zo moe dat ik nog voor het einde in slaap val.

Met de gedachtes dat ik me op mijn gemak voel bij Nicolas.

----
VERBETERD