I'm Minatozaki

I'm The Best For My Yoda

Sana
Nayeon'u görünce gülümsedim ve yavaş adımlarla ona doğru yöneldim. O ise koşarak geldi ve bana sarıldı. Sonra da beni kontrol etmeye başladı.

"İyi misin? Sana bir şey yaptı mı?"

Telaşlı görünüyordu. Gülümsedim ve yüzünü ellerimin arasına aldım.

"Seni çağırdığımı görünce gitti. Korkak işte..."dedim ve göz kırptım. Ama aslında hiç de öyle olmamıştı. Jungyeon'a başkasını sevdiğimi ve onu sevemeyeceğimi söylemiştim ve o çok sakin bir biçimde sadece her zaman benim için burada olacağını söylemişti. Bu tür konularda tek anlayış göstermeyen bendim sanırım...

"Gidelim mi?"

Gülümsedim

"Olur..."

***
Bir süredir tavanla bakışıyordum. Jungyeon'u düşünüyordum. Yaptığı şeyi... O...Benim mutlu olmamı istemişti... Ben ise Tzuyu'nun mutluluğu yerine kendi mutluluğumu tercih ediyordum.
Sora birden hızla yattığım yerden doğruldum.
"Hayır Sana! Senin onun mutlu olmasını istiyorsun! Ama seninle..."

Tzuyu
Banyonun buğullanmış camından parmağımı kaldırdım. Ve yaptığım şeye baktım. Bir gülen yüz...

Son birkaç gündür bende eksik olan şeylerden biri... 

Banyodan çıktım. Bir t-shirt ve şort giydim. Saçlarımı ve makyajımı yaptıktan sonra sırtıma çantamı takıp evden çıktım. Sallanarak yürümeye başladım. Momo'yla dersim vardı.Aslında mutlu olmam gerekirdi. Öyle olmak istiyordum... Ama kalbim başkası için atan bir kalp için atarken bu pek de mümkün olmuyor...

***
Bir süre kapıyla bakıştıktan sonra kapıyı çaldım. Kapı sanki Momo benim gelmemi bekliyormuş gibi hemen açıldı. Kolunu salladı ve kolundaki saate baktı ve saati bana gösterdi (Ğ:Klasik öğretmen hareketi -,-).
"Geç kaldın..."

"Sadece yirmi dakika..."

"Sadece ilk gün için dakiğiz demek ki ha?"dedi ve kıkırdadı. Omuz silktim ve bir şey demesini beklemeden içeriye girdim. Gülmeye ve her zamanki gibi pozitif görünmeye çalışmıyacaktım çünkü bunu başaramayacağımı biliyordum.
Momo'nun gelmediği fark edince arkama döndüm. Döner dönmez birkaç santim önümde durduğunu gördüm. Boyu benimkinden kısaydı. Ben ona dönünce parmak uçlarında yükseldi. Başını yana eğdi.

"Üzgünsün?"
Cevap vermedim. Bir süre öylece bekledik. Sonra birden Momo bana sarıldı.

"Mutlu ol."

Momo'nun böyle biri olacağı hiç aklıma gelmezdi. O benim gördüğüm kadarıyla ciddi ve duygusuzdu...

Kafasını omzumdan kaldırdı ve bana bir süre baktı. Sonra gülümseyip. Dudağımın hemen bitimine bir öpücük kondurdu. Gözlerim büyümüştü. Yavaşça geri çekildi.

"Hadi çalışalım!"dedi ve çantamı alıp yukarı kata çıktı. Ben ise sadece arkasından bakakalmıştım.

O atışını hissettiğim kalp benim için atmıyordu belki ama ben bunu sağlayabilirdim...
***
Uzun bir süredir bir soruyu çözmeye uğraşıyordu. Ben ise onu izliyordum. Bu soruya gerçekten çok uğraşmıştım ve eğer ben çözemediysem Momo da çözemezdi(Ğ:Ego tavan kk). Sonunda bıraktı.

"Zor soru... Huh?"

"Evet...Gibi gibi."

"Neresi gibi gibi? Kazık resmen!"dedi ve kaşlarını çattı. Çok sevimli görünüyordu. Onun bu haline gülümsedim.

"Ne gülüyon be?"

"Hiç..."dedim ve dudaklarımı birbirine bastırdım. Bir süre için gözleri dudaklarıma kaydı. Gülümsedi ve başını salladı.

"Çözemiyiceğimi biliyordun değil mi? Pislik!"dedi ve ayağa kalkıp odadan çıktı. O çıkınca ben de ayağa kalktım. Odaya tekrar girdiğinde elinde yastık vardı. 

"Kaçsan iyi edersin evlat!" 

"Şey...O zaman ben...Evet..."dedim ve bir süre durup sonra birden koşarak odadan çıktım ve aşağı kata indim. Etrafa bakındım. Ama alt kat hakkında bir fikrim yoktu. O yüzden bahçeye çıktım. Arkamdan gelen seslerden Momo'nun arkamda olduğunu duyabiliyordum.Bahçede bir süre koştuktan sonra yorulduğumu fark ettim. Kapıya doğru koşmaya başladım. Bahçe duvarına saklanıp dinlenecektim.

Tam bahçeden çıktığımı ve artık güvende olduğumu düşündüğüm anda birden birisi üzerime zıpladı ve birlikte yere düştük.

Gözlerimi açtığımda üzerimde kıkırdayan Momo'yu gördüm. Ben de onunla birlikte gülmeye başladım. Momo üzerimden kalktı ve yanıma yattı. Gülmeye devam ediyorduk. 

Birden ikimizin sesi de kesildi.

"Bence sokak ortasına sevişmemelisiniz çocuklar."dedi ve tek kaşını kaldırdı bize bakan kız.

Selammm! Uzun süredir yoktum. Hatta baya uzun süredir ama 15 tatil boyunca bol bol bölüm atmaya çalışacağıma emin olabilirsiniz! Sizi seviyorum...Değerlisiniz!