زين :
لويى بعد از ماجراى دو شب پيش بدون اينكه دست خودش باشه با هرى مهربون شده
جفتشون تمام مدت سعى ميكنن عادى برخورد كنن
خب اين براى هرى آسون تره !
به هر حال ...
هواى امروز خاكستريه
ابرى
بارونى
شايد رعد و برق
رعد و برقاى زياد و ترسناك
حتى پر از اتفاق بد
-تو آماده اى ؟
يه دم عميق و يه بازدم طولانى
با يه دست گوشيمو گرفته بودم و دست ديگم رو تكيه گاه چونم كرده بودم
و به شماره مامان خيره بودم
-آره
-ميخواى يبار ديگه حرفا رو باهم دوره كنيم؟
-من ميدونم بايد چيكار كنم ليام
سرشو تكون داد و منتظر شد تماس بگيرم
بوق اول ... بوق دوم
-الو زين تويى؟
-سلام مامان
از روى تخت بلند شدم و رفتم توى تراس اتاقمون و در رو پشتم بستم
نميخواستم ليام چيزى بشنوه
از پشت شيشه بهش نگاه كردم
چشماش نگران بود
...
نيم ساعت با مامانم حرف زدم
مسلما بدترين مكالمه بين ما !
آخرين جملشو گفت و قطع كرد
و من موندم و يه مرگ درونى ...
سرم گيج ميرفت و احساس ميكردم بدنم سسته
مثل يه خلأ ...
نشستم روى زمين و سرمو به ديوار تكيه دادم
ليام فورى درو باز كرد و كنارم نشست
-زينى !
چشمامو بسته بودم و احساس ميكردم كه پلكم ميپره وعصبيم
-خوبم ليام
حتى دلم نميخواد يبار ديگه حرفاى مامانمو به ياد بيارم !
بارون شديد شروع شده بود
-ميخواى بريم تو؟
-ليام اگه سردته برو من يكم اينجا ميشينيم
رفت و با يه پتو برگشت
پتو رو دورم انداخت و دوباره رو به روم نشست
چشمامو باز كردم و بهش نگاه كردم
پر از التهاب !
گونشو نوازش كردم
-هى من خوبم باشه؟
سكوت كرد و با نگاه نگرانش همه چيو گفت
وقتى ليام ميترسه مثل بچه ها ميشه
نياز به حمايت داره
و اون الان بخاطر من ترسيده !
-بيا پيشم
دستامو باز كردم و ليامو توى بغلم جا دادم
محكم كمرمو گرفته بود و سعى ميكرد سرشو جايى بذاره كه صداى قلبمو بشنوه !
چند دقيقه گذشت و بالاخره حرف زد
-چرا وقتى مامانت جواب داد بلند شدى رفتى؟
-چون نميخواستم چيزايى كه قرار بود بشنوم رو تو هم بشنوى ... وگرنه الان جفتمون حسى كه من دارمو داشتيم
-پس بهتره الان درموردش حرفى نزنيم
-ممنون كه درك ميكنى
-ميشه بريم تو ميترسم مريض بشى زين
YOU ARE READING
You And I ◦ZIAM◦completed
Fanfiction|همه احساس من توی تو خلاصه میشه و منم احساسمو زندگی میکنم|
