Aerone's POV
"Arn naman e"
"Ate sasama ako.Okay naman ako. Dala ko to" Umiling ito.
Halatang nag dadalawang isip kung isasama nya ba ang kapatid nya o hindi. Hindi ko alam kung ano sakit ng kapatid nya para mag aalala sya ng ganyan.
"Ate naman e. Lagi nalang akong bata sayo"
"Arn. Bata ka naman talaga ah. 12 years old ka palang Arn! May sakit ka at hindi ka p---"
"Ganyan naman lagi ate"
Tinignan lang namin ang pag alis ni Arn na halatang naiinis. Nang tinignan ko si Ath, Bigla naman may tumulong luha sa mata nya. Huminga to ng malalim.Pinunasan nya ang luha nya at lumabas din.
"ANg babaw ng luha nya pag dating kay Arn" napatingin ako kay Nicole.
"Kanina nung nag kita sila, Pabalik balik si Arn dito habang natutulog kami at hinahalikan sya sa noo. Tapos lalabas, Babalik. Sayang saya sya ng makita ang ate nya. "
Lumabas ako at hinanap si Ath.
"Sister? San dumaan si Arn?"
"Ayy. pumasok sya. Wag mo daw syang istorbohin. Anong oras ba lakad nyo ng mga kaibigan mo?"
"Bukas pa po. Hindi po kami aalis ngayon" sagot nito.
Pumunta to sa tapat ng kwarto ng kapatid nya. Nag tago ako sa poste at kumatok sya dun.
"Arn, please"
Nakikita ko ang mga luha na to na tuloy tuloy lang sa pag bagsak. Pinipigilan nyang humikbi. Yung akala kong matapang na tao? Sobrang hina pala.Eto pala ang side nya. Eto ang totoong ugali nya. Hindi sya malakas.
"Arn. Please"
Napa luhod nalang to sa harap ng pinto at pinunasan ang luha. Umalis sya dun at dumiretso nalang. Tinignan ko to habang paalis.
~
Ath's POV
Hindi ko maiwasan mapahikbi dahil dun. Nag aalala nlang naman ako sa kanya. Natatakot ako. Sobrang natatakot ako sa maaring mang yare. Pano kung atakihin sya sa mismong lakad namin. Bawal sya mapagod, Bawal sya mag painit dahil sa sakit nya.
Sobrang natatakot ako na baka sa isang atake nya pa? Mawala na syang tuluyan. Sya nalang ang natitira sakin. Sya nalang ang pamilya ko. Sobrang natatakot akO.
FlashBack
"Ath, gusto ka makausap ng doctor ni Arn" Tumayo ako .
"Saglit lang. Arn sinasabi ko sayo?"
"Oo kasi ate"
Ngumiti lang ako at pumunta sa opisina nila sister. Nakangiti akong pumasok dun habang sila naman ay malungkot na nakangiti sakin.
"Bakit po doc?" tanong ko.
"Nung umalis, Ilang beses inatake ang kapatid mo?" Napatingin ako kela sister dahil dun.
"Bakit di nyo sakin sinabi?" takang tanong ko.
"Gusto man namin pero naka bantay samin ang kapatid mo. Bawat tatawag ka. Wag daw namin sabihin sayo baka daw umuwi ka at hindi mo matupad ang pangarap mo?" Kumunot ang noo ko.
BINABASA MO ANG
Atlhia (Kathniel)
DiversosAthalia Bernado ang babaeng mataas ang pangrap, Ang babaeng masipag at laging nakangiti. Maganda, Simple ngunit lumaki sa isang ampunan. Hindi nakilala ang kanya mga magulang. Isa syang isang matalinong estudyante na gustong makapag tapos at mag kar...