"Dapat po ba ko matakot?" tanong ko sa kanila habang nandito ako sa terminal papuntang maynila.
"Hindi sa ganoon. Pero sana mag ingat ka. Una mo palang dun"
"Wag po kayong mag aalala sister joan. Kilala nyo po ako" tumango lang sakin si sister ay niyaka ako.
Yung kapatid ko naman ay nakangiti sakin.
"Eto kasi oh. Masyadong nangongonsensya. Kung ako lang ayokong umalis" inis na sabi ko.
Pero niyakap ko parin sya.
"Ate naman" natawa naman sya ng mahina dahil dun.
"Nakooo. Mag hahanap ako ng parttime dun. Tapos ipapadala ko sayo no. Wag kang lalabas pag masama pakiramda mo. Nakoo. Uuwi ako ng tuluyan pag ginawa mo yun"
"Oo nga ate. 12 years old na ko di na ko bata"
"Di bata jan. Natule ka lang sasabihin mo ng hindi ka bata"
"Osha sha! Aalis na yung Bus ath. Pumunta ka dun"
Hinalikan ko sa pisnge ko ang kapatid ko. Pati sila sister ganun din ginawa ko.
"Pangako sister? Pag nag tapaos ako? Ipaparenovate ko yung ampunan natin"
Maliit lang kasi ang ampunan namin. Oo namin dahil part na ko neto kahit papano. Kahit may gustong umampon samin. Hindi ako pumayag. Tinatago ko ang kapatid ko dahil ayoko. Ayokong mag kalayo kami. Gusto ko kasama ko sya dahil nangako ako sa mama ko. Na hindi ko to iiwan kahit anong mang yare.
Pumasok na ko sa bus at umupo sa may bintana. Hindi ko mapigilan ang luha ko habang papalayo ako sa kanila. Eto. Eto ang unang beses na malalayo ako sa kanila. Unang beses na malalayo ako ng matagal.
Alam kong minsan nalang ako makakauwi dahil sa pag aaral ko. Pero di ko sila kakalimutan tawagan. Kahit malayo sila sakin nanatili sila sa puso ko. Ang kapatid ko na minsan ko na nakitang nag hihirap sa harapan ko.
Mamimiss ko silang lahat.
Nang nakarating ako sa maynila ay sumakay agad ako ng jeep. Maaga pa naman. Sa tingin ko ay mga alas dyes na ng maga. Kailangan ko muna pumunta sa apartment ko. Suot ko ay isang Pantalon na ukit ukit sa bantang hita at binti at isang tshirt na black lamang.
Nang nakarating akong saktong ala onse ay pumunta agad ako sa babae. Nakangiti sya sakin na mukang kanina pa ko hinihintay.
"GoodMorning Ms. bernardo? " ngumiti lang ako.
Kinuha ng mga lalakeng naka tuxedo ang malaking bag ko.
"Follow me ma'am"
Sinundan ko sya hanggang sa sumakay kami sa elevator. Isa lang akong scholarship pero nakakatikim ako ng ganitong treatment. Gusto ko isama ang kapatid ko dito kaso ako lang pwede. At hindi sya pwedeng mapagod.
"This is your room ma'am" Halos mapanganga ako sa nakita ko.
Isang magandang kwarto lang sya pero kumpleto na.
"May pumupunta po dito para mag linis ng kwarto nyo. May mag che check din po ng ref nyo if wala na pong laman at tuwing maga po. May mag hahatid po sa inyo ng pag kain. Bawal po ang lalake dito ma'am "
"Salamat po"
Binaba nila ang gamit ko at agad ako pumunta sa isang pinto. Doble ang lake ng kwarto ko sa Probinsya dito. Gawa sa tiles ang lapag. Plain na white ng ding ding. Isang pandalawahan na taong kama at may study table.
Pag pasok po palang dito ay mula sa pinto ay isang sala na. Isang malaking sofa at may tv. Pumasok ako sa kusina at di ko maiwasan mapangiti. Maliit lang sya pang akinlang sobrang cute din ng ref dahil kulay pink to.
BINABASA MO ANG
Atlhia (Kathniel)
AcakAthalia Bernado ang babaeng mataas ang pangrap, Ang babaeng masipag at laging nakangiti. Maganda, Simple ngunit lumaki sa isang ampunan. Hindi nakilala ang kanya mga magulang. Isa syang isang matalinong estudyante na gustong makapag tapos at mag kar...