Atlhia (Kathniel)

Kabanata 24

"Ano ba yan? Isang linggo ka na suka ng suka ah? Ano ba nang yayare sayo?" Napatingin ako kay Ate Ann.

"Wala po. Pagod lang po siguro" Palusot ko.

"Isang buwan na mahigit? Di ko nakikita si Aerone? Break na ba kayo?" Napahinto ako dahil dun.

Ngumiti lang ako ng malungkot sa kanya.

"Hindi po kami nag break, Dahil hindi naman po naging kami. Saka nag migrate na po sila sa US. Para dun po mag aral." sagot ko.

"Totoo ate?" napatingin ako sa kapatid kong mukang kagigising lang.

Tumango lang ako ng malungkot. Hinawakan ko ang tiyan ko at pumanhik sa taas. Ginulo ko ang buhok at tinakpan ko ang muka ko.

"Isang buwan na mahigit! Pero bakit di ko sya makalimutan! Letse" Pinunasan ko ang luha ko sa mga pisnge ko.

Di ko maiwasan umiyak tuwing maga. Dahil nag sisimula na ang Morning Sickness ko. Lalo akong naiiyak pag pangalan palang nya sa naririnig ko. Sobrang naging iyakin ko siguro dala na din nang pag bubuntis ko. 

Siguro nag sasaya sya kasi nakaganti sya sakin, Siguro sobrang saya nya kasi wala na ko sa buhay nya. Bakit di ko matanggap lahat ng panloloko nya? Bakit di ko nalang sya kalimutan.

"You're Pregnant"  Tinaas ko ang ulo ko at nagulat ako.

Hindi ko namalayan na nakapasok sya sa loob. 

"Where is he? Alam nya bang nabuntis ka nya?" umiwas ako ng tingin.

"Tell me? Lalaki ang bata ng walang ama? Alam ko ang nang yare? Pero nag bubulag bulagan ako dahil gusto ko ikaw mag sabi samin?" 

Hindi ako makapag salita, Masama ang tingin nya sakin at mukang syang papatay.

"Yeah! Pinag laruan ka lang ni Aerone diba? Pag katapos ng may nang yare sa inyo saka nya sinabi? And you're just his fling right!? Nag paloko ka. Akala ko na matalino ka?! Iniwan ka ng lalake at pumunta ng US? Alam nya bang buntis ka. Pinaalam mo ba sa kanya?! Pano mo to sasabihin kay Arn! He's worried! Iniisip nya na sobrang pagod ka?! Hindi ka pwdeng mapagod dahil sa ba---"

"TAMA NA PLEASE! TAMA NA" Sigaw ko sa kanya.

"A-ate" Napatingin ako sa pinto.

Gulat na gulat akong nakita ko si Arn at ate Ann na  nag aalala. Napatakip ako ng bibig at pinikit ko ang mata ko.

"I-im sorry" Iyak kong sabi.

"T-totoo ba? P-pinag laruan ka lang nya?" Hindi ako sumagot. Umiwas lang ako at umiyak ng umiyak. 

Nagulat nalang ako ng lumabas to ng kwarto ko. Napahawak lang ako sa dibdib ko habang umiiyak. 

"Shh. It's okay! Nag pa check up ka na ba? Sinabi mo ba sa kanya to?" Umiling ako.

"Hindi nya kailangan malaman ate" sagot ko.

''B-bakit ? Baka sustent---"

"Hindi ko po sya kailangan! Kaya kong buhayin ang anak ko" napapikit ako sa sakit. Oo Kaya mo yan ath. Di mo sya kailanga, Di mo sya kailangan sa buhay mo.

"Okay! I'll be a good father of your baby" Nagulat ako sa sinabi ni Jayden/

"You don't need! Kaya ko sarili ko" malamig kong sabi.

"Hindi ako napipilitan. Gusto ko dahil mahal kita. Kung hindi ka nya pinahalagahan? Pwes ako papahalagahan kita! Kung hindi ka nya minahal, Pwes mas mamahalin kita"  

"Wag ako pwede! Wag ako. buntis ako. May anak na ko. Hindi ka nararapat sakin! MAsisira lang buhay mo jayden! Sira na buhay ko tapos sisirain mo pa yung iyo?" umiling sya.