Morlar Kraliçesi

Son Söz ve Teşekkürler

Evet... Finalimiz geldi. Bir kurgu daha bitti. Çok şükür. Benim deli çiftim güzel bir şekilde son noktayı koydu. Tam onları anlatan bir finaldi.

Normalde düşündüğüm final bu değildi. Hatta son bölümü Erdem'den yazacaktım ama olmadı. Kısmet böyleymiş.

Morlar Kraliçesi tam anlamıyla beni anlatan bir kurgu oldu. Duygusuz oluşu en büyük etken. Duygusuz ve hızlı ilerleyen bir kurgu. Erdemcik elbette ben değil! O nasıl böyle sapık oldu bilemedim dermişim :D Ama güzel oldu.

Morlar Kraliçesi ablamla beraber oluşturduğumuz bir kurguydu. Bir gece de ve belki de yarım saatte ortaya çıktı. O kısmı pek hatırladığım söylenemez. Ama beni mutlu eden bir kurgu oldu. Ben severek yazdım.

Ve kimse okumasa bile ablam için yazıyordum. Rukişimmm seni seviyorum bebeğim ve yanımda olduğun için teşekkür ediyorum! Betüşüm benim tatlı kuzum. İsim konusunda bana o zamanlar yardımcı olmuştu. Anne- kız Morların kurucu üyeleri demek doğru olacak.

Geçen yıl mafyavari kitaplar çok okunuyordu. Bende o tayfaya uydum diyelim. :P

Başlarda çok sık bölüm gelmiyordu. Hatta itiraf edeyim bir ara ben ne yazacağım ya diye düşünmedim değil. Ama başına geçtikten sonra insan yazıyor. Eylül ve Erdem'i herkes sevmedi. Ama bu çok normal. Çünkü herkesin okuduğu kategori farklıdır. Ve herkes her şeyi sevmez. Bu yüzden sevmeyenlere saygım sonsuz. Özellikle hakaret gibi belirtmeyenler onlar Can!

Eylül'ü yazarken ben bile kendime şaşıyordum. Kendiliğinden deli kızımın bölümleri şekilleniyordu. Bazen açıp eski bölümleri okuyorum. Ve ben hiçbir kurgumda eskileri -düzenleme yapmadığım sürece- okumam. Ama Morlar açıp açıp arada okurum.

Bölüm başlıkları... Ay en zorlandığım yerdi sanırım. Zaten komikliğinin farkına sizde varmışsınızdır. Ama ne yapayım, o konuda oldukça kötüyüm. Aklıma gelen ilk şeyi yazdığım zamanlar oldu.

Eylül'e salak diyen çok oldu. Aslında karakterlerime hakaret edilmesinden hiç hoşlanmam. Ama cevap vermek istemedim. Belki birkaç kişiye vermiş olabilirim ama o en başındaydı. O zaman eleştiri konusunda hassastım. Kabul etmediğim zamanlar elbette olacaktı. Bende bir insanım.

Eleştiri kabul ediyorum ( Aslında pek edemiyor/ Eylül :P) ama ne yalan söyleyeyim eleştiri aldığım zaman bütün yazma isteğim kaçıyor. Bunu isteyerek yapmıyorum. Yapım bu. Eleştirilerden sonra kurgularımdan uzaklaşıyorum. Ama şükür kısa bir bunalım krizinden sonra yazmaya devam ediyorum. Çünkü kendim için yazıyorum.

Her neyse okuyan, yanımda olan, Erdem ve Eylül'e zaman ayıran, onların hikâyesine misafir olan herkese sonsuz teşekkürler...

Yazım yanlışları içinde kusura bakmayın. Ne yazık ki gözden kaçan harf hataları çok oluyor. Dikkat etsem de bana gözükmeyen hatalar oldu.

Mantık hatası da çok canım! Eylül'ün yapısı bana çok ters ama o öyle. Abartı fazlaca var.

Yeni bir kurgunun bitirmenin onurunu yaşıyorum. Eksikleri bile olsa gerçekten acayip güzel bir his. Darısı diğerlerinin başına, inşallah!

Bu tarz yeni bir kurgum daha var. Ama onun için biraz daha zamanı var.

Yeni bir kurguda görüşmek dileğiyle. Herkese yeniden teşekkürler. Seviliyorsunuz!

Emine...

Yukarıdaki son söz kısmı aylar öncesinden. Ekleme yapmayacağım.

Hİkâyemin düzenlenmiş halini buraya bırakıyorum. Artık Morlar için yapacağım galiba bu kadar. Allah nasip eder ve kitap olma gibi bir durum olursa o zaman onları yeniden ele alacağım.

Yeni, eski okuyucalarıma kocaman öpücük. Bizimle olduğunuz için teşekkür ederim. Kocaman bir aileyiz ve bu benim için aşırı mutluluk!

Kendinize iyi bakın ve Allah'a emanet olun!!!!