BS#1: Oh My Billionaire! -COMPLETE-

Chapter 2

---------------------

HINDI ako makapaniwala na babae na ipakilala ko ang iniintindi ni mommy. She's unbelievable! Hindi naman sumasagi sa isip ko ang pagkakaroon ng girlfriend, I don't have the time to entertain then.

Nagkulong nalang ako sa kwarto ko para pirmahan ang mga papeless na kailangan bukas. Inuwi ko ang ibanv trabaho ko rito sa mansyon dahil alam kong hindi na ako makakabalik ng office once na nakauwi na ako. My mom wil definitely do something kung babalik ako.

But I forgot to bring the business proposal na kailangang pirmahan ni Mom. Nasa table ko yun sa office ko. This is irritating! Sa lahat ng pwede kong kalimutan ay business proposal pa!

Nagmadali akong kunin ang susi ng kotse ko at dahan-dahang lumakad para hindi mapansin ni Mommy na umalis ako. Nagtagumpay akong nakalabas ng bahay kaya pumunta ako sa parking area at sumakay sa kotse ko. Agad ko itong pinaandar palabas ng village namin.

Liliko na sana ako ng biglang may dumaang isang babae at muntik ko ng mabangga. Mabuti nalang ay naitabi ko ng mabilis ang kotse at hindi siya tinamaan. Kaya pinatay ko muna ang makina ng kotse at lumabas sa kotse ko.

Pinuntahan ko ng babae para sigawan ito dahil sa ginawa niya. "MAY BALAK KABANG MAGKAMATAY MISS. ARE YOU OUT OF YOUR MIND? TUMINGIN KA NAMAN SA TRAFFIC LIGHT" Tinignan nya lang ako at tinignan ang tuhod nya.
Hindi ko napansin ay nasugatan ito.

Wala na akong nagawa kung hindi ang buhatin siya at isinakay ko sya sa kotse para dalhin sa ospital.

Nang nasa ospital na kami napasin ko na nakatulog na pala ito at tinakpan ng panyo ang sugat nito. Kaya binuhat ko nalang sya. May lumapit na nurse saakin at tinulungan ako para ilagay sa stretcher na papuntang ER.

Habang ginagamot sya nasa may waiting area lang ako at hinihintay ang doctor para lumabas.

May lumapit na nurse saakin.
"Sir kayo po ba ang kasama nya? Pakifill-up naman po ang form nya." At binigay saakin ang form. Tinanggap ko naman ito na sakto namang lumabas ang Doctor.
"Doc, how was she?" Tanong ko agad sa doctor.

"Mabuti na ang kalagayan nya. It was a minor injury kaya walang dapat ipag-alala. Nalinis narin ang sugat nya at ililipat na namin ito sa Private room. Ang room nito ay PR 00001" Paliwanag ng Doctor habang nakatingin sa form ng babae.

"Salamat doc." Pinuntahan ko sya sa room nya at tinignan ang kalagayan nya. Nang makita ko ang kalagayan nya ay parang naginhawa rin ako. I don't know why pero guminhawa ang pakiramdam ko.

Habang tinititigan ko sya saka ko lang napansin na napakaganda nito.
Ang mahabang pilikmata, matangos na ilong, rosy cheeks, attractive lips.
Those lips, it was like it was inviting me to go near her. And to my surprise, lumapit ang katawan ko sa kanya.

Hanggang sa ninakawan ko na pala sya ng halik sa labi. Napangiti nalang ako. It was the most sweetest lips that I tasted.

Dumako ako sa sofa ng room at umupo roon. Iniisip ko ang ginawa ko sa kanya. I forgot the papers! Kaya naman nagmadali akong lumabas ng room niya para bumalik sa office ng mabilis.

----------

NAALIMPUNGATAN ako dahil biglang sumakit ang ulo. Nasaan ako? Ang pagkakaalala ko ay may kotse na muntik ng sumagasa saakin at pinasakay sa kotse nya at blockout na.

Inusisa ko ang paligid ng mapansin kong nasa ospital ako at may lalaking nakatayo sa bandang bintana at nakatitig saakin. "Gising ka na pala. Kumain kana muna ng almusal at may itatanong ako sayo." Wika niya at unti-unting lumapit saakin. Inabot niya ang paper bag saakin at tinignan ko naman yun. It was food!

"Ikaw yung muntik ng makabangga saakin ah. " Naalala ko na ang nangyari kaya agad ko syang tinanong.

"Kasalanan mo yun. May traffic light na nga hindi mo parin napansin." Seryosong sabi nito saakin. Napatahimik naman ako dahil sa sinabi niya. Hindi ko nalang siya kinibo at kumain nalang ako.

"Ano nga pala ang ginagawa mo sa disoras ng gabi? May balak kabang magpakamatay?" Diretsong tanong nya saakin. Ang talim ng pagtitig nya saakin. Parang anytime, ay kakainin na nya ako ng buo.

"May hinahanap pagkain pero sobrang antok ko na." Pagpapaliwanag ko sa kanya pero seryoso parin ang titig nya.

"Ano bang hinahanap mong pagkain?" Tanong nya saakin.

Nagaalangan pa akong sumagot sa kanya dahil alam kong magagalit at sigawan niya ako. Pero sa huli, sinagot ko rin sya. "Marshmallows." Simpleng sagot ko sa kanya.

"Marshmallows? Sa disoras ng gabi? Ano ka naglilihi? Nawawala kana ba sa sarili?" Galit na sabi nya saakin. Sabi na nga ba. Parang pinagalitan narin ako.

***********