A Game with Tadhana

Chapter 37

Gia's POV

"Ano ba! Let go of me!" Sigaw ko kay Gavin.

"Hoy. Baka naman hindi mo maintindihan ang English ko? O ayan. Bitawan mo ako!" sabi ko habang pilit na tinatanggal ang kamay niya na nakakapit sa braso ko.

"Bitaw sabi e!" gigil kong sabi pero parang wala siyang naririnig at tuloy parin sa paghila sa akin palayo sa cottage na kinaroroonan nila Zoe.

"Ano ba?! Nasasaktan ako!" sigaw ko at sa wakas. Binitawan na din niya ako. Medyo malayo na ang pwesto namin sa mga tao kaya tahimik dito at medyo madilim.

"Nasasaktan? E ano pa ako? Sa tingin mo ba hindi ako nasasaktan ha?!" sabi ni Gavin at napansin ko na nanggagalaiti siya.

Parang galit.

Oo, madilim. Pero may sapat na liwanag na para makita ko ang mukha niya.

"Bakit?! Inaano ba kita ha? Ala naman akong ginagawa sayo ha? Pano kang nasaktan? E hindi nga kita hinahawakan. Adik ka pala e!" bulyaw ko sakanya.

"Exactly, Gia! Wala kang ginagawa. At paano ako nasaktan? Bakit ha? Sino ba 'yang Liam na iyan na lagi mong kasama. Ako 'tong kaschool mo pero siya sinasamahan mo?" sagot niya sa akin.

"Ano ang dapat kong gawin ha? Bestfriend ko si Liam! We're friends bago kita makilala. O my gosh." sabi ko at napairap nalang sa inis.

Bakit ba ganito siya magreact? Pati ako nadadamay sa inis e.

"And hinayaan mo akong mag-isa dun kanina? Lagi nalang kayo ng Liam na yon ang magkasama. Ni hindi mo nga ako matignan e. I was in your room kanina, makikipagusap sana ako kaso kasama mo pala ang Liam na yun. That's bullshit, Gia." sabi niya at napasuklay nalang sa buhok dahil sa sobrang pagkairita.

"Nung kasama mo ba 'yung Kiara na iyon nagalit ba ako? Nagreact ba ako? Hindi naman diba? Then, why are you reacting like this? Mas bullshit to. Arghhh." sabi ko at napaharap sa likod dahil nakakainis na talaga siya.

"Mahalaga ka kasi sa akin. At iba yon. Iba ang kay Kiara." sabi niya ng malumanay.

"Kung iba man yon o hindi, well I don't care anymore. Nangyari na ang nangyari. At bakit ba kasi ang nangyayari? Ano ba kita? Ano ba tayo?" sabi ko habang nakatingin sa mga mata niya.

Napansin ko na natahimik siya. At napaiwas ng tingin.

I think I hit a nerve.

Tama naman diba?

Always check the label. Ano ba kami?

Wala naman kasing kami, kaya ang kapal ng mukha niya na mag react ng ganito at sabihin ang mga ganyan.

Parang kasama niya lang yung Kiara na yon nung isang linggo tapos ngayong wala si Kiara ako naman?
What. The. Hell.

We're just friends. Baka nga wala pa kami sa friends e

"Tama ka. I shouldn't act this way. Walang tayo." sabi niya habang nakatingin sa buhanginan.

"Good thing, narealize mo yan. Can I go now? Contact your Kiara. Baka miss niyo lang isa't isa." sabi ko at nag akma nang lumakad pabalik sa may room namin.

I'll just text Zoe na pagod na ako at kailangan ko na magpahinga.

"Bakit ba pinupush mo ako kay Kiara?" He asked. Humarap ako sakanya at tumawa ng plastik.

"Why not? You look good together anyway. Pagbuhat ng libro? Ugh. What a gentleman." I said as I rolled my eyes.

"Una na ako ha? Bye." sabi ko at lumakad na palayo sakanya.