Podziękowania są głupie, ale jeszcze bardziej głupio byłoby gdybym ich wcale nie napisała 😂 w końcu chyba mam komu dziękować.
Po pierwsze dziękuję każdej osobie, która odważyła się zacząć czytać moje opowiadanie, każdej osobie, która obdarowała mnie małą gwiazdką, która sprawiała że cieszyłam się jak głupia i każdej osobie, która napisała komentarz i dała mi jeszcze więcej motywacji do pisania ( te negatywne komentarze motywują jeszcze bardziej )
Dziękuje moim przyjaciółkom, które dzielnie czytały każdy rozdział od razu kiedy go dodałam ( jeśli to przeczytacie, a pewnie tak to wiecie, że mówię właśnie o was 😊😘) I na samym końcu dziękuję samej sobie, że dałam radę i skończyłam to opowiadanie. Może nie wyszło tak jak chciałam na początku, ale i tak je kocham.I teraz wiadomość, na którą może parę osób czeka. Czy będzie 2 część? Obiecałam sobie, że jeśli znajdzie się chociaż jedna osoba, która będzie chciała czytać 2 część to ją napisze, bo to dla mnie sama przyjemność. Jednak na razie chcę odpocząć od Eleny Dylana, Agnes i Maxa ( tylko na chwilę )
I na tą krótką chwilę zapraszam was na moje dwa inne opowiadania
Nigdy nie pisałam podziękowań, więc proszę o wyrozumiałość, jeszcze raz dziękuję i do usłyszenia ☺☺
CZYTASZ
ON jest moją NADZIEJĄ
Teen FictionProszenie o pomoc największego bad boya ? Myślałam, że ta historia może mieć tylko złe zakończenie, jednak tym razem było inaczej. Dylan mnie uratował i zmienił moje życie. Dzięki niemu zrozumiałam co znaczy prawdziwy strach i dowiedziałam się jak...