ANUNCIO

20. Bölüm - Ben senin alternatifin olabilirim

** Şarkıya bakıp, kimseye de sövmüyoruz :*

Bir de kaihan var ama okumazsanız kaçıracağınız noktalar olur o yüzden tekrar düşünün diyorum fvbjfv**

**** (LUHAN)

"Luhan, korku filmine girmek istediğine emin misin?" Jongin aldığımız biletlere bakarak mırıldandığında kendimden emin bir cevap verdim.

"Evet, eminim. Korkup üzerimdeki kötü enerjiyi atmak istiyorum." Korkarak stres atmaya tam olarak şu anda fazlasıyla ihtiyacım vardı zira hala 1 saat önceki gördüğüm görüntü gözümün önünden gitmiyordu.

"Yani, komedi falan daha güzel olmaz mıydı? Gülerek stres atardın sen de... Değiştireyim mi, ister misin?"

"Neden bileti aldığımızdan beri mızmızlanıyorsun, Jongin? Sakın bana korkuyorum deme?" Tek kaşımı kaldırıp alayla sorduğumda bakışlarını kaçırıp aniden yüksek sesle itiraz etmeye başlamıştı.

"Ne? Hayır, neden korkacakmışım ki... Alt tarafı bir film!"

"Bunun için yaşanmış bir olayı konu almış diyorlar hatta başrol oyuncu filmi çektikten sonra kafayı yiyip intihar etmiş." Jongin'in içinde tuttuğu korkusunu fark edip üzerine oynamaya karar verdiğim için olayı biraz çarpıtmış olabilirdim. Hatta konuyu resmen abartıyordum.

"Ne? Yaşanmış mı? İntihar mı etmiş?"

"Korkmadığını söyledin. Sorun olmaz bence..." onu dehşet içinde bırakıp elimdeki mısırla beraber salona doğru ilerlediğimde keyfim biraz olsun yerine gelmişti. Yüzümde gülüyordu çünkü Jongin bu konuda aklımı dağıtmak için epey bir çabalıyordu.

****

Ben filmden çıktığımızdan beri gülmemek adına dudaklarımı ısırırken Jongin de adeta beti benzi atmış bir şekilde yanımda uyuşuk adımlarla ilerliyordu.

"Jongin, doktora gitmek ister misin? Tansiyonun düşmüş gibi..." kendimi tutamayıp dalga geçtikten sonra yüksek sesli kahkahalarımı da dışarıya salmıştım.

"Ha ha, çok komik!" göz devirip huysuzlanırken bu sefer de onunla daha fazla uğraşmak adına film boyunca çıkardığı sesleri taklit etmeye başladım. Cidden bir erkek saçma bir korku filminden nasıl bu kadar çok korkabilirdi? Hatta o kadar çok korkup bağırmıştı ki filme girerken ki amacım korkmak olmasına rağmen Jongin'in çığlıkları ve hiç duymadığım küfürleri yüzünden sürekli kahkaha atmak zorunda kalmıştım. Bir de tüm salonda sadece ikimizin olmasının etkisiyle kendini kasmadan doğal davranması daha eğlenceli hale getiriyordu olayı.

"Ağh, gitme oraya!" otoparka indiğimizde söylediğim şey ile aniden bana dönüp kaşlarını çattı.

"Şunu artık keser misin? Her insan gibi ben de korktum işte..."

"Jongin, bu korkmaktan çok daha farklı bir şey... Sen resmen korkudan altına yapıyordun. Tüm filmi neredeyse gözlerin kapalı izlemene rağmen sürekli çığlık atıp, küfür ettin." Aklımdaki sahneler yüzünden kahkaha atmamak adına elimle ağzımı kapattığımda Jongin bana ters bir bakış arabaya binmişti. Ben ise onun bu tavrına arabaya binmeden tekrar kahkaha atıp neredeyse sahip olduğum tüm kötü enerjimi boşalttım. Ve tabii ki bunu onun kötü bakışları eşliğinde yapmıştım.

****

"Ağh, girme oraya!" eve girerken aniden bağırıp Jongin'i korkuttuğumda haklı olarak onun 'yine mi' bakışlarına maruz kaldım.

"Luhan!" filmden beri bitmeyen uğraşmalarım yüzünden haklı olarak huysuzlandığında kendimi salona atıp, koltuğa uzanana kadar susmak zorunda hissetmiştim. Yani, bir iki dakika ara vermeliydim elbette ama ben dayanamayıp onun içeriye girmesiyle de yeniden dalga geçmeye başladım.