HAZAN

14. BÖLÜM

Herkes merhaba :")

Multi gördüğünüz gibi iki yakışıklı beyimiz Özgür ve Ares :")

İkinci multi ise Ares'in bölüm içerisinde söyleyeceği şarkı;

Grup Vitamin - Turkhis Cowboys

İyi okumalarr

18. Yaşım. Annemsiz geçireceğim 13. doğum günüm. Her yıl olduğu gibi bugün de yine yanına gelmiştim. Toprağını avuçlayıp kokladı. Sanki onun gibi kokuyordu. O küçücük ellerim ile boynuna başımı gömüp sarıldığında aldığım ve bir daha da unutamadığım eşsiz kokusuna. Hafızamda anneme ait fazla bir anı kalmamıştı. Yıllar geçtikçe hatırlamakta güçlük çekiyordum ama anne kokusu unutulur muydu hiç? Unutmadım da.

Gözlerimden yaşlar firar etmeye başladı. Elimin tersiyle silmeye çalıştım.

"Anne bu gün onsekiz yaşıma girdim. Biliyor musun babam artık eskisi kadar sert davranmıyor bana. Yağmur ile dışarı çıkmama bir şey demiyor. Büyüdüğümü fark etti herhalde. Ama bu doğum günümde o da yok yanımda. Üzülmüyorum merak etme. Sadece yanımda olmanızı çok isterdim.." bir hıçkırık çıktı ağzımdan. Burnumu çektim ve konuşmaya devam ettim.

"Bir parti organize etti babam. Orada olacağım akşam. Arkadaşlarım gelecek. Bu sefer yalnız olmayacağım anne. Arkadaşlarım var artık. Can ve Ebru'dan başka arkadaşlarım. Üzülme sakın ben daha mutluyum yeni arkadaşlarımla. Seni çok seviyorum anne bunu sakın unutma."

Mezar taşını ellerimle ovaladım. Sanki onu seviyormuşum gibi. Dudaklarım ile bir öpücük kondurdun soğuk mermere. Gözlerimden yaşlar daha çok akmaya başladı. Burnumu yeniden çektim.

"Gitmem gerekiyor anne. Yine yanına uğrarım. Bugün senin güzel kızın artık büyümüş olacak. Ama her zaman senin kahverengi buzağın olacağım." Bir öpücük daha kondurdum soğuk mezar taşına. Yavaştan oturduğum mermerden kalktım. Kabristanın çıkışına yöneldim. Gözlerimi elimin tersi ile kurulayıp yürümeye devam ettim. Kapıda araç ile beni bekleyen Cemil abiye buruk bir gülümseme yollayıp aracın içine yerleştim.

Eve gelmeden önce Yağmur'ların kaldığı müstakil eve uğradık. Yağmur ile akşam için bizim evde hazırlanacaktık. Cemil abi Yağmur'un eşyalarını aracın bagajına yerleştirityordu. Yağmur yanıma oturdu.
"İyi misin?" Diye bir soru yöneltti.

"İyiyim. Annemin yanından geldim."
Annemin mezarına uğrayacağını söylemiştim. Yanağıma bir öpücük kondurdu.

"Merak etme ben senin hep yanındayım."

Gülümsedim. Beni bu kadar sahiplenmesini seviyordum. Sanki arkadaşım değil de kız kardeşimmiş gibi davranıyordu. Bu da beni mutlu ediyordu. Cemil abi arabayı çalıştırınca eve doğru hareket ettik.

Eve gelince kapıyı Neslihan abla açtı. İçeri geçecek iken bana seslendi.
"Hazan hanım, siz burada yok iken bir kargo geldi. Buyurun."

"Teşekkürler Neslihan abla" gelen zarfı elime alıp Yağmur ile odama çıktım.

"Hadi Hazan hemen hazırlanmalıyız. Akşama pek vakit kalmadı."

"Tamam Yağmur şu zarfı koyayım çekmeceme daha sonra bakarım. Şimdi benim duşa girmem gerek birkaç dakika sonra gelirim yanına."

Kısa süreli bir duş alıp çıktım banyodan. Dolabımın karşısına geçtim. Zaten küçük bir kutlama olacaktı abartmama gerek yoktu.

Siyah bir elbise seçtim. Siyah rengini seviyordum. Göğüs kısmı V şeklinde geliyordu. O sırada çoktan üstünü giyinmiş Yağmur'a baktım benden daha cürretkar bir V şeklinde dekolteli desenli parlak bir kumaştan elbise giymişti. Benden daha göz alıcı görünüyordu.