HAZAN

21. BÖLÜM

Herkese merhabaa

Çok sevdiğim @DestinaSelcuk adlı şiir yazarımızın "Saklı Dizeler" adlı hikâyesindeki "Küçüktüm" şiirini hikayemde kullanmama izin verdiği için teşekkürler :")

Bu bölümün şarkısı:
Yüksek Sadakat - Döneceksin diye söz ver

İyi okumalar..

Oscar Wilde'dan;

Kulak verin sözlerime iyice,
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,
Korkaklar öpücük ile öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!

Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

Kimi aşk kısadır, kimi uzundur,
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken,
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye ölmez.

Yazar'dan

Kaybetmek. Bir insan ömründe kaç defa kaybetmek ile yüzleşir? Kaç defa aynı kişiyi kaybeder? Kaç defa yaşamak zorunda kalır o tarifsiz acıyı?

Doktor Göksu'nun sesi hala Hazan'ın kulaklarındaydı.

"Ölüm saati 20.03"

"20.03"

O an dünyanın durduğunu hissetti. Yıllar önce sözleriyle öldürdüğü üstüne kuru toprak attığı çocuk karşısında hareketsiz yatıyordu. Başını göğsünden kaldıramamıştı. Hâlâ kokusunu içine çekiyordu. Her bir hücresinin onun gibi kokmasını istiyordu. Bunu son olduğunu bildiği için bırakamamıştı onu.

Ölmemeliydi Ares. Onu arkasında bırakmamalıydı. Bunca yıl sonra geri gelip öylece onu terk edemezdi. Kulağında hâlâ makineden çıkan o tiz çığlık vardı.

"____________"

"Ares artık yok.. yok..yok.." her sözüyle kalbinin ağrısı artmaya başlamıştı. "Sen güçlü Ares değil miydin? Nasıl o kör bıçağa yenilirsin be Ares.. Nasıl?"

Göksu monitörü kapattı. Artık yapılacak bir şey yoktu. Hazan'ın gözyaşları Ares'in göğsünü sırılsıklam yapmıştı.

"Hazan, abicim veda et .. onu götürmemiz lazım" Doktor Mehmet üzgün bir vaziyette söylemişti bunu.

Hazan onu bırakmak istemiyordu. Nasıl ayrılırdı ki ondan? Bunca zaman sonra bulduğu Ares ile nasıl vedalaşırdı? Yıllar önce zaten yine vedalaşmamıştı onunla. Kaçıp gitmişti oradan belki vedalaşmaz ise gitmez diye düşünmüştü kendince.

"Özür dilerim Ares..."
Nefes almaya çalışıyordu.

" Yine bırakıp gittin ya beni.. seni asla affetmeyeceğim.." Burnunu çekti.
Bedenini güçlü tutamıyordu artık. Yolda gelirken aldığı ilaç sayesinde ağrısını kontrol etmeye çalışmış olsa da buna artık ihtiyacı yoktu. Çünkü, Ares'in ona ihtiyacı kalmamıştı artık. Güçlü kalmasa da olurdu.

"Yine küstüm senle anlıyor musun? ..küstüm" göğsünden başını zorlanarak kaldırdı. Elleriyle gözündeki yaşları sildi. Kalbindeki ağrı artık katlanılmaz bir boyuta gelmişti. Bu her zamanki kalp ağrısından başkaydı ama. Kırılmıştı kalbi. Param parça edip gitmişti Hazan'ı Ares. Yine ona veda etmeden ayrılacaktı yanından.
Ares'in elini tutup son defa sımsıkı sıktı.
Vücudunun yine titremeye başlamasıyla yere çöktü. Ares'in elini yavaşça bırakacaktı.