HAZAN

28. BÖLÜM

Herkese merhabaa

Sözümü tuttum ve yeni bölümü Pazar gününe yetiştirdim :")

Multimedya: Ares ve Hazan

Multimedyadaki şarkı: Sleeping Wolf - Demons at the door

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.🌟🌟🌟🌟

Herkese iyi okumalar :")

Hazan Karadağ

Aynanın karşısındaki solgun görüntüme bakıyordum. Telefonuma gelen mesaj sesi ile komodinin üzerinde bulunan telefonuma uzandım.

Gönderen: Ares
"Günaydın. 15 dakikaya sizin evin önünde olurum. Hazırlandın mı?"

Ares ile beraber kahvaltıya gidecektik bu sabah. Aslında partiden sonra hastahaneden çıktığımızda arabada uyuyakalmasaydım gidecekmişiz oraya. Bir türlü fırsat bulamamıştık gitmeye.

"Günaydın. Evet hazırlandım."
Yazıp yolladım.

Gri bir sweatshirt ve siyah pantolon giymiştim. Saçlarımı da açık bıraktım. Aynadan kendime bakarken saçlarımın duruşu hoşuma gitmeyince at kuyruğu şeklinde toplamaya karar verdim. Saçlarımı topladıktan sonra elimi aynaya yaslayıp gözlerimi kapatıp birkaç saniye öylece ağrı yüzünden çatılan kaşlarım ile bekledim. Yine kalp ağrısıyla uyandığım bir sabah olmuştu. İlacımı almak için ufak bir şeyler atıştırmıştım. Bu günü kötü geçirmek istemiyordum. Yüzümdeki solgun görüntüden bir an önce kurtulmam gerekiyordu. Lavaboya gidip yüzümü birkaç defa daha yıkadım. İyi gelmesini umarak. Daha sonra makyaj masama oturup yürüme biraz fondöten uygulayarak solgun görüntüyü yok etmeye çalıştım. Makyaj yapmayı pek sevmezdim ama Ares'e kötü görünmek istemiyordum.

Sınavlarım biteli üç hafta olmuştu. İkinci sınavlarım başlayacaktı yakında. Onlara çalışmaya başlamadan Ares ile vakit geçirsem güzel olurdu diye düşündüm. Üç hafta boyunca birkaç defa daha hafta sonu görüşmüştük. Bana dediği gibi araba kullanmayı öğretiyordu. Bugün de kahvaltıdan sonra yine araba sürmeye çalışacaktım.

Özgür ise neredeyse bir aydır okula gelmemişti. Sınavların hiçbirine girmemişti haliyle. İlk başta hastadır diye düşünmüştüm ama bir ay çok uzun bir süreydi. Ege'ye onu sorduğumda burada değil Bursa'da olduğunu dile getirdi. Ailevi bir sorunu olduğu için gelmediğinden bahsetmişti. Devamsızlık konusunda ve sınavlar konusunda sıkıntı yaşamayacağını söyledi. Umarım ailevi sorunlarını çözebilmiştir.

Makyajımı rimel sürerek tamamladım. Böylece gözlerim ölü balık gibi bakmayacaktı. Deri ceketimi ve siyah kol çantamı da alıp aşağıya indim. Ares gelmek üzereydi. Babam kahvaltı masasında gazetesini okuyordu. Yanağına bir öpücük bıraktım.

"Geç kalma Hazan."

Gözlerimi onun fark etmeyeceği şekilde devirdim. Her zaman bunu söylemek zorunda mıydı cidden? Başımı sallamak ile yetindim. Daha sonra elimde tuttuğum gözlüğümü taktım. Böylelikle yüzüm daha az dikkat çekerdi. Yavaş yavaş yürüyerek evden dışarıya çıktım. Ares arabanın kapısına sırtını yaslamış beni bekliyordu. Bir yandan da sigarasını içiyordu. Beni görünce yüzünde bir tebessüm oluşturdu. O da benim gibi gri renkte bir kazak ve siyah pantolondan yana kullanmıştı tercihini. Birbirimizle uyumlu görünüyorduk. Sigarasını söndürüp arabanın ön kapısını açtı.

"Nasılsın?" Tek kaşını kaldırarak bir soru yöneltmişti.

"İyiyim sen nasılsın?"

"İyiyim" dedi daha yeni yüzünde oluşan tebessümünden eser kalmadan. Ön koltuğa yerleşmem ile kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçti.