Dikkat Bebek Çıkabilir (Mükemmel Planlar Serisi 2)

Bölüm 33

"O herifin elinde bir fotoğraf makinesi mi var?"

Nil, düştüğü yerden toparlanamadan, Saye'nin sesiyle dehşet içinde kafasını çevirip onlara sırıtarak bakan paparazziye baktı. Ardından gözlerini çevirip kucağında oturduğu Kerim'e baktı. Ha siktir!

Yarım saat önce ...

"İklim'i gördün mü? Nasıl kaçarak gitti. Bak kızım, bizim mavi kan kesin bu Çınar'la çok büyük bi' yaramazlık yaptı."
Nil de artık iyice emin olmuştu. İklim, kapıdan giren Çınar'ı görür görmez yangından kaçar gibi arka kapıdan sıvışmıştı.

"Ay çok heyecanlı ama." Heyecanlı sesi hemen düştü ve somurttu. "Pis kadın anlatmaz ki! Ben yıllardır damarlarında buzlu su akan Kraliçe'nin bi' çılgınlık yapmasını bekliyorum. Anlatsa da tadını çıkara çıkara dalga geçsek."

"Merak etme, nasılsa aristokrat çekirge daha fazla sıçrayamaz. Eninde sonunda paçayı kaptırıp Çınar'la pişti olacak."

"Kızım o değil de adam dehşet-ül vahşet."

"Yakışıklı da azıcık maço, bizimkine gelmez pek. "

Nil merakla kaşlarını kaldırdı. "Ondan mı olmadı, seninle."

"Yoo." Saye omuz silkip latte fincanını aldı. "Ben maço severim, yontması keyifli oluyor. Çınar'la en başından beri olmayan bir şey vardı. Demek kader onu kuzenim için saklamış."

"O kadar ciddi mi dersin?"

"Şaka mı yapıyorsun? Bizim aristokrat çekirge bildik bileli ilk kez yaramaz kız olmuş. Gerçekten kapılmasa asla yapmazdı."

Saye'nin cümlesi biter bitmez Nil'in gözü telefonun saatine takıldı. "Eyvah! Çocukları unuttum!"

Saye ateşe değmiş gibi ayaklandı. "Nerde unuttun kızım yeğenlerimi? Bir tane olsa anlayacağım, ikisini bir nasıl unuttun!"

"Ay bir sus çen çen! Bir yerde unutmadım. Eve erken gidecektim. Banyo yaptırma sırası bende onu unuttum."

Saye gözlerini devirdi. "Ay çok sıkıcısınız. Siz iyice emekli memur çifti oldunuz. Tiksiniyorum hatta tiskiniyorum sizden." Gözlerini kısıp ona baktı. "Hatta bir tek senden, cağnım adamı aldın, mutemet* Muhittin abiye çevirdin. Pis!"

"Çenen değil ayağın çalışsın Saye!" diye yanıtladı kuzenini. "Sen Pars'ı alınca başka türlü yaparsın."

"Ne alacağım be o güdümlü deveyi. Belediye zehirlesin onu."

"Hadi, kızım! Hadi!"

Tam eşyaları toparlayarak kapıya yönelmişlerdi ki tanıdık bir sesle durdu.

"Güzel anne?"

Durdu ve adama baktı. "Kerim? Nasılsın? Nerelerdeydin? Sencer bir eğitimden bahsetmişti?"

"Evet." dedi, Kerim onu sıkıca kucaklarken. "Kanada'da birkaç üniversitenin verdiği uzun soluklu bir seminer ve eğitim programıydı." Sahte bir tavırla yüzünü buruşturdu. "Hiç bitmeyecek sandım," şöyle bir ona bakıp sırıttı "Hayırdır, senin geri kalan yarın nerde? Ne zaman doğurdun?"