Covered With Fame

7.Bölüm

Merhaba ^_^ İşte istediğiniz ekşın :D Bölüm eğlenceli ama sonu sizi meraklandıracakmış gibime geliyor çünkü sonraki bölüm aramıza katılacak karakterle ilgili bir fikriniz yok :D

Sizi seviyorum, iyi okumalar ♡ 

"Tanrı aşkına, çıkışta bir sürü kamera olacak ve halinize bakın, darmadağın olmuşsunuz!" On saatlik bir yolculuk ve uykudan sonra yeteri kadar enerjik olduğumuz için küçük (!) bir yastık savaşı yaptık. Uçağın içinde yapılabilecek en saçma şey olmakla birlikte en dağınık iş.

"Etrafı toparlayın ve yerlerinize oturun. Bunlar için sadece iki dakikanız var." Onlar buradan çıkarken bizde toparlamaya başlamıştık.

"Bunu arada yapmalıyız." dedi Niall eğlendiğini belli eder şekilde.

"Onu bırakın da, biz gerçekten turneye başlıyoruz." Kısa sürede olduğu kadar topladık ve megafondan yapılan anons sonrası yerlerimize oturup kemerleri bağladık.

"Adam gibi oturun ve hazırlanın, oradan hızlı bir çıkış yapacağız." İşte..buda bize özel anons.

"Tamamdır!" diye bağırdım onlara karşılık. Bugün acayip eğlenesim var. Etrafımdakilerin çatlak olduğumu düşündüklerine veya düşüneceklerine eminim.

**

"Dışarı çıkacağız ve uyarımı şimdiden yapıyorum. Koşmak yok." Harry çaktırmadan bana göz kırptığında sırıttım.

"Gidiyoruz." Sırt çantamı taktıktan sonra diğerlerini takip ettim. Vee, sesler duyulmaya başladı. Harry'nin yanına geçtim ve beraber yürümeye başladık.

"3 deyince." diye fısıldadığında başımı salladım. Bir kapıdan geçtik ve hayranlar orada.

"3." Tanrım, kim saymadan direk üç der ki?! Evet, Harry Styles türünün tek örneği.

Onun arkasından koşmaya başladım ve hayranlarımın yanına ulaştım. O çoktan imza vermeye başlarken çocuklarda ne yaptığımızı anladı. Anca beraber, kanca beraber diyerek bize yetiştiler. Bir şeyler imzalarken aynı zamanda fotoğraf çekile çekile ilerledik. Hayatımda ilk defa birisi imza aldıktan sonra başıma çiçek bir taç takıyor. Teşekkür ederek biraz geri çekildim ve tacı düzelttim. Ben imza vermeye devam ederken birisi belimden tutup sürüklemeye başladı.

"Gitmemiz gerek."

"Olmaz, biraz bekleyin." Ben imza vermeye devam ederken bu sefer zorla ilerletilmeye başladım.

Mecburen hayranlarımdan ayrıldığımda adımlarımı hızlandırarak geniş alana vardım. Tabii yanımda Sean ve birkaç koruma ile birlikte.

"Sana bunu yapmamanı söylemiştim!"

"Biliyorum, özür dilerim." Ondan özür dilemem bünyesinin pek alışık olmadığı bir durum için tek kaşı, teki olarak havaya kalktı.

"Öyle bakma, yaptığım şey yanlışsa özür dilemem gerek."

"Ah, tabii. Sadece bilirsin, alışık değilim." Tek kolunu omzuma atarak ilerlemeye devam etti. Aslında beni sever, bende onu severim. Abim gibidir ama bazen, araya iş karışınca biraz uzaklaşır gibi oluyoruz. Yine de kopacağımızı sanmıyorum.

"Gel bakalım." Yine onun yönlendirmeleriyle siyah, büyük arabaya geldik. Korumalar yer açtığı ve zaten her tarafımda oldukları için rahatça arabaya binip çocukları beklemeye başladım. Burada saat daha on bir ve yapacak çok şey var. İlk işte otele yerleşmek olacak.

**

Otele vardığımızda, işlemler halledilirken bizde lobide oturduk.