34.Bölüm

719 48 18
                                    

Merhaba ^_^ Sanırım bundan sonra sonu 4 ve 9 ile biten bölümler Zayn'in ağzından olacak :D Arada istisnalar olabilir ama onun ağzından yazmayı sevdiğim ve böyle devam etmesi fena olmayacağı için buna karar verdim, umarım bu fikri sizde seversiniz :D

Birde, beklediğiniz itirafın ne zaman olacağıyla ilgili kesin ve açık bir ipucu var :D Bunu da ekliyorum ve gidiyorum :D

Sizi seviyorum

Zayn'in Ağzından

Hiç konuşmadan asansöre bindiğimizde onu kendime çekip başını omzuma yasladım ama bana sarılmadı. Her zaman böyle yapardı, neden şimdi sarılmıyordu?

"Michel?" Şimdi kıza ne diyeceğim, neden sarılmadın mı? Sanmıyordum.

Peki şimdi neden cevap vermiyordu?

Yüzüne baktığımda gözlerinin kapalı olduğunu gördüm, uyumuş olmalıydı. Bugün hem bedenen hem de ruhen yorulmuştu ve zaten beş dakika öncesine kadar bile sesi uyuyor gibiydi, buraya kadar iyi yürümüştü.

O bana yaslıyken cebimden oda kartlarını çıkardım ve üzerinde 'Michel' yazanı buldum. Diğerlerini pantolonumun cebine koyup bir kolumu meleğimin diz kapaklarının arkasına yerleştirip onu kucağıma aldığımda asansör kapısı geldiğimizin sinyallerini vererek açıldı.

Son zamanlarda ona fazla yakın olduğum doğruydu ama önce göğsümde uyuya kalması, sonra onu odaya taşımam aynı Perrie ile yaşadıklarım gibiydi, tek fark bu sefer bazı şeylerden emindim. Mesela Michel gözlerimi açtığımda yanımda olacaktı ve ille bir uçak yolculuğu olacaksa mecburen beraber olacaktık. Perrie ile aramızdaki sorunların bir nedeni de buydu aslında. Tam beraberiz diyorduk ama sonra hemen ayrılmak zorunda kalıyorduk, kafamız ilk başlarda -nişanın ilk zamanları ve öncesi- sürekli birbirimizdeydi ama sonra aramızdaki bağlar zedelenmeye başlamıştı. Ayrıca Perrie bana karşı bu kadar anlayışlı değildi. Tamam, bana hayatım boyunca hiçbir kız o kadar anlayışlı olmamıştı, annem bile. Çünkü herkes yanında birileri olmazsa ölecek sanıyordu ama Michel şu ana kadar bir bakıma kendi başına geldiği için neyle karşılaşacağının farkındaydı. Dışarıdan çok çocuksu gözükse de Michel olgun bir kızdı, hemde çok.

Başka bir sorun da, Perrie ile birbirimizi aramayı bile unuturduk, görüşme ayarlayamazdık. Ama Michel ile turneden sonra istemesem de görüşecektik. Bir kere 2017 (normalde benim bildiğim 2015 ama kurgusal değişiklik) 'ye kadar birlikte albüm yapma konusunda imzaladığımız bir anlaşma vardı. Kayıt stüdyomuz ise Michel'in arenasıydı. Kendisi oradan çıkmadığına göre? Kayıt stüdyosu demişken, anlaşmaya göre 2016 yılı son aylarına kadar orada kayıt yapabilecektik.

"Sonunda oldu." Kapıyı açmayı becerebildiğimde mutlulukla gülümsedim. Hızlıca içeri geçtikten sonra kapıyı ayağımla kapatıp kollarım arasındaki meleğimi yatağa bıraktım. Ayakkabılarını çıkardıktan sonra cebinden telefonunu çıkardım. Neyse ki arka cebinde değildi, yoksa bunu yapamazdım çünkü utanırdım.

O yatakta iyice büzülmüşken ve ben önüne gelen saçları geriye atarken kapı tıklatıldı. Gecenin ikisinde kim, neden gelsin ki?

Kapıdan gelen sesten sonra içeri adım atanın Louis olduğunu gördüm ve şaşkınlığım iki kat arttı. Ne işi vardı ki bruada?

"O uyudu mu?" Dalga geçme ihtimalini yok etmek için ayağa kalktım ve yanına gittim.

"Evet, neden ki?"

"Bir süredir bu saatlere kadar telefonuyla oynuyor ve uyuyamıyor. Telefonu eline aldığında twitterdan çıkmadığını zaten biliyoruz. İşte bu yüzden son bir haftadır falan gelip uyuyup uymadığını kontrol ediyorum."

Covered With FameHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin