Covered With Fame

49.Bölüm

Yazar notu bölüm sonunda ^^ Iyi okumalar! :D

Sabah kalkınca yanımda güller bulmak, kahvaltıda bana özel hazırlatılmış çikolatalı pankekler görmek, Louis'nin ve Niall'ın sabah kahvaltısından beri telefonlarını ellerinden düşürmemeleri, Sean'ın çalışmaları iptal etmesi, kayıt yapmamamız, yönetimin bana sürekli birilerini takip ettiğim ve DM cevapladığım için kızmaması, Zayn'in normalden fazla sevgi sözcüğü kullanması, eski birkaç arkadaşımın araması, John'un saçımla ilgilenmek istemesi -ki bu kıyamet alameti gibi bir şey- , Harry ve Liam'ın odama poşetlerle baskın yapmaları, gün boyunca her taraftan önüme sunulan çikolata soslu krema ve çileklerin böyle büyük bir organizasyonun parçası olacağını tahmin etmeliydim. Ama... edemedim ve aptalca davrandım. Aslında işler benim ve herkes açısından iyi, Zayn hariç. Tamam, başa sarıyorum.

Doğum günümü unutmamış olsam bile parti yapılmasını kesinlikle beklemiyordum. Sonuçta bu akşam konserleri vardı, yorgun olacaklardı ama odama geldiler ve bir yere gidip en azından pasta yiyelim dediler. Uyumayı teklif etsem de reddettiler. Sonra, kocaman bir mekana geldik ve partinin çoktan hazırlandığını gördüm. Buraya kadar bence de çok güzel ama okumaya devam edin.

Etrafta olan kişilere baktığımda birkaç ünlü, kuzenlerim, eski arkadaşlarım, yakın arkadaşlarım, aile dostlarım olmak üzere birçok kişi gördüm. Herkesle güzelce konuşup iyi zaman geçirirken Aideen'ın Dylan'la, John'un da Harry'le iyi vakit geçirdiğini görmek beni ayrı bir mutlu ediyordu. Ardından yanıma Tyler geldi ve olan oldu. Onun hoşsohbetliliğine kapıldım ve uzun süre muhabbet ettik. İleride kaşları çatık Zayn'e de sadece gözlerimle her şeyin yolunda olduğunu söyledim. Ona bir sorun olmadığını belirtmek için baş parmağımı havaya kaldırdığım sırada da Tyler dikkatimi ona vermem için dudaklarıma saniyelik bir öpücük kondurdu ve bu Zayn'in bardağını taşıran son nokta oldu. Elindeki içeceği sertçe masaya bıraktı ve arkasından ilerlediğimde çok geçti. Neyseki dışarıda onu buldum ama o zaman da aramızda çok şiddetli bir tartışma geçti.

Şimdi mi?

Otel yatağıma uzandım, sırtımı başlığa dayadım ve çikolata yiyorum. Bir yandan da en efor sarf ettiren işi yapmaya devam ediyorum, kapalı televizyona bakıyorum.

"Michel?" Tanıdık sesi duyunca ruhsuzluğumu sesime yansıtarak cevap verdim.

"Gelebilirsin." Çikolatamdan bir ısırık daha alırken içeri giren Liam'a baktım. Üzerinde rahat bir eşofman ve beyaz, kaslarını ortaya çıkaran bir tişört var.

"Zayn olanları anlattı." Yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu. "Nasılsın?"

"Kötü." diyerek kısaca cevapladım. "Nasıl iyi olabilirim ki? O gittikten sonra o güzelim ortamdaki tüm renkler çekildi. Pasta kesilirken oda orada olmalıydı. En azından o zaman yalandan gülümsüyor olmazdım." İç çektikten sonra konuşmaya devam ettim. "Her şey mükemmeldi, sadece yanımda olsaydı ne olurdu sanki?" Dolmaya başlayan gözlerimle Liam'a baktığımda başta afalladı ama sonradan toparladı ve bana sarıldı. Bende ona sarıldığımda bunun aslında ihtiyacım olanlar listesinde üst sıralarda olduğunu gördüm...

Zayn'in Anlatımından

"Evet, haklısın."

"Hala haklısın diyor! Ne kadar salakça davrandığının farkında mısın!"

"Haklısın Louis." dedim üzerinde durmaya gerek duymadan. Durayım desem bile yapamam çünkü dediklerini dinlemiyorum bile. O ve Niall odama geldiklerinden beri bana kızıyorlar. Onlara göre ben haksızım.

"Ne biliyor musun? Sen bir kıç beyinlisin." Dinlediğim izlenimini vermek için gözlerimi diktiğim kapıya bakmayı kesip onun mavilerine baktım.