Covered With Fame

30.Bölüm

Merhabaağ :3 Okunma sayısı biraz yükseldi ama bence daha da yükselebilir :D Birde, yorumlarınızı yerim ♡

İyi okumalar ^^

Michel'in Ağzından

"Tanrı aşkına, neden açmıyorsun o telefonu?!" Kollarını beklemeden belime doladı çenesini başıma yasladı. Aynı üzüldüğüm zamanlarda babamın yaptığı gibi.

"Sean'a fazla sinirliydim." diye sessizce mırıldandım. Şu anda dediklerimin pek bir önemi yoktu.

"Ona fazla sinirli olman telefonunu kapatıp ödümün kopmasına neden oldu cadı." Dediğine gülerken şu anki yakınlığımız ve onun gözlerini kapatıyor olması garipti. Ben bir erkekten bu denli bir sevgiyi ve benim adıma bu kadar korkulmasını en son ne zaman gördüm, hatırlamıyordum. Evet, Ed ile bir kavga etmiştik ama o çıkmadan önceydi. Yani bayağı bir zaman öncesinde kaldı. Yine de bunu özledim mi bilmiyordum, bu kadar yakınlık bünyeme tersti. Sonuçta karşımdaki kim olursa olsun, sevgilim olmadığı sürece böyle bir durumda olmamız yanlıştı. En azından suçlu hissetiriyordu.

"Zayn." Aklıma gelen düşünce hem sırıtmama hem bu pozisyondan kurtulmama hem de onun gözlerini açmasını sağladı. "Sana kapkek yaptım." Yüzüne o çarpık gülüşü yerleşirken sordu.

"Bana mı?"

"Evet, en son pijamamın üstünde gördüğünden." Elini tutup mutfağa doğru sürüklemeye başladığımda bana ayak uydurdu ve beraber buzdolabının başına geldik. Elini bıraktıktan sonra dolabın kapağını açıp içinden özenle süslediğim kekleri çıkardım.

"Nefis görünüyorlar." Teşekkür ettikten sonra iki tane tabak ve bardak çıkardım.

"Hangisini istiyorsun diye soracaktım ama vazgeçtim, hepsini alalım." Elime gelen ilk tepsiyi çıkarıp kekleri ve bardakları koydum. İstediği içeceği alabileceğini söyledikten sonra salona geçip elimdekileri sehpahaya bıraktım. Oda gelince eski yerime kuruldum ve oturmasını bekledim. Yanıma oturması benim için gerçekten iyi oldu.

"Film mi izliyordun?"

"Evet, iyi bir şeye benziyor. Zaten yeni başladım, istersen beraber izleyebiliriz."

"Olur." Filmi başa sardım ve arkama yaslandıktan sonra sahnelerin tadını çıkarmaya başladım. Buraları kafa karışıklığıyla izlediğim için bir şey anlamamıştım ama şimdi anlamlı geliyor.

İlerleyen zamanlarda bulunduğum pozisyondan sıkılınca başka oturma yöntemleri denerken bu çabam Zayn'in kolunu omzuma atmasıyla son buldu. O böyle yapınca bende bacaklarımı sehpahaya doğru uzatıp sırtımı ona yasladım. İşte şimdi gerçekten rahat hissediyorum.

*

Gözlerimi açtığımda koltukta yatıyordum ve üzerime battaniye örtülüydü. Ben en son Zayn ile film izlemiyor muydum?

"Uyanmışsın." Ben bacaklarımı koltuktan sarkıtırken oda yanıma gelip oturdu. "Sen uyuyunca kapkeklerden ne kadar yersem kârdır diye düşündüm. Bilirsin, gözünün önünde bitirmek hoş olmazdı." Dediklerine içten bir kahkaha attım.

"Onları zaten sana yaptım."

"Sadece bana?"

"Kendimi de azıcık düşündüğümü saymazsak evet, hepsi sana." Bu sefer gülen o olmuştu. Onun çok tatlı ve hoş bir gülüşü olduğunu daha önce söylemiş miydim?

"Ah, şey.. Burada kalmak isterdim ama konser çalışmaları başlayacak ve-" Sözünü kestiğimde yüzünde bir anda endişe belirdi.

"Zayn, gitmen gerekiyorsa tabi ki gideceksin." Gözlerinde ki endişe yerini bambaşka bir duyguya bıraktı ama bunu adlandıramıyorum. Çok farklı.