It was the best Christmas I’ve had in my 22 years of existence. All of my love ones are here at hindi ‘ko ine-expect na pati si Ricci ay mapapasama sa pag celebrate ‘ko ng pasko dito sa Vence. Kabi-kabilang mga kantyawan ang naani namin nang makita kami nina Tita at ng mga pinsan ‘ko kasama na din si Kuya Leo na talaga namang todo ang singhal sa akin pero hindi ako bumitaw. Hinayaan ‘ko siyang magalit basta’t hindi ako humiwalay kay Ricci.
Hindi natuloy ang balak namin nina Crius na mag-celebrate na magkasama dahil nagpunta dito ang aking mga kamag-anak pero nang sabihin ni Daddy na imbitahan ‘ko siya sa Christmas Eve ay ginawa ‘ko naman pero hindi niya ako pinaunlakan at parang may kung ano sa kanya nang gabi na ‘yon. Sobrang aloof niya at hindi ‘ko malaman kung bakit. Siguro ay dahil na-miss niya din ang kanyang mga magulang.
Si Crius ay nag iisang anak ng kanyang ama at ina na nakatira sa London. Malapit lang pero nagtataka ako kung bakit hindi siya nito binibisita gayong malapit lang ang London dito.
“Babe…” malambing na tawag sa akin ni Ricci inaalis ako sa malalim na pag-iisip. “What are you thinking?” tanong niya at pinatong ang kanyang baba sa aking balikat habang pumulupot ang kanyang braso sa baywang ‘ko, niyayakap ako mula sa likod.
Napangiti ako sa kanyang ginawa at inihilig ang aking likod sa kanyang likod. “Wala naman. Naisip ‘ko lang kung sino ang kasama ni Crius magpasko ngayon. Madalas kasi ay kami ang magkasama sumalubong sa pasko dahil hindi naman siya umuuwi sa mga magulang niya kapag pasko.” I confessed at naramdaman ‘ko ang pagluwag ng pag yakap sa akin ni Ricci kaya kinuha ‘ko agad ang kanyang kamay at niyakap ito. Alam ‘ko kung gaano siya kalala magselos at hindi ‘ko gugustuhin na lumala pa ‘yon dahil lang sa mga nakaraang taon na wala siya sa tabi ‘ko.
“Are you really close to that guy?” he asked, curiosity and enviousness was evident in his voice.
Marahan akong tumango at tumingin sa kanya. “Oo. Kasi siya lang naman ang kasama ‘ko dito noon nung hindi pa ako nauwi ng Pinas. Malay ‘ko ba na magkakaayos tayo hindi ba?”
Bumuntong hininga siya at tumango sa akin, hindi pa din inaalis ang pagkakapatong ng kanyang baba sa aking balikat. “Siguro nga mabait siya. Pero hindi ‘ko pa din gusto yung presensya niya. There’s really something in him.”
Napakunot ang noo ‘ko at hinrap siya. “Bakit naman? Do you sense something weird sa kanya? Parang wala naman kasi.” I said as-a-matter-of-fact.
“Well he’s a little bit aloof noong nanuod ako sa may likod ng kitchen nung ilagay niya yung mga groceries mo kasama si Ali.” He said at muli akong pinatalikod at ibinalik ang posisyon namin. “Ang weird nga at naandito si Ali.”
“Ricci maliit ang mundo. Hindi mo maiiwasan na makita ang mga tao na minsan mo na ding nakilala. Saka Ali changed na ha… hindi na siya flirt tulad noon. She’s a changed woman now.”
“Whatever you say babe, I believe you.” He exhaled at hinalikan ang leeg ‘ko. “Babe pwede natin bigyan ng pamangkin si Riley ngayon?”
“Ricci!” tili ‘ko at nagmadaling kumalas sa kanya. “Ricci grumaduate ka lang sa basketball ganyan ka na ha!” singhal ‘ko sa kanya at umusog na pero nahuli niya ang palapulsuhan ‘ko at walang habas akong hinigit papunta sa kanya at niyakap ulit.
“Babe you still smell divine…” he whispered in my ears at agad na akong kinilibutan. “Babe tulog na naman sila e.” aya niya at naramdaman ‘ko ang kung umbok sa kanyang pantalon nang ilagay niya ang kamay ‘ko doon. “See how you affect me so much?”
“Ricci!” tili ‘ko at inalis agad ang kamay ‘ko sa kanyang pagkalalaki. Hindi ‘ko pa talaga nahawakan ang isang ‘yon dahil noong una naming ginawa ang bagay na ‘yon ay pinasok niya lang naman at hindi ‘ko naramdaman sa aking palad. Pero ngayong naramdaman ‘ko na ay mas natakot ata ako at bumilib sa aking sarili dahil nakaya ‘ko ‘yon.
BINABASA MO ANG
The Master of the Game (Book 1) COMPLETED
FanfictionA fan-fiction for Ricci Rivero Highest rank: #1 - Feb. 15, 2017 #6 - Feb. 11, 2017 #7 - Feb. 8, 2017