The Master of the Game (Book 1) COMPLETED

Chapter 58: Everything Has Been Said and Done

"Mommy, aren't you gonna come with us inside the school?" asked my little girl as I dropped them off in front of the academy's gate.

I shook my head and smiled at her. "No Wynter, you're a big girl na right? You should be independent and try to go to school alone..." I softly replied as I pat her head.

"But mom..."

"Wynter, what are you scared of? I'm right here naman e." pagmamayabang ng aking anak na si Hendrix at pumamewang pa sa kanyang kapatid habang sukbit ang kanyang bag sa likod.

"E kuya you're just 5 years old just like me. Don't talk like you're a big boy na." nagtaas ng kilay sa kanya si Wynter na ikinatawa 'ko. Nagmana talaga ang anak ko'ng babae sa akin.

"I can protect you Wynter kahit sino pa 'yan. I'm your big brother so expect nothing less from me." Hendrix smirk at Wynter as he stood straight. Nakuha niya din talaga ang pagkamayabang ni Ricci. Normal na nga ata talaga sa mga lalaki ang maging mayabang dahil ayaw nilang minamaliit sila.

"Kuya you're 2 minutes older than me it doesn't make any difference."

"Yes it does!"

"No it doesn't!"

At nagsimula na naman silang magtalo dahil lang sa mga edad nila. Nakakatuwa na ang bilis nila magsilaki. Parang kailan lang ay hawak 'ko sila sa aking mga bisig pero ngayon ay ito na sila at parang pinaliit sila na ako at Ricci.

Napailing ako sa dalawa ko'ng anak bago ako lumuhod sa harap nila. "Wynter, Hendrix, listen to mommy, okay?" panimula 'ko na ikinatigil ng pagtatalo nila. "You two are just equal at walang nakakalamang. Now stop with the fuss and go inside na. Your Nanny will take care of you while Mommy and Daddy are away, okay?" malumanay ko'ng sabi na ikinanguso naman ni Wynter at ikinangiti ni Hendrix. They are so cute!

"Its okay mom, I'll take care of Wynter." Kompyansang sagot ni Hendrix na ikinangiti 'ko. "Wynter stop pouting you look like a squid."

"Then you look like a sea horse!" sigaw ni Wynter na nagpatawa sa akin. Parang kami talaga ni Ricci noong una kaming nagkita.

"Hey kids, stop fighting and go inside na." sabat ng isang boses mula sa likod 'ko na ikinangiti 'ko. Marahan niyang hinawakan ang mga braso 'ko bago niya ako tinulungan makatayo mula sa pagkakaluhod para maglebel kami ng mga anak 'ko.

"Daddy Kuya Hendrix is starting again e." sumbong ni Wynter at nang tignan 'ko si Ricci ay parang katulad pa din noon na namamangha siya sa kanyang nakikita.

Humalakhak si Ricci at marahan akong hinawakan sa baywang bago kinausap ang dalawa. "It doesn't matter who started it okay? You two are siblings so you should love and trust each other, understood?"

"Ayan kasi ang kulit mo." Sita ni Hendrix sa kapatid.

"Hendrix kasasabi 'ko lang..."

"Sorry Dad." Paumanhin ng bata at yumakap na sa aming dalawa ng kanyang ama. "We'll go inside now." Ngumiti sa amin si Hendrix at hinalikan ang tyan 'ko. "Hey Sage... don't give mom a hard time okay? You behave their inside mom's tummy." Mapaglarong sambit ng anak 'ko at hinimas pa ito.

Napangiti ako sa ginawa niya at ganoon din ang ginawa ni Wynter nang lumapit siya sa amin ng kanyang ama at bigyan kami ng tag-isang halik bago sila magkakapit ng kamay na naglakad papasok ng academy.

"Ang bilis ng panahon 'no?" panimula ni Ricci habang hawak ang kamay 'ko. "Parang kailan lang pinag-aawayan pa natin ang mga bagay bagay tungkol sa kanila. Tapos ngayon... ayan na sila, nagsisimula na lumaki." Tinignan 'ko si Ricci at puno ng kasiyahan ang kanyang mga mata.