Ako'y Para Lamang Sayo

Chapter 48

Unedited po ito. . Kayo na pong bahala mag adjust sa grammars and spellings :p 

At dahil natutuwa ako sa mga comments, eto na ang update :D

Kaya comments and vote lang more, para naman mainspire ako, naks!! 

=======

48

Malas eh  . .

**_**

This is my third day sa opisina. And all I could say is that ' so far so good ' . Tumupad naman kasi sa usapan namin si Matteo, and feeling ko nga din, blessing in disguise na lang din ang pagiging busy nito sa kabi-kabilang mga meetings, and out of towns trips.

Pero kahit na nasa labas ito palagi, may mga mata ito!! And guess what? Biglang nagka cctv na diretso sa cubicle ko!!! Ayyystt!!

" baby ko, lunch time na" eto agad ang bungad nya sa akin, when i answered his call. I rolled my eyes dahil alam ko na naman kung paano nito nalaman na di pa ako nakakalis sa mesa ko dahil sa tambak na reports na pinapagawa sa akin. Yung cctv na pina add nito, may access sya sa phone nya. Kaya kahit wala ito sa opisina, I am under his own surveillance.

"im not yet hungry. Malapit ko naman na to matapos. ."

" No baby, .you go and eat your lunch now. Ayokong nalilipasan ka ng gutom. Kaya please lang, tumayo ka na dyan at kumain na."

" tsss. . .10 minutes more. . and i'll eat"

" Sarah . ."

" please. . .please baby. . tatapusin ko lang to. . I promise, kakain ako after 10 minutes"

I heard him sighed. Nasa Davao ito ngayon para sa anniversary celebration ng branch . Bukas pa ito makakuwi ng Manila. Naawa na din naman ako dito, tatlong sunod sunod na araw ang byahe nito, and just like him, miss na miss ko na ito. Puro na lang kami facetime at call.

" ok . .after 10 minutes . "

" yup. .promise.. love you" sabi ko.

" i love you so much . .Miss na miss na kita. . "

"aw ang baby ko talaga. . 'yaan mo na, bukas andito ka naman na. . hmmm., how 'bout dinner tomorrow? I will cook for us"