(Kirli Miras adlı hikayenin ikinci kitabıdır. Birinci kitaptan bağımsızdır ama okunması tavsiye edilir.)
Elindeki evlilik cüzdanını sallayarak ama gayet de uyuz bir sakinlikle konuştu Aselin. ''Neden evlendin benimle, şimdi doğruyu söyleyebilirsin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geciktim üzgünümçokçok, bir daha gecikir miyim bilmiyorum. Hepinizi öpüyorum 😘oy sınırı +90
''Hayatımın en güzel günlerinden birini yaşattığın için teşekkür ederim. Biri diyorum çünkü diğer güzel günlerimin de seninle olacağına inanıyorum.''
İstemsizce Selin'in yüzünde tatlı bir tebessüm belirmişti. Hangi kadın sevmezdi ki ona güzel sözler söyleyip gururunu okşayan adamı.. Ki Güney de bunu tam anlamı ile gerek hareketleri gerek sözleri ile gösteriyordu. Ve niyetini de belli etmekten asla kaçınmıyordu.
Düşündükten sonra mesajına cevap vermeme kararı aldı. Verse ne diyecekti ki..
Kendi kendine oflayarak bir köşeye çöktü. Bu aralar olması gerekenden daha çok her şeyi düşünür olmuştu. Kendi kendini dolduruyor, oflaya puflaya sonuca varmaya çalışıyordu. Ama bazen neyin sonucuna varması gerektiğini bile unutuyordu. Belki de Barış'ın onu bu kadar etkilememesi gerekirdi ama elinde değildi. İstediği zaman gelmiş istediği zaman gitmiş onun duygularını aklını karıştırıyordu. Kendini gözüne ışık tutulmuş kedi gibi hissediyordu. Hele ki yaptığı teklifi hatırladıkça kızmak yerine daha çok durgunlaşıyordu. Çünkü bunun sebebini bilmeliydi. Neden bu teklifle gelmişti. Gerçekten yıllar önce verilen bir sözü bu kadar önemsemiş miydi?
Başka bir anlama çekmek istemiyordu çünkü o anlam olmamalıydı. Gerçek olmayacak kadar uzak bir şeydi Selin'e göre. Hem olsa bile Selin'den karşılık bulamazdı. Selin bunu yapamazdı.
Olabilir miydi?
Barış gerçekten ona karşı bir şeyler hissediyor olabilir miydi?
Selin başını iki yana salladı düşüncelerini yok etmek istercesine. Böyle bir şeyi düşünmesi bile hataydı. Çünkü Barış'tan çok emindi. O teklifin sebebi tamamen verilmiş söz ve hisseleri birleştirmek olmalıydı. En azından şuan Selin öyle düşünüyordu.
Ertesi gün bütün enerjisini toplayarak kendini şirkette buldu. Çok boşlamıştı tekrar ve tekrar çalışması gerekecekti. Zaten bu öğleden sonra yine Güney ile toplantıları vardı. Sonuca bağlanması gereken bir iş vardı. Toplantıya Barış girecek mi bilmiyordu ama girmemesi daha iyi olacaktı. Zaten dünden beri de görmemişti onu.
Selin toplantı saatine kadar odasında yapılacaklar üzerinde çalışırken bir yandan da rahat olmak için üzerini düzeltiyordu. Ceketini ve ayakkabılarını çıkarmış. Gömleğinin üzerinden de bir kaç düğmeyi açmıştı. Eteğinin kemerini gevşettikten sonra saçlarını öylesine toplayarak işlerine odaklandı. Aradan geçen saatlerin ardından kapısının tıklatılması ile gözünü önündeki kağıtlardan almadan ses verdi.
"Gel."
Bu saatlerde gelenin asistanından başka kimse olmayacağını bildiği için üzerini düzeltme ihtiyacı hissetmedi.
