Flaws and All

Eighteen

Bittersweet

"Hi Lo! Kamusta po?" nakangiti kong bati kay Lolo sa skype. Nasa study table ko si Zarette at tinatapos ang librong binabasa nya.

"Okay lang apo, I heard you are with your nobyo." namula ang pisngi ko lalo na ng narinig ko ang mahinang pagtawa ni Zarette.

"Magpagaling na kayo ha lo? Bibisita ako dyan soon"

"Pakita ng nobyo mo hija" napangiwi ako sa pagsingit ni Lola, mas mabilis pa sa mabilis ang kasama ko dahil ngayon ay magkatabi na kami.

Pasimple pa ang kamay nya sa bewang ko. Tinapik ko iyon at ngumiti ulit kila lolo.

"Good morning ho lola, lolo" bati nya, he slightly waved his hand and his smile reached his eyes making it twinkle.

"He's very handsome hija, you have a very good taste" kinilig ako ng slight sa sinabi ni lola, pero hindi ko pinahalata masyado sa katabi ko.

"And you have a very beautiful grand daughter po, ako parin po ang swerte sa apo ninyo" he smiled at me, it made me so much happier when his eyes twinkled in happiness.

Marami pa silang pinagusapan, maging sila daddy ay nakipag biruan sa aming dalawa.

They keep on reminding us to behave. Humihigpit ang hawak ni Zarette sa bewang ko kapag nasasabihan kami ng ganon.

"I'll take good care of Xochitl, no need to worry po." rinig kong paalam niya bago pinatay ang skype.

Nakahiga na kasi ako at nakaramdam na ako ng antok. Sabagay ay sya naman ang gustong makausap nila Lola.

Pakiramdam ko tuloy ay hindi nila ako namiss at hindi ako ang kanilang apo. Hmp!

"Enjoy na enjoy ka ah, gustong gusto ka nila" nakapikit kong sabi sakanya, naluluha na ako kakahikab.

"and they know that I am your boyfriend" he grinned

"Hindi pa kita sinasagot!" inayos nya ang pagkakaunan ko sa braso nya pagkatapos ay ang aming kumot.

"Hindi ko sinasabing sagutin mo ako agad, Hal. If you'll say yes to me then make sure that you're ready to wear O'brien as your last name. Nililigawan kita para magpakasal ka sa akin"

"So what are we then?" naguguluhan kong tanong, naghalo ang antok at magulo nyang sagot.

"Ano ba ako sayo, Madox?" my heart began to ask my brain for an answer but Its not functioning well.

Naghalo ang pagkalito at antok ko. Ano nga ba sya para sa akin?

He's someone that I want to be with. Yung tipong bawat sandali ng buhay ko gusto ko kasama ko sya.

He's someone I want to laugh with.

He's someone I want to cuddle with.

Sya yung taong gusto kong mahalin, dahil iyon ang turo nya sa akin. Ang mahulog at magmahal ng isang tao.

Dahil sakanya may nararamdaman akong walang katumbas na saya sa puso ko. May kaunting kirot na napapawi rin ng bawat ngiti at lambing nya.

He's someone that I don't want to share. Dahil sa laro ng pag-ibig, ang sayo ay dapat sayo lang.

"You are mine, Zarette." he rubbed the tip of his nose before granting me a soft kiss.

"I am all yours, all rights reserved." aniya.

"You can call me your boyfriend or anything since I am officially yours. Reserve your sweetest "yes" for the day that I'll ask you to marry me soon." yumakap ako ng mahigpit at pilit hinuli ang tulog.

I will patiently wait for that day. Soon, but now you're already mine.

"Sya daw yung girlfriend ni Chairman?" rinig kong sabi nung isa ng dumaan kami nila Prim.

"Kaya ba nagpapayat para mapansin ni Chairman? Ang desperada!" sabay tingin sa akin ng masama.

Problema ng mga to?

Nagpapayat lang nagpapansin na? Hindi ba pwedeng para sa kalusugan ko iyon? At sinabi ko ba kay Zarette na mahalin nya ako? Hindi.

"Nagpapayat para-- "Babangasan ko kayong tatlo, mga mimosa ng taon!" sabay amba ni Aveline sakanya, kung si Prim ay makakapagtimpi, hindi si Aveline.

"High blood ka na naman, hayaan mo na" sabi ko nang umalis na yung tatlo.

Isa lang ang sigurado kong nagpaalam at nagpakalat ng tungkol sa amin ni Zarette. Wala ng ibang nakakaalam na iba maliban buong barkada at kila Amaryllis.

"Hayaan na naman? Hindi mo ako friend na hahayaan lang ang lahat okay? Arasso?" tumango ako at tahimik na nagpasalamat na meron akong kaibigan na katulad nila.

"Kapag si kuya ang nakarinig nyan hindi nila magugustuhan ang mangyayari." sangayon ako doon, kaya dapat hindi makarating ang mga ito kay Zarette.

"Clearance signing! Magkano naman kaya babayaran per department? Lagi nalang kapag magpapapirma kelangan may bayad. Kainis!" reklamo ni Aveline.

"Last year five hundred, hindi ko lang alam ngayon" sagot ko.

Exam na namin bukas, todo review kami dito sa may garden. May ilang subject na naexempted kami nila Prim lalo na sa mga minor.

Tatlong major namin ang kailangang aralin ng mabuti.

I haven't seen Zarette today, pero sa bahay siya natulog at sabay kami pumasok.

Hindi ko rin sya macontact, malamang ay busy sa office iyon. He doesn't need to review, easy na sakanya ang exam.

All of his quizzes are passed, kung hindi perfect ay dalawa o tatlo lang ang mali.

Tumunog ang cellphone ko at nakita ang text ni Zarette. Agad ko iyong binuksan at binasa.

From: My Zacchaeus Everette

Come here in my office. I need you here.

Hindi na ako nagreply pa, niligpit ko ang gamit ko at sinilid iyon sa aking bag.

"Pinapapunta ako ni Zarette sa office, iwan ko muna kayo ah?" tumango naman sila kahit ang atensyon ay nasa libro.

Masaya ako habang naglalakad patungo sa office. Hindi ko lang alam kung bakit parang may problema ang tyan ko? Nananayo rin ang balahibo ko.

Hind kaya... Hindi naman ako nababanyo! Aish!

Nag ayos pa ako ng buhok at sinipat sa aking camera ang aking mukha. Dahan dahan kong pinihit ang door knob, wala gusto ko lang ng suspense.

Nawala ang ngiti ko sa nakita, ilang beses akong kumurap pero iyon parin ang nakikita ko. Unti unting naginit ang mata ko.