Kalbe Düşen İlk Cemre;Aşk

Aklımı Başımdan Alıyorsun

''Ay nihan bazen seni dövesim geliyor biliyor musun?'' dediğimde mert yanıma sinmiş kıkırdıyordu. Okuldan az önce gelmiştik. Tabi onlarla onlarca koruma ile. Bu korumaların neden bu kadar çok olduğunu ömere defalarca sorsam da bana sadece 'güvenliğiniz için' diye cevap verse de bende el mahkum dediğini yapıyordum. 

Okuldan çıktığımızda nihanla mertin okul çıkış saatini yakaladığımız için okuldan merti biz almış eve de beraber geçmiştik. Nihan yolda kerem napıyor acaba diye sorunca mert de ''nihan abla dayım kerem abiyi vurur bak ben sana diyim'' dediğinden beri nihan ile mert birbirlerine savaş açmış gibiydiler. Nihan da biliyordu ki mert de eğer böyle söylüyorsa babasının bunu yapacağından oda emindi. 

''Ne yani bir vuslata eremeden ölecek sevdiceğim''' dediğinde nihan ağzını ben mert'i kendime bastırıp  kulaklarını kapadığım da  boşta kalan elim ile de gözleirmi kapattığım da mert ''tam ğç maymun olduk heee'' diye gülüşmeye başlamıştık. 

Gözleri belerte belerte nihana bakarak ''ya kızım küçücük çocuğun yanında dediğin laflara bak!'' dediğimde nihan ''ya kızım işte ağzımdan kaçtı'' dediğinde merti yanına çekerek ''bana bak eğer bu konuşulanlar üçümüzün dışında biri daha bilirse keserim!'' diye tehtit etmeye başladığında mert homurdana homurdana yanıma kaçmıştı. 

Ben ilk başta anlamadığım için öylece ikisine bakıp dururken mert kulağıma eğilip ''yenge şeyimi kesecem diyor nolur kestirme'' dediğinde öyle bir kahkaha attım ki arabadaki şöför bile merak edip bize bakmıştı. Sert bakışlarımı ona doğru gönderdiğimde aradaki camı kapatmıştım. 

''Ay nihan sen çok fenasın neler diyorsun çocuğa'' dediğimde mert'i yanıma çekip ''merak etme yengecim kesme filan yok hem her erkek sünnet olmak zorunda'' dedikten sonra benim jeton düşmüştü. Birden merte dönüp ''mert sen sünnet oldun mu yengecim?'' diye sorduğum da mert kafasını olumsuz salladığında nihan da gülmeye başlamıştı. 

''Ay olmaz! Kocaman adam olsun ama sünnet olmadın abin nasıl ilgileniyor seninle?'' dediğimde nihan öyle bir laf etmişti ki kıpkırmızı olmuştum. ''Nereden biliyorsun ki belki de ömer de sünnet olmadı'' dediğinde tek kaşını kaldırıp ''kız sen karısısın biliyorsundur olmuş mu?'' diye sorduğunda ayağımla öyle bir vurdum ki ayağına anırmıştı resmen. 

''Hadsiz!'' dediğimde nihan homurdanarak ''aman be iki dalga da geçirmiyorsun. Kırdın kırdın ayağımı kırdın'' dediğinde nihan gözlerimi devirerek ''hak ettin sen bunu hak! Ben ömere vır vır edeyim kerem ile nihan evlensin yardım et diye ama hanım efendinin bana dediklerine bak hain!'' dediğimde nihan ''ya defne valla çok sıkıldım ne yapayım bende sana sarayım dedim hem ne var canım sen bana anlat işte'' dediğinde gözlerim ile merti işaret ettiğimde ''bunu sadece ikimiz olduğunda konuşuruz küçük çocuğun yanında konuşulmaz!'' dediğimde merte dönerek ''senin de sünnet işini unutmadım'' dediğimde ikisi de homurdanıyorlardı. 

Eve girdiğimizde nihan ile mert ayrı ayrı girdikelrimde ben ortalarında kalmıştım. ''Heyy kendinize gelin valla döverim bak ikinizi de he!'' dediğimde mert yanıma sokularak ''yenge ben bir şey demedim ki dayımın dediğini dedim ama o bana kesecem dedi'' dediğinde mert gülmeme engel olamamıştım.