Kalbe Düşen İlk Cemre;Aşk

Nefesim'sin!

SATIR ARASI YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :)

Ey ev halkı hadi kalkın artık hadi?!'' diye salonun ortasında elini beline koyup bağırdığın da herkes söylene söylene aşağıya iniyordu. Zeynep ve melek hanımlar çoktan kalktıkları için ayşen hanım ile birlikte kahvaltı masasını hazırlamaya yardım ediyordu. 

Masanın başına oturduğunda eşi olarak karşısına zeynep hanım kurulduğunda melek ortaya oturmuştu. Nihan söylene söylene aşağıya indiğinde ''ya baba bugün cumartesi okul yok bir şey yok niye sabahın köründe dikiyorsun sen bizi?!'' dediğinde nihan dağınık olan saçını topluyordu nihan. 

Zeynep araya girerek ''baban için pazar günleri çok önemlidir kızım pazar günü herkes aynı masa da toplanıp kahvaltı edildecek'' dediğinde gözlerini devirip ''anne bugün cumartesi ama?'' derken yüzüne ağlamaklı bir hal alarak bakıyordu. 

Ramiz yüzüne kondurduğu gülümseme ile nihana bakarak ''Bir daha söylesene?'' dediğinde nihan anlamamış bir şekilde babasının yüzüne bakarken zeynep tekrar araya girerek ''baba dedin ya kızım'' dediğinde zeynep ramiz kadar çok mutlu olmuştu ki nihan zeynebe anne dediği için. 

''O kadar lafımdan bunu mu tekrar duymak istiyorsun baba?!'' dediğinde nihan hem dediğini yapmıştı hemde laf sokmuştu babasına. Ramiz gülerek zeynebe dönerek  ''zeynep bu kız aynı ben'' dediğinde yerinde dikleşip böbürlenmişti ramiz. 

Zeynep gözlerini devirerek ''huyu benzemesin ramiz huyu'' dediğinde ramiz gözlerini devirip homurdanmıştı. ''Defne de aynı sen dua ediyorum huyunuz benzemesin diye'' dediğinde melek ramiz elini masaya ritim şeklinde vurarak ''benzeyecek tabii biri kızım diğeri torunum'' dediğinde zeynep ile melek gözlerini devirmişlerdi. 

Nihan masaya oturduğun da mert gözlerini kaşıyarak aşağıya indiğinde ''cumartesi günü erken kalkmak da neymiş?! Hangi çılgın bu fikri sunmuş? Neden bu deliler de buna uymuş? Ey ev halkı sorarım size?'' diye homurdanarak aşağıya indiğinde mert ramiz bir elini sandalyesine koyup mert yarım döndüğünde ''O emri ben verdim şaşmam! Hangi çılgın uymayacakmış beklerim!'' dediğinde benim mısramı bana satma rica ediyorum dayı?!'' dediğinde nihanın yanına oturmuştu. 

''Bu aynı babası da babası! Hiç bana çekmemiş'' dediğinde nihan merte sarılıp ''onu kim yetiştiriyor acaba?'' dediğinde nihan masanın üzerinde duran tabaktan br tane salatalık ağzına atmıştı hem kendinin hem mertin. Mert hemen atlayarak ''defne yengem tabiki de! Yengem abim gibi olmamam için çok uğraşıyor bende onun yüzünü kara çıkartmayacağım'' dediğinde mert ramiz çayından bir yudum alarak ''akacak kan damarda durmaz evlat'' diye cevap vermişti. 

Sinan ile kerem de uyku mahmurluğunda ramize dönüp ''defne o kanı pamukla tıkar durdurur dayı sen merak etme'' dediğinde gelen sese dönüp baktığında sinan ve kerem eşofmanlarıyla aşağıya inmişlerdi. 

''Yengem yapar valla dayı'' dediğinde kerem ramiz ona bakıp ''bakıyorum da hiç laf etmiyorsunuz yengenize'' dediğinde ramiz sinan eliyle saçlarını düzelterek ''defne yengem bizim canımız merte baktığı gibi bize de çok destek oldu onun yeri bizde çok başka'' dediğinde ramiz sakallarını kaşıyarak ''hala sapsınız ama '' dediğinde ramiz ''kerem sahipli ben sap o da gerek yok be dayı'' dediğinde sinan dediği lafı yeni idrak ediyor olacaktı ki içtiği portakal suyu boğazında kalmıştı.