Kalbe Düşen İlk Cemre;Aşk

Defne'nin Muhteşem Dönüşü

7 yıl sonra

"Baba.. Baba! Hadi ama geç kalacağız okula. Annem kahvaltı hazırladı hem de en çok sevdiğin dereotlu krep yaptı " gözlerini hemen açıp "dereotlu krep mi? Defne mi? " çarşafı üstünden atıp çorapları bir çırpıda giyip terliklerini ayağına geçirir geçirmez hızlıca dumanı üstünde kokan tabağa doğru koşturmuştu. Ondan önce defne'nin sol yanağı, çocukların sağ ve sol yanaklarından birer kesme ile güne başlanmıştı.

"Ömer sen yaş aldıkça iyice değiştin farkında mısın? " salatalığı ağzına atıp   ellerini havaya kaldırıp "yaş oldu 35. Ömrün yarısı be defnem.. Artık işlerle değil, evlatlarım ile seninle vakit geçirmek istiyorum" göz kırparak "yoksa sen beni evde mi istemiyorsun" salatalık tabağını önğne çekip tuzlayıp yerken defne elinden tuzu alıp "Aksine! Hoşuma gidiyor yanımda olman ama sabahtan akşama aynı evde çekilmiyorsun ömer! Ayrıca yaş oldu ömrün yarısı diyorsun ama tuzu yiyorsun? Tuzlu yemek yasak!" gözlerini kırkıp tatlı tatlı bakıp "yoksa seni ben çok seviyorum aşkım" elini dudaklarına götürüp öpücük yollamıştı.

Defne ile ömer alttan bakışıp cilveleşirken şevval "baba amcam ne zaman gelecek?" sorusuna tek kaşını kaldırıp defneyi göstererek "onu annene soracaksın kızım. Babaannenle kendisi konuşacak." topu defneye atıp konudan kaçtığında ekleme yapmıştı.

"Gelse iyi olur defne. Söyle o dayıma göndersin. Neymiş Karadeniz de okusunmuş adetleri öğrensinmiş. Asıl benim! Benim yanım da olmalı. Hayat burada."  daha konulacakken defne araya girip "keşke bana söylediklerini dayına kendin söylesen? Sonra defne yaptı, etti, getirtti oluyor." biraz sitem dolu konuşmuştu.

"Laftan mı anlıyor defne." gözlerini devirmişti. Defne şevval ve atanın tabağında ki yemeklerin bitmesi için uyarırken ömere de söylenmeye devam ediyordu. "Oğlan dayıya çekermiş işte. Sen sanki dayından aşağı kalıyorsun. Konuşturma şimdi beni" defne tek kaşını kaldırmıştı.

Defne kolunda ki saate baktığında "çocuklar çabuk okul çantalarınızı alın okula geç kalacaksınız" talimatını verdiğinde ömer "ben bırakacağım okula. İlk günden bir görüneyim." defnesine göz kırpıp "yaramazlık konusunda konuşacağım. Okul benim açtığım bir okul olsa da siz o okul da normal bir öğrenci gibi okuyacaksınız hakkında mini bir bilgi geçeceğim." ömer ile defne önceden konuşup bu konuşmayı babası olarak ömer'in yapması kararlaştırılmıştı.

Ata ile şevval ayağa kalkıp "ama baba!" itiraz edeceklerken ömer kaşlarını çatıp "yediğiniz haltları unutmadım. Okul ortamında bunlar olmayacak. Düşüncesi bile. Siz orada eğitim göreceksiniz. Annenizi ve beni gururlandıracaksınız! Sadece 5 dakikanız var çabuk!" ellerini birbirine çarpıp çocukların itiraz etmeden hızlıca odalarına doğru gitmesi bir olmuştu. 

Defne kocasının yanına oturup "mert işini ben halledeceğim. Kardeşini özledin biliyorum bende çok özledim. Ömer sen sadece bu iki canavarı zabdet yeter. Ben okuldan da kontrol edeceğim ama senin biraz bastırman lazım." elini tutup birbirlerine destek olurken "sen benim yanımda olduğun müddetçe altından kalkamayacağımız hiç bir şey yok. Sen merak etme çocuklar bende." saçlarının kokusunu içine çekip yanağına bir öpücük kondurup çocukların geldiğini görünce ellerini cebine koyup "hadi bakalım İplikçiler gidiyoruz"

Ömer çocuklar ile evden ayrılıp giderken defne kocasını ve çocuklarını karşıdan izliyordu. Elindeki telefona bir kaç kez tuşladıktan sonra "anne nasılsın?" sormuştu. Emine hanım ile hal hatır sorduktan sonra "ömer kardeşini yanında istiyor, bende. Artık buraya dönme zamanı. Mert'in lise öğrenimini burada olmasını istiyoruz." emine sessizliğini kısa bir süre sürdürdükten sonra "mert de çok özledi.. Huysuz da bu aralar. Dedeni biliyorsun. Ne diyeceğiz?" sorusuna defne demokratik bir karar almasını söyledi. "Mert'e sor.''