Just In The Bridge (COMPLETED)

Forty four

Chapter 44 - Savannah's anger

(A/n: para hindi po magulo, nangyari po ito before pumasok sa ospital si Cecil)

Zachariah

Inayos ko yung sarili ko para mamaya sa ceremony ng mga Lieutenant colonels. Tinawagan ko si Mike kanina, sabi niya baka daw makakauwi na siya mamaya kaya nakaramdam naman ako ng konting saya.

Miss ko na din kasi yung ungas na yon eh.

"Zachariah... breakfast is ready na" sabi ni Cecil pagbukas ng pinto, nakangiti siya ng mala-anghel pero hindi naman siya nagmumukhang anghel.

Hindi ko nalang siya pinansin imbis na makipaglambingan pa yan sa akin "Zachy naman eh, yan na naman tayo, you're keep skipping your breakfast" nakanguso niyang sinabi sa akin sabay pumasok na ng room ko.

Natauhan ako bigla nang nakita kong sinimulan na niyang humakbang palapit sa akin "who commanded you to enter in my territory huh?" Galit kong tinanong sa kanya. Almost sasabog na ako dito dahil sa galit.

Tumungo siya at tumigil sa kakahakbang "Zachy naman eh... breakfast ka na kasi bago ka pumunta sa campo, please" pakiusap niya sa akin. Sino siya para pumasok ng kwarto ko bigla-biglaan lang huh? Hindi ko nga magawang papasukin ang isang ahas dito eh paano pa kaya kung yung talagang ahas na nagdidisguise lang para maging mukhang tao?

Kung si Savannah, pwede pa pero huwag lang itong hinayupak na kasama ko ngayon, "the hell I care kung ayaw kong kumain? May pagkain sa campo kaya doon nalang ako magbebreakfast" sabi ko sa kanya tsaka lumabas na ng kwarto ng tuluyan.

Naramdaman ko namang parang sumusunod lang siya sa likod ko "kahit coffee lang?" Tanong niya na nagpatigil sa akin bigla.

Naalala ko yung timpla ni Savannah sa akin na kape... nilingon ko sa Cecil "ayaw ko. Sa campo nalang ako iinom ng kape" huli kong sinabi sa kanya ng kawalang gana sabay tinalikuran na.

Naglakad na ako palayo para hindi na siya pansinin pa. Yung timpla lang ni Savannah ang gusto ko at hindi yung kanya. Tss.

**After a few moments**

Pagkarating ko sa campo ay agad na bumungad sa akin ang mga kaibigan ni dad, mga kapwa niyang heneral. Medyo mataas na ang kanilang posisyon kaya nagbow ako sa kanila. Tumungo na ako sa base kung saan nandoon lahat ng mga lieutenant colonels, sh*t late na ata ako.

"Good morning Colonel Edwards" nakangising bati sa akin ni colonel Lopez tsaka inakbayan sa balikat "kamusta yung relasyon with my friend Cecil?" Tanong niya na mas lalong nagpasama ng araw ko.

Huminga ako ng malalim bago ko siya sinagot ng kawalang kwenta "bad trip, nakakaasar at nakakayamot na kasama" sagot ko sabay napahilamos ng mukha nang naalala ko na naman yung nangyari kaninang umaga.

"Hmmm masasanay ka din diyan" tatawa-tawa pa niyang sinabi sa akin, huwag niya kamo ako hintaying magwala dito. Sinamaan ko siya ng tingin.

"When I lift you up again by gripping your neck up, I will not going to think twice to pull the trigger of my musket on your head" masungit kong sinabi sa kanya, nagsusungit ako for the purpose. Nakakainis kasi ito si Alex minsan eh, every night tinitigilan ako sa pag-iinom ng alak, putnamina lang!

"Easy bro ha? Easy lang... sige nandiyan na si Mike, ewan ko kung kasama ni Colonel Carl sa paligid" sabi niya tsaka umalis na, alam ko kung bakit yon umalis, dahil ayaw niyang matikman yung malupit kong ipaparusa sa kanya pagnagkataon.

Naglakad-lakad ako kung sakaling makita ko nga yung mukha nung kaibigan ko dito...

Savannah