TUTSAK "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

bölüm -1

KİTABIMDA YAZIM HATALARI OLACAK. ELİMDEN GELDİĞİ KADAR DİKKATLİ YAZMAYA ÇALIŞIYORUM. BU YÜZDEN TAKINTILI OLANLAR HİÇ BAŞLAMASIN. KÖTÜ YORUM YAPANA TAHAMMÜLÜM YOK, YİNEDE HER YORUMU MERAKLA OKUYORUM.  ŞUNU BİLMENİZİ İSTERİM. SIKICI BİR KİTAP DEĞİL. SEVECEĞİNİZE EMİNİM. DESTEĞİNİZİ BENDEN ESİRGEMEYİN. 😁
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Gözlerimi yavaşça açtım. Kafamda şiddetli bir ağrı vardı. Yüzümü buluşturarak etrafıma bakmaya başladım. Karanlıktan başka birşey görünmüyordu. ben neredeyim? Neler olduğundan en ufak bir fikrim yoktu.
En son hatırladığım eve doğru yürüyordum. arkamdan birinin aniden sarılması ve ağzıma birşeyin kapanmasını hatırlıyorum. Ondan sonrası büyük bir karanlık.

Yavaşça doğruludum. Elim anlıma koyup ağrıyı biraz olsun azaltmaya çalıştım.
Ne zamandan beri buradayım acaba? Beni buraya kim getirdi?

Yataktan sıyrılıp, yavaşça ayağa kalktım. Birşey göremiyorum ki, duvardan tutunarak yürümeye başladım. Biraz ilerleyince ayağım birşeye takıldı. buda neydi acaba" eğilip dokundum, metal bir  tepsiye benziyordu. Elimi içinde gezdirdim. içindede yemek ve su vardı.

Tekrar kaktıp duvardan tutunarak ilerledim. En azından kapıya ulaşsam yeterdi.
biraz daha ilerleyince, kapıya ulaştım. Kapının kolunu çevirince inze bir gıcırtı sesi duyuldu kulaklarıma. Kilitliydi!

Nefesim boğazımda kurudu sanki. Korku saklandığı yerden kafasını çıkarmaya başladı. kapıya vurarak bağırmaya başladım.

AÇIN KAPIYI.

Biraz bekledim sesyok. Tekrar bağırdım.

ÇIKARIN BENİ BURDAN. KİMSE YOKMU?

Bir süre seslendikten sonra, pes ettim. Ses gelmiyordu. Beni buraya kilitleyip gitmiş olmalıydı. Sırtımı kapıya dayadım. Yavaşça kayarak yere oturdum.

Bacaklarımı yavaşça kendime çekip sarıldım.
Neler oluyordu? Benden ne istiyorlardı? Düşünüyordum düşünüyordum ama aklıma birşey gelmiyordu. Daha fazla dayanamadım. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.
Elimin tersiyle sildim, kimse beni zorla burada tutamazdı. Elinde sonunda çıkacaktım buradan.

🌸🌸🌸🌸🌸

Kolumdaki saate baktım, aksesuğar olarak saat kullanmasını çok severdim. Bu saatim gece göstergeli, en azından saatin kaç olduğunu biliyordum.

5 saattir kimse gelmedi,
gecenin üçü oldu hala ses yok. ayağa kalktım.
Duvardan tutunarak, yürümeye başladım, karşıda bir kapı daha vardı lavabo olması gerek sonunda yatağa ulaştım. Yatağın üzerine çıkıp oturdum. Yatağın üzerinde battaniyede vardı. Yavaşça bataniyeyi üzerime çekip köşeye doğru ittim kendimi, başımı duvara yasladım. Gözlerimi kapattım.

🌸🌸🌸🌸🌸

Gözlerimi açtığımda oda aydınlanmıştı. Ben ne zaman uykuya dalmıştım, hatırlamıyordum. Yatağın üstünde küçük bir pencereden giren ışık odayı aydınlatmıştı, odayı gözlerimle incelemeye başladım. odayı inceleyen gozlerim bir anda gölgelerin arasina saklanan iri bir bedeni buldu.  oturmuş beni izlediğini fark ettim. Bir anda irkilip, yataktan fırlarcasına kalktım. Korkmuştum bir anda görünce. Yavaşça yürüyüp karşısına dikildim,
Ellerim titriyordu, oda ayağa kalktı gözlerimin içine öyle dikkatli bakıyordu ki, gözlerimi kaçırmak zorunda kaldım ve tekrar baktım gözlerine, korkuyordum kimdi? Bana ne yapacaktı? Neden buraya getirmişti? Sesim biraz titreyerek sordum.

Kii kimsin?

cevap vermedi, sadece gözlerini bile kırpmadan beni izliyordu, bakışları öyle derindiki korkuyla konuşmaya devam ettim.