Tutsak olan bir kız. Neden esir olduğunu bilmeden yaşadığı dar bir odada, hayatı alt üst olur. Gizemli adamın eşsiz cekimine kapılmadan kurtulmanın yollarını aramaktadır.
Sırlarla dolu bu kitabı okudukça gizemine kapılmaya hazırmısın? Okuduğuna pişm...
Deniz kenarında oturuyorum. Hırçın dalgalar öfkeyle ayaklarıma çarpıyor. Beni bırakmayan tek dostum yalnızlık yanı başımda. Denizin kokusunu derin derin içime çekiyorum. Kader yine kendini tekrarlıyor. Beni benden başka kimseyle paylaşmıyor. İşte bu dediğim insanlar yok artık. Kalbim tamamen sertleşti. Kapılarının üzerine kırılmaz zincirler ördü. Bundan sonra duygu yok. Sevmek yok. Sevilmek zaten yok.
Elvan gideli aylar oldu. O gün İçimden sayısız yalvarmıştım. Gitme diye. Bir umut, belki bir umut vaz geçer diye bekledim. Oda aynı, oda içindeki korkuları seçti. Şimdi gelse çıksa karşıma. Birdaha gözlerinin içine bile bakmayacağımı biliyorum. Birdaha asla dokunmayacağıma eminim. Beni bilinmezliğin içine sürgün eden kadın. Beni yokluğuna tutsak eden kadın. İki dünya bir araya gelse ben senin olmayacağım. Birdaha seni sevmeyeceğim.
Usulca ayağa kalktım. Gözlerimi hic olmadığı kadar uzağa diktim. Her aksam üstü, yalnızlığımı tek paylaşan denizi seyrettim. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Yüzümü gök yüzüne kaldırıp bir süre bekledim. Gitme vakti gelmişti. Yine beni ben yapan çöplüğüme dönme vakti gelmişti. Usulca toparlanıp arabaya ilerledim.
⭐⭐⭐⭐⭐⭐
Barın kapısından içeri girdim. Herkesin gözleri bana çevrildi. Kiminin gözünde korku. Kimininse hayranlık vardı. Yavaşça piste doğru yürüdüm. Önümde kimse kalmıyor, korkuyla kenara çekiliyorlardı. Kadınlar cesaret edip yüzüme bakamıyordu bile. Herkesin benden korkması onların seçimiydi. Duygusuz bir insana ne kadar kafa tutabilirlerdiki. Heleki zarar vereceği yakınında birileri yoksa. Kaybedeceği birşeyde yoktur. Bir süre önce şirketi satıp kendime bar satın aldım. Ne kadar karanlık, Ne kadar ben yenilmezim diyen adam varsa temizledim. Dostum yoktu. Düşmanım gün geçtikçe artıyordu. Ama cesaret edip yaklaşamıyorlardı. Selim'i tamamen Hayatımdan çıkardım. Onun için bu daha güvenliydi. Kim bana yaklaşsa ya kayboluyor yada öldürülüp atılıyordu. Bana zarar veremedikçe selam verdiğimi temizliyorlardı. O yüzden kimse benle konuşmuyor mümkünse göz teması bile kurmuyordu. Buda benim işime geliyor.
Barın diğer ucunda merdivenleri çıkmaya başladım. Elimi kaldırıp işaret yaptım. Müzik kaldığı yerden devam etti. odama doğru ilerliyorum. Adamlarım köşelerde yüzleri yere çevrili bir şekilde emrimi bekliyor.
Salih. Bana içkimi getir.
İki saniye sürmeden masa donatıldı. Herkes hızlı bir şekilde odayı terk etti. Masaya oturup içkimi doldurdum. Dolan bardağı kafama diktim ne kadar içsemde beynim uyuşmuyor, yaşananlar silinmiyordu. Sırf bu yüzden asla affetmeyeceğim onu. Hiçbir kadına dokunamıyor, bakamıyorum. Onun kokusunu onun bakışını arıyorum. Ona o kadar alışmıştımki. Onunla olmak bana iyi geliyordu. Çektiğim acıları ilk defa biri unutturabilmişti bana. İkinci bardağımıda kafaya diktim. Gözlerimde umutsuzluğun izi var. Annemi yıllar önce kaybetmiştim. Beni koşulsuz seven tek kadındı. Ellerimi bağlayıp gözlerimin önünde tecavüz etmiş öldürmüşlerdi. 16 yaşında ilk cinayatimi işlemiş anneme dokunanları diri diri yakıp gözlerindeki acıyı seyretmiştim. Yanık et kokusunu derin derin ciğerlerime çekmiştim. O gün başlamıştı benim hayatla savaşım. Yaman on yaşında benim gibi annesiz kalmıştı. Onu ben büyütmüştüm. Babam 18 yaşımda beni yurt dışına yollamıştı. Sevgiden uzak bilmediğim bir ülkede başıma gelmeyen kalmamıştı. Esra'yı orda tanımış ilk sevdiğim kız o olmuştu. Birkaç sene sonra Yaman'ı da yanıma göndermişti babam. 20 yaşındaydım Esra'nın beni bir başıma bırakıp gittiğinde. Ne zor gelmişti ayrılık, ne acılar çekmiştim. Şimdi düşünüyorum da. Ne çok boş yaşamışım hayatı. Elvan'ı kaçırdığımda içim hırs doluydu. Gözüm kara önüme geleni ezip geçen biriydim. Acılarla yoğrulmuş kişiliğim tamamen yerine oturmuştu. Gözümü intikam hırsı bürünmüştü. Ne tuhaf, öfkeyle her odaya girdiğimde, gözlerindeki şefkat beni bir çırpıda sakinleştidiyordu. Ona zarar veremiyor, gözlerine esir kalıyordum. Ben korkutup konuşturmaya çalışırken o taş olan kalbimi gün geçtikçe yumşatıyor kalbine tutsak ediyordu. O değil ben korkuyordum. En sonunda gözlerine esir. Teniyle tutsak etti beni kendine. Üzerine de yokluğunu ekleyip. Ölüme yavaş yavaş sürükledi bu bedeni. Şimdi bir ölüden farksız. Ruhsuz bir şekilde yaşıyorum yokluğunu. Umuda yer yok sevgiye yer yok artık. Kafamı sallayıp düşünceleri dağıttım. Ne kadar onu düşünmeyeceğim diye kendimi uyarsamda. İçkiyle birlikte beynimi işkila ediyor düşünceler. Kaç bardak içki içmiştim bilmiyorum.
Kapı çaldı. Beni rahatsız etmeleri için büyük birşey olması gerekiyordu. Yavaşça ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapıdan çıkıp bara doğru inmeye başladım. Arkamdaki adam kekeleyerek birşeyler söylüyordu. Ne söylediğini anlamıyordum bile. Pistin ortasında kavga çıkmış. Bir kişi ne kadar adamım varsa yere seriyor. Yavaşça yaklaştım. Arkası bana dönük. Cesareti ve kuvveti hoşuma gitti. Beni görünce herkes durup geriye çekildi. Elimle bir işaret yaptım koşarak barı boşalttılar. O adamla yanlız ben kalmıştım. Birde yerde yaralı adamlarım. Deli gibi merak ediyordum kim olduğunu. Yavaşça bana döndü.
Selim.
Nefes nefese bana yaklaşıp boynuma atıldı. Nerden çıkmıştı şimdi bu. Sinirle kaşlarımı çattım.
Senin ne işin var burda?
Gülümseyerek cevap verdi.
Benden kaçacağınımı sanıyorsun lan. Bunlarmı seni koruyacak. Hepsi yerlerde inliyor.
Haklıydı. Sıkıca sarıldım kardeşime. Ben bile bu kadar özlediğimin farkında değildim. Ne kadar uzak tutsamda kendimden. O yine beni buluyordu. Beni yanlız bırakmayan tek insan. Başına ne gelirse gelsin pes etmeyen tek dostum.
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
Onuda alıp deniz kanarına indim. Yan yana sahil kenarına oturduk karanlıktan birbirimizi göremiyorduk bile. Burayı ilk defa biriyle paylaşıyordum. Beni bırakmayan tek dostumla. Oda çok şey yaşamıştı benim yüzümden. Birgün olsun senin yüzünden oldu dememişti. Koşulsuz bağlılık diye buna derim ben. Yine başladığımız noktaya geri döndük. Bundan sonra ne olur ne biter bilemem ama tek bildiğim. Duyguya yer yok......
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
