TUTSAK "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

bölüm 16

Camdan dışarıya dalmış bizimkilerin uyanmasını bekliyordum. O kadar dalmışımki Emir belime sarılınca, kendime gelip korkuyla irkildim.  gülümseyerek.

Günaydın.

Diyerek iyice sarıldıp kulağıma fisıldadı.

Senin eski haline gelmen için elimden geleni yapacağım abla. Herşeyin farkındayım. Sen hala o odadasın. Bedenin özgürleşti ama ruhun hala tutsak. O adam sana bedensel işkence yapmadı belki ama. Senin ruhunu aldı elinden. Sana söz veriyorum o odadan çıkaracağım seni.

Kardeşime dönüp boynuna sarıldım. Nasıl da anlamış herşeyi. O kadarmı belli ediyordum. Tamam bende farkındayım değiştiğimin. Bir anda eski halime gelememki. Bundan sonrada geleceğimide sanmıyorum.

Hadi kahvaltı hazır sizin uyanmanızı bekliyordum.

  Ayağa kalkıp onunda çekip kaldırdım.  Beline sarıldım masaya doğru ilerledtim. Masaya gelince.

Oooooooooğğğğğ döktürmüşsün.

Elini uzatıp kızartmadan alıp ağzına attı.

Sen otur ben anneme bakıp geliyorum.

Yavaş adımlarla salondan çıkıp. Annemin odasına ilerledim. Kapıyı çalıp seslendim.

Anne.

Annemden ses gelmeyince yavaşça odaya girdim.  Annemin odasına girdiğimde annemi yatakta bulamadım. Anne diye seslenmeye başladım. Banyonun kapısına vurdum.

Anne.

Ses yok. içime bir panik kapladı. Kapıyı açıp içeri göz attım yoktu. Evi aramaya başladım. Hicbir yerde yoktu. Koşarak aşağıya indim Emir masada oturmuş bana bakıyordu. Bende ki paniği farkedince ayağa kalkıp.

Abla ne oldu.

Ağlayarak cevap verdim.

Emir annem yok. Heryere baktım yok.

Bahçeye baktınmı? Biliyorsun ilk işi bahçeyle ilgilenmek onun önce çiçeklerinin karnını doyurmak. korkma gel buraya.

Kollarını açıp beni sardı. Birlikte bahçeye çıktık. Annemi bahçede görünce rahatladım 3 basamaklı merdivenin son basamağına çöküp oturdum. O kadar korkmuştumki gözlerimdeki yaş durmuyordu. Annem o kadar çok işine dalmıştıki bizi bile farketmedi. Yeni çiçek çetilleri almış onları ekiyordu.
Ağzımı tutum. Ağladığımı duyurmamaya çalıştım ama hıçkırığımın önüne geçemedim. Annem sesi duyunca arkasını dönüp bana baktı. Ağladığımı görünce şaşırmış olmalıki ağzı açık beni izliyordu. Sonra panikle ayağa kalkıp bana doğru hızlandı.

Kızım ne oldu niye ağlıyorsun?

Yanıma gelip önümde diz çöktü, elleriyle gözlerimi silecekti ki, elinin toprak olduğunu farketti. Kollarını açtı. Bende göğsüne başımı dayayıp sarıldım. Ağlamaya devam ettim. İçim parçalanıyordu. Ya anneme birşey olsaydı. Neden içimdeki korku bir türlü geçmiyordu? Bir süre ağladıktan sonra ağlamam yavaşladı. Emir e döndüğümde, kapıya dayanmış bizi izlediğini gördüm. Yavaşça ayağa kalktım. Annemde benimle kalktı. Kendimi toparlamam gerekiyordu. Gözlerimi silip konuştum.

Seni odanda göremeyince korktum. Ben kahvaltı hazırlamıştım. Hadi anne elini yıkada kahvaltımızı yapalım.

Tamam kızım. Sen git bir elini yüzünü yıka, kendine gel. Bende hemen geliyorum. Çok az bir işim kaldı.

Tamam anne.

Emir le birlikte eve girdik. Yaşadıklarım çok ağır geliyordu. Pronayaklaşmıştım.  Ben lavaboya doğru ilerledim. Emir de koltuğa tekrar kuruldu.