TUTSAK "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

bölüm 9

Ellerini çözüp ayağa kalktı. Tepsiyi alıp kapıya yöneldi. Kapıdan çıkıp kilitledi. Ben yine düşüncelerimle başbaşa kaldım. Bu ne kadar sürecekti acaba. Beni arayan yoktu zaten ölmüştüm. Öyle biliyorlardı.
Aklıma aniden birşey geldi. Hızlıca ayağa kalktım. Biranda başım döndü. Henüz hastalık yakamı bırakmamıştı. Sevda  oda ölmemişti. Benim gibi, bana öldü olarak göstermiş olabilirdi. İçim heyecanla doldu. Aylardır yüzüm ilk defa gülüyordu. Eğer öyleyse, boşa o kadar acı çekmiştim. Bunun hesabını elbet birgün soracaktım. Elinde sonunda çıkacağım buradan.

Dışarıdan gelen sesleri duyunca düşüncelerimden sıyrıldım. Merakla kapıya doğru ilerledim. Kapıya kulağımı verip sesleri dinlemeye başladım. Bir kız ve üç erkek sesi geliyordu. Kız konuşmaya başladı.

İyiki doğdun iyiki varsın hayatım. Seni veriyorum.

Erkerlerden birinden oooooooooğğğğğ, diye ses geldi. ne yani sevgilisimi vardı? Ve onun bugün doğum günümü? Ağzım şaşkınlıkla açıldı. Gözlerim büyüdü, çok şaşırmıştım. İlk defa bu eve birileri geliyordu. Gülüşmeler şakalaşmalar başladı ve onun sesini duydum.

Ne işiniz var burada?

Erkek olanlardan diğeri cevap verdi.

Sürpriz yapalım dedik ne o istemiyormusun bizi?

Sonra kiz cevap verdi.

Aşkım seni özledim, uzun zamandır pek görüşemiyoruz.

Yine yavuz konuştu.

Buraya gelmiceksiniz demedimmi size?

Bu defada diğer erkek konuştu.

Niye sakladığın birşey mi var? Son zamanlarda bir tuhafsın zaten.

Yavuz tekrar cevap verdi.

Bu sizi ilgilendirmez. Geçin oturun. Birdahakine haber verin. Sürpriz sevmediğimi biliyorsunuz. Sana gelince Esra, ne zamandan beri sözümden çıkmaya karar verdin. Benim doğum günü kutlamadığımı bilmiyormusun?

Esra cevap verdi.

Biliyorum özür dilerim. Sadece seni çok özledim. Neler oluyor? Neden benden uzaklaşıyorsun?

Benim senden uzaklaştığım yok işlerim yoğun ve sen benim herşeyimsin gel buraya.

Onun sözleriyle içimde bir yerlerin incindiğini ve kıskandığını hissettim. gözlerimin dolduğunu fark ettim. Ben ne ara bukadar kaptırmıştımki kendimi ona? o bana yapmadığını bırakmamıştı aslında. En önemlisi özgürlüğümü elimden almıştı. Neden? neden ona karşı bu kadar duyarlıyım? Neden onu bu kadar kıskanıyorum?
Neden o kıza karşı kinleniyorum?
Bunun tek açıklaması vardı. Ben ona aşık oluyordum. Bunun içinde kendime kızıyorum. Onunla bir hayatım olmayacak. Sevgilisi olmasa bile olmayacak. Babası benim yüzümden öldü.

Buraya doğru ayak seslerini duyunca düşüncelerimden sıyrıldım. Biri buraya doğru geliyordu sesler gittikçe yaklaştı. Kapıya gelince durdu. Kapının kolunu kıvartı ve konuştu.

bura kilitli.

Biraz sesini yükselterek.

Dostum baksana lavabo nerde? Hem bu kapı niye kilitli?

Bir ayak sesi daha duyuldu buraya doğru hızlıca geliyordu. Ses yaklaşıp durdu ve onun sesini duydum.

Lavabo burda değil, seni ilgilendirmez. Hadi sana lavaboyu göstereyim.

İşte kurtulma anım. O adam beni burdan çıkarabilirdi. Kapıyı yumruklayarak bağırmaya başladım.

çıkar beni burdan. Ne olur yardım et.

Adam tekrar konuştu.

Kim var içerde? Sen ne haltlar karıştırıyorsun dostum? Kim o kız?

Ben tekrar bağırdım.

Beni burda zorla tutuyor. Yardım et bana.

Tekrar konuştu.

Konuşsana.

Sonra vurma sesi duydum biri yere düşüp aaahhhh diye ses çıkardı. Yavuz cevap verdi.

Kes lan sesini. Ayağa kalk. Şimdi beni iyi dinle. Burda duyduklarını unutacaksın. Seni iyi tanırım yamuk yapmazsın. İçeridekileride al çık git burdan. Zamanı gelince sana herşeyi anlatırım.

Onu anladıkta dostum bana niye vuruyorsun. Ne zaman gördün seni dinlemeden hareket ettiğimi. için rahat olsun.

Tükürme sesinden sonra konuşmaya devam etti.

Bir günde şu Burnum kırılmadan çıkayım bu evden.

O burnunu herşeye sokmazsan kırılmaz. Hadi çık.

Sonra ayak sesleri uzaklaştı. Yine olmamıştı yine kurtulamamıştım. Neden ondan o kadar korkuyorlar ki anlamıyorum.
Vedalaşma sesleri duyuldu hepsi evi terk etti. Ev sessizliğe büründü. Bir zaman sonra ayak sesleri duyulmaya başladı.
Buraya geliyordu korkuyla arkamı dönüp yatağa doğru koştum. Yatağa çıkıp köşeye sindim. Bakışlarımı da kapıya diktim.
O adamlar ondan bu kadar korkuyorsa vardır onda birşeyler. Bana ne yapar acaba? Kapı açıldı içeri girdi. Çok sinirli olduğu gözlerinden belliydi. Kaşları çatık burnundan soluyordu. Yatağın dibine geldi. Bana doğru yaklaşıp, bileğimi kavradı. Fırlatırçasına yataktan aşağıya attı. Dizlerimin üzerine düştüm. Ellerimle destek Almasaydım ağzım, burnum kanayabilirdi. Bileğimden tekrar kavrayıp, beni ayağa kaldırdı. Bileğimi o kadar sert sıkıyorduki, acı dayanabilecek gibi değildi. Yüzümü buruşturup gözlerimi sımsıkı kapattım. Klısık ve sinirli bir şekilde konuştu.

Senin burdan tek kurtuluşun konuşman ve benim sabrım kalmadı.

Beni yatağa geri fırlattı, sandalyeye bir tekme savurdu. Sandalye duvara çarpıp parçalara ayrıldı. Sinir krizi geçiriyordu. Bana zarar veremedikçe etrafı kırıp doluyordu. Sesli bir şekilde çığlık attım. Artık gözü dönmüştü, herşeyi yapabilirdi ve ben ondan çok korkuyordum. Hızla odadan çıkıp kapıyı kırarcasına kapattıp kilitledi.
O gidince acıyan kolumu ovaladım. Sabır burayakadardı. Bundan sonra neler olur bilmiyorum ama güzel şeyler olmayacağı kesindi. Dışardan kırma dökme sesleri geliyordu. Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Titreyerek köşeye sokuldum. burda ömür boyu tutamazdıya beni...

🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Artık oda görünmez hale gelmişti. Yatağa uzanıp sessiz sessiz ağlamaya başladım. Yorulmuştum beklemekten. Ne zaman pes edecekti? Yorulmuştum ümit etmekten. Annemi kardeşimi arkadaşlarımı çok özlemiştim. Benim geleceğe karşı planlarım vardı. Ünlü bir mimar olmak. En önemlisi de dünya turuna çıkmayı çok istiyordum. Annem kabul etmemişdi ama ben ikna etmiştim zorla. Tabi kardeşimde yanımda gelirse. Kardeşim nasıldı acaba şimdi?
Derin düşüncelere dalarken nasıl uykuya daldığımı hatırlamıyorum...

🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Sabah uyamdığımda onu odamda buldum. Duvara yaslanmış elinde bir valiz uyanmamı bekliyor gibi. İşin tuhaf olan yanı bana bakmaması.
Bana bakmadan konuştu.