Tutsak olan bir kız. Neden esir olduğunu bilmeden yaşadığı dar bir odada, hayatı alt üst olur. Gizemli adamın eşsiz cekimine kapılmadan kurtulmanın yollarını aramaktadır.
Sırlarla dolu bu kitabı okudukça gizemine kapılmaya hazırmısın? Okuduğuna pişm...
Gözlerine kenetlendim. O kadar çok özlemiştimki geceden kara gözlerini. Biraz daha yaklaştım. Aramızda bir karış mesafe kalmıştı. Onun eşsiz erkeksi kokusu doldu genzime. Özlemiştim kokusunu. Aslında herşeyini özlemiştim. Konuştu. Ne kadarda özlemişim sesini.
Ne işin var burda? Ne istiyorsun?
Şimdi ne dicektim. Ne cevap verecektim. Biraz düşünüp konuştum.
Ben seni görmek istedim. Şey ben bilmiyorum gelmek istedim.
Cevap vermeden kapıya doğru ilerledi yine gidecekti. Ben panikle konuştum
Yavuz dur gitme.
Olduğu yerde durdu, yavaşça bana dönüp konuştu.
Sen neyle geldin buraya?
Arabayla. Üç sokak ileride bozuldu. yürüyerek geldim.
Sinirle elini saçlarına daldırdı. Arkasını tekrar bana dönüp.
Beni takip et.
Sevinçle onu takip etmeye başladım. O önde ben arkada eve girdik. Kukarı çıkıp salona geçtik. Bana dönüp konuştu.
Burda bekle.
Arka koridora doğru ilerledi. Bende yavaş adımlarla koltuğa oturdum. Ev tek kişilikti. Beni tutsak ettiği oda birde banyosu vardı başka oda yoktu. Salon geniş ilerisinde amerikan mutfağı vardı.
Bana kızmamış, en azından sokakta bırakmamıştı. Onun kötü biri olmadığını biliyordum. Ama buraya gelmem büyük bir hataydı. Beni aylarca tutsak edip bana dokunmamıştı. Biraz bekledikten sonra elinde bir battaniye ve yastıkla odaya geldi. üzerime fırlattı.
Yarın seni burda görmek istemiyorum. Şimdi uyu. Birdahada buraya gelme.
Gözlerine baktım. Bunun içinmi gelmiştim buraya? Bu sözleri duymak içinmi? Hak ediyordum aslında. ne cavap verebilirdimki. buraya ben gelmiştim. biraz bekleyip tekrar konuştu.
Senin amacın ne? Kendini öldürtmekmi istiyorsun?
Başımı öne eğdim. Ona onu sevdiğimi nasıl söyleyecektim. Yada söyleyecekmiydim? bana karşı bu kadar katıyken. Başımı kaldırıp gözlerine tekrar baktım. Neden bu kadar duygusuz? Neden içindekileri yüzüne yansıtmıyor? Bir kapalı kutu gibi. Geçip karşıma oturdu. Gözlerimin içine bakmaya devam etti. Onun gözlerine bir ömür bakmak istiyordum. Bu çok aptalcaydı. duygularım gittikçe arsızlaşmaya başlamıştı. Yasak nedir bilmez olmuşlardı. Bende onu bu kadar değerli yapan ne? Bu sorunun cevabını asla bulamayacaktım. karşımdaki koltuğa uzandı kolunu kafasının altına koyup tavanı izlemeye başladı. Bende battaniyeyi üzerime örtüm. Yavaşça uzanıp ona doğru döndüm. Haftalarca bu anı beklemiştim onu görmek. Ona dokunmanın hayalini kurmuştum. Onu sarılmak, kokusunu içime çekerek, uyumak istemiyordum. imkânsız olduğunun farkındaydım. Gözlerimi ondan alamıyordum. Bir süre sonra gözlerini kapattı uykuya dalmıştı. Belkide ben öyle düşünüyordum..
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Gece yarısına kadar onu izledim. En sonunda gözlerim bana ihanet edip kapanmaya başladı. Bir süre sonra uykuya daldım.
🌸🌸🌸🌸🌸
Sabah gözlerimi açtığımda. Oda aydınlanmıştı. Kafamı çevirip yan koltuğa baktım. Koltuk boştu. Kolumdaki saate baktım 7:34 yavaşça uzerimdeki battaniyeyi çekip. oturdum. Kendi evimmiş gibi kalkıp lavaboya doğru ilerledim. Lavaboda elimi yüzümü yıkayıp, odaya geri döndüm. Odada kimse yoktu. Bir kapı dikkatimi çekti. Ben dün akşam bu kapıyı farketmemiştim. Yavaş adımlarla kapıya ilerledim. Kapının kolunu çevirip içeri girdim. Yavuz üzeri çıplak sırt kasları görülmeye değer bir şekilde karşımda duruyordu. Altında aşofman vardı. Utancla bakışımı odaya çevirdim. Oda geniş büyük bir penceresi vardı. Pencerenin önünde sipor aletleri vardı. Sanırım sabah siporu yapıyordu. Onun sesiyle yerimden zıpladım.
Sen hala burdamısın?
Bu beni nasıl görüyordu? Kaşlarımı çatıp sırtına baktım. İlerleyip masanın üzerindeki atletini üzerine geçirdi. Boynunada havlusunu atıp bana döndü. Göz göze geldik. Gözlerini kolundaki saate indirip konuştu.
10 dakkan var. Ya kendin gidersin. Yada ben dışarı atmasını bilirim.
Utancla elimle oynamaya başladım. Ona doğru yürüyerek konuşmaya başladım. Ona bakmıyordum elime bakıyordum.
Şey ben birşey diyecektim sana. Aslında o yüzden gelmiştim. Yavuz.
Başımı kaldırıp gözlerine baktım. Ona çok yakın olduğumu farkettim. Panikle geri cekilecekdim, Ayağım birşeye takılıp ona doğru savruldum. oda beni tutayım derken, birlikte yere kapaklandık. Onun üzerine düşmüştüm. Dudaklarımızın arasında bir parmak kadar mesafe kalmıştı. Nefesimiz birbirine karışıyordu. Bakışlarım dudaklarına kaydı. İçimden onu öpmek geçiyordu. Ama hayır ilk adımı o atacaktı. bakışlarımı onun gözlerine çıkardım. Onunda benim dudaklarıma baktığını görünce ılık bir ürperti hissettim karnımda. Heyecan sarmaya başladı bedenimi. Biraz daha yaklaştı dudaklarıma. Artık mesafe yoktu. Nefesi nefesimle karışıyordu. dudakları hafif dudaklarıma dokunuyordu. Yavaşça gözlerim kapandı. Bir anda kapı zili çaldı. Sanki yaptığının yeni farkına varmış gibi beni üzerinden kaldırdı. Birlikte ayağa kalktık. O hızlıca odadan çıktı. O gidince nefesimi tuttuğumu yani farkına vardım. Nefesimi dışına verip kendime gelmeye çalıştım. Bir süre sonra odaya nişanlısıyla girdi. Nişanlısı beni görünce yüzündeki gülümsemesi soldu. Yavuz a dönüp bu kim der gibi bakmaya başladı. Yavuz sadece bana bakıyordu. nişanlısı yaklaşıp yavuz'un beline sarıldı. Onun boynundan öpüp "seni özledim" dedi. yavuz hala tepkisizdi. Kendimi tutamadım. Onu çok kıskanmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
gözümden yaşlar süzülmeye başladı. yavuz hala gözlerimin içine bakıyordu. Kız ise ben yokmuşum gibi davranıyor sırnaşıyordu. Bu kız kim diye bile sorma gereği duymuyordu. Demekki o kadar güveniyordu Yavuz'a. Elimle gözlerimi silip kapıya doğru ilerledim..
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Dış kapıdan çıkıp kendimi sokağa attım artık kendimi tutmama gerek yoktu. Hıçkırarak ağlayabilirdim. Ağlamaya başladım. Evin duvarına yaslanıp aşşağıya kaydım. Ağlamam gittikçe derinleşiyordu. Artık herşey bitmişti kabullenmem zor olmuştu ama ben aralarına giren üçüncü kişi olmayacaktım. Vazgeciyordum ondan. Bir kere daha pes ediyordum...
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 İki gün sonra.
Geldiğimden beri, ağzımı bıçak kaçmıyordu. İki gün olmuştu. Ne kimseyle konuşuyor nede düzgün yemek yiyebiliyordum. Kararımı vermiştim artık yurt dışına gidecektim. Buralarda kalmanın bir anlamı yoktu artık benim için. Herşeyimi hazırlamıştım. Bavulumu, biletimi, vizemi, herşeyi....
