Dedicated to;
Raimah Cota Daya-an
Hi BabyBoss :)
Marcus Jacob.
Nang tawagan ako ni Michael ang sekretarya ko na magkakaroon raw ng importanteng pagpupulong sa opisina at kailangan raw na naroon pa ako dahil ilang araw na pala akong di pumapasok at laging ang sekretarya ko na lang ang humaharap sa mga invenstor namin at kliyente.
Napahilamos naman ako sa aking mukha ng ibaba ko ang aking telepono.
Limang araw na kaming di nag-uusap ni Lianna. Halos mabaliw na nga ako kaka-isip sa kanya ehh. Diko kasi alam kung kailan niya ako pakikinggan para maging maayos na kaming dalawa.
Tinawagan ko si Dianne para pakiusapan ito na samahan muna si Lianna sa aming bahay dahil kung hindi lang importante ang pagpupulong sa opisina ay di ako dadalo dahil ayokong umalis ng bahay na di pa kami nagkaka-ayos ng asawa ko.
Dalawang oras na akong narito sa loob ng conference room ng opisina at sa dalawang oras na pamamalagi ko rito ay inip na inip na ako dahil gustong-gusto ko ng lumabas rito sa loob at umuwi na lang ...
Lianna Rose.
Nakasakay na kaming pareho ni Dianne sa sasakyan nitong Sports Car na pula at siya ang nagmamaneho papuntang opisina ni Marcus.
Hindi kasi ako mapakali na hintayin ang pag-uwi nito, siguro sapat na ang limang araw na pag-iiwas ko rito. Halos nga ayaw na nitong pumasok ng opisina dahil sa akin.
"Napapansin ko parang tumataba ka?"- aniya ni Dianne at nilingon ako. "Ha! Siguro nga."- tipid kong sagot rito. At di na rin ito nagsalita pa at nag focus na lang sa pagmamaneho.
Akala ko ako lang ang nakakapansin sa pananaba ko. Napahawak nalang ako sa aking tiyan. Umuumbok na ng konti ang aking tiyan sana tama ang hinala ko. Matagal ko itong hinintay pero gusto kong makasiguro kaya gusto kong magpa-sama kay Marcus sa doktor ngayon dahil hindi ako mapakali sabik na sabik na ako sa resulta.
Nasa tapat na ako ng pinto ng opisina ni Marcus kanina pa ako nakatayo rito at pinapakalma ang sarili bago pumasok sa loob. Geeeez ! Ano ba? Masyado akong kinakabahan tapos dagdagan pa ng hiya. ;/
Hmmm. Gosh! Bahala na si Pedro na ang bahala ;D :) HAHA!
*tok *tok *tok
"Come in."- aniya ni Marcus ng kumatok ako. Busy siguro ito at isa pa hindi pa nito alam na pupunta ako.
Dahan-dahan ko namang binuksan para suriin kung may kasama ba ito sa loob. Thanks God ! Mag-isa lang siya.
Nilawakan ko na ang pagbukas ng pinto at nakatutuk ito sa papeles na hawak nito. Dahan-dahan akong naglakad pa punta sa kanya.
"Hmmm! Mwua!"- sabay halik ko sa pisngi nito.
"Ohh! God..."- gulat niyang bulalas sakin at hinawakan ang dalawang kamay ko.
"I'm sorry."- paghingi ko ng tawad.
"Hey, ako dapat ang mag sorry sayo."- aniya at hinila ako pa upo sa kanyang harapan bali kandong-kando ako nito.
"Ehh! Kasi naman, di kita pinakinggan tapos."- aniya ko. "Tapos akalain mo yun natiis kita."- natatawa ko pang sabi rito. Kinurot lang nito ang tungki ng aking ilong sabay hinalikan sa labi pero mabilis lang.
"I missed you so much wifey ko!."- madamdamin niyang bulong saking tenga. At nag-init tuloy ang aking batok sa kanyang pagbulong saking tenga.
"Mas namiss kita po kita Mister ko."- malambing kong sabi rito.
"Wow! Say it again wifey?"- aniya.
"Ang alin?"- tanong ko rito.
"That endearment."-
"Geeez ! Yung Mister ba?"- tanong ko rito.
Tumango-tango ito at abot tenga ang ngiti sa akin. Bakit ang Gwapo ng mister ko? Gosh! Ang sarap niyang kainin ;'> HAHA! Ito na naman ako sa pagiging manyak mood ko sa aking asawa.
"Wifey!"- sabay tapik niya sa pisngi ko.
"Ha!"-
"Sus! Sobrang gwapo ko na pala ngayon dahil napapanga-nga ang Misis ko sa'kin."- pangungutya pa niya sabay tawa. Sinapak ko lang ito sa kanyang dibdib at pinalik-mataan ko lang ito.
Tumayo ako mula sa pagkaka-kandong ko rito.
"Hmmm, are you busy now?"- tanong ko sa kanya.
"Nope! Why?"- tanong niya rin sakin.
"Hmmm! Kasi gusto kong pagpasa sana sayo kaya ako pumunta rito."- aniya ko.
"Where?"- tipid nitong turan sakin.
"Hmm."- umupo muna ako sa malambot na sofa rito sa kanyang opisina. Kaya lumapit rin ito sa aking kinaroroon.
"Why! May problema ba?"- pag-aalalang tanong niya sakin.
Umiling lang ako rito.
"Please, tell me?"- pakiusap niya.
Whoa! Kinakabahan ako tapos dagdagan ng hiya ko pa rito. Paano pag false alarm lang pala at talagang tumataba na pala ako ng sobra. At mapahiya ko pa ito.
"Wifey?"- aniya na nakatitig na ito sa akin.
"Hmmm. Gusto kong pumunta ng hospital!"- sabi ko.
"Huh! What?"- gulat niyang bulyaw. "Wait, are you sick? Bakit di ko alam? Bakit di mo sinasabi sa akin na may nararamdaman ka na palang masakit ha?"- sunod-sunod nitong sabi at alalang-alala ito.
"Hey! Calm down okaaaay, im not sick. And im difiently fine."- natatawa ko pang sabi rito.
"Then what? Lianna ano ba talaga, hindi na talaga ako mapakali rito."- aniya pa at halata naman talagang di ito mapakali at natatawa pa ako sa reaksyon nito.
"Kasi nga! Parang----"- bawat bigkas ko ay tinititigan niya at sobrang lapit niya sakin.
" I think im pregnant!"- dahan-dahan kong bigkas para maintindihan niya.
Ps; Isang kabanta na lang Tapos na ang Im Just His wife ;'/
BINABASA MO ANG
Im Just His Wife ( Completed)
Romance"wag na wag mo akong pakikialaman sa kung anong gusto kong gawin dahil asawa lang kita " "yan lagi ang sinisigaw sakin ng asawa ko . "sawang-sawa na ako sa kakasigaw niya sakin , pero hindi ko siya magawang iwan . pero hanggang kailan ako mananatil...
