KOD 52 -BİR AŞK MASALI-

76. Bölüm Kod 52

Olayların değiştiği bir bölüm okuyacağız ama bu şekilde çok uzun devam etmeyecek. Olayların ortaya çıkması çok zaman almayacak.

Multimedyada Mithat Can Özer "Ateş Böceği" var. Ben çok beğendim sizlerin de dinleyerek okumasını tavsiye ederim.

Kahveler hazırsa buyurun bölüm sizlerin.❤️

Zile bir kez daha basılınca uzun süren sessizlik bozuldu. Kerem, anlamayan bakışlarını Zeynep'in aynı olan yüzüne çevirdi.

"Kapıyı açıyorum. Başka türlü bir şey anlamayacağız."

Zeynep, başını olumlu anlamda sallayıp sessiz kaldı. İkisinin de kalbi merakla atarken Kerem kapıyı açtı. Kapı açılır açılmaz dışarıdaki kadın Kerem'in boynuna sarıldı.

"Keşke seni dinleseydim!"

Zeynep, şok ifadesiyle bakarken Seyfi gözlüklerini düzeltip Zeynep'e baktı. Onun da bir şey anlamadığı çok açıktı. Kerem, kendine sarılan Şeyda'ya sarılmadan dururken bakışları Zeynep'i buldu. Bu işin buralara geleceğini tahmin etmemişti. Her şeyi düşünmüştü ama bu...? Seyfi'yle buluştu sonra bakışları. Onun da anlamayan ifadesini görünce bıkkın bir ifadeyle Zeynep'e bakıp Şeyda'nın boynuna sarılı ellerini yavaşça çekti, bir adım geri gitti.

"Senin ne işin var burada?"

Kısık sesiyle sorduğu sorunun cevabı için herkes Şeyda'ya bakıyordu. Şeyda'nın dolu gözleri Zeynep'i bulduğunda yanına gelip sarıldı kısa bir an.

"Her şey için özür dilerim. Sen bana anlatmaya çalıştın ama seni dinlemedim."

Anlaşılmayan olaylar durumlar kişiler... Hepsi de birbiriyle alakasız... Sessizlik çığ gibi büyürken, Zeynep, kupkuru olmuş boğazından dolayı zorla yutkunup kaldı. Dört kişi, dördü de ayakta... Her şey anlamsız, alakasız... Sessizlik, herkesi nefessiz bırakırken artık yapacak bir şey yoktu konuşmaktan başka...

***

"Seni ziyarete geliyordum. Apartmanın kapısından girerken arkamdan seslendi. Arabasından çıkıp yanıma geldi. Kerem'i sevdiğini, sizin iş için birlikte olduğunuzu öğrendiğini, kaç saattir arabada oturduğunu, cesaret edemediği için yukarı çıkamadığını söyledi. Yanımda gelmek istediğini söyledi. Senin vurulduğunu duymuş onu da bahane ederim dedi. Bana sordu aralarında bir şey yok değil mi, yine de senden duymak isterim Seyfi Amca dedi. Ben de bir şey bilmediğimi söyledim. Orası beni ilgilendirmez dedim. Sonra işte olanları biliyorsun kızım."

Zeynep, nutku tutulmuş bir halde Seyfi'yi dinlerken aklı içerideydi. İçeride oturan Kerem ve Şeyda'da...

Deli gibi sevdiği adam ve eski sözlüsü... Bunun Kerem'le bir alakası olmadığını bilmesine rağmen kalbindeki acıyı dindiremiyordu. Kerem ne söylemişti? Her şeye rağmen onun sözleri tek tesellisiydi.

"Kerem'le aramızda bir şey olamaz Seyfi Amca. Ben kapıda görünce şaşırdım. Son görüşmemiz pek de hoş değildi. Şaşkınlığım biraz da ondan."

Seyfi anlamayan gözlerle bakarken sıkıldığını belli eden bir nefes aldı.

"Sen nasılsın kızım? Bir şeye ihtiyacın var mı? Benim yapmam gereken ne varsa yapmaya hazırım."

Zeynep, bir şey anlamadı. Tek ihtiyacı olan adam, salonda eski sözlüsüyle konuşup ona bakarken ne acısı ne ağrısı ne de ihtiyaçları önemliydi.